Ο Ezra Weston Loomis Pound πέθανε μια μέρα σαν χθές, 1 Νοέμβρη 1972. Ποιητής και κριτικός, υπήρξε απο τους σημαντικότερους εκπρόσωπος του “μοντερνισμού”. Συντάκτης διάφορων λογοτεχνικών περιοδικών στο Λονδίνο των αρχών του 20ου αιώνα, ο Πάουντ βοήθησε να προβληθούν σύγχρονοί του, όπως οι T. S. Eliot, James Joyce, Robert Frost και Ernest Hemingway. Στα 1925 ο Hemingway θα γράψει γι αυτόν: “Υπερασπίζεται τους φίλους του, τους βάζει σε περιοδικά και τους βγάζει απο την φυλακή, τους γνωρίζει σε πλούσιες γυναίκες. Πείθει εκδότες να πάρουν τα βιβλία τους. Ξαγρυπνά δίπλα τους όταν λένε πως θα πεθάνουν, τους πληρώνει το νοσοκομείο και τους πείθει να μην αυτοκτονήσουν”.
Εξοργισμένος απο το μακελιό του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου θα ρίξει το φταίξιμο στην απληστία και
τον διεθνή καπιταλισμό. Θα μετακομίσει στην Ιταλία όπου θα αγκάλιασει τον Φασισμό και θα στηρίξει τον Χίτλερ. Στην διάρκεια του πολέμου θα κάνει δεκάδες αντι-Αμερικάνικες εκπομπές πληρωμένος απο το Ιταλικό καθεστώς. Το 1945 θα συλλήφθει από τις Αμερικάνικες δυνάμεις κατοχής με την κατηγορία της προδοσίας, για να περάσει πολλούς μήνε σ’ ένα μικρό κελί. Θα κριθεί ακατάλληλος για να δικαστεί και θα εγκλεισθεί σε ψυχιατρική κλινική, όπου θα περάσει τα επόμενα 12 χρόνια. Αφέθηκε ελεύθερος με ενέργειες συναδέλφων συγγραφέων το 1958 και επέστρεψε στην Ιταλία, όπου και πέθανε.Εξοργισμένος απο το μακελιό του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου θα ρίξει το φταίξιμο στην απληστία και
Η αλήθεια είναι πως οι φασιστικές του ιδέες επισκιάζουν αυτό που -σ΄ ό,τι αφορά το σημείωμα αυτό- με ενδιαφέρει περισσότερο και που δεν είναι άλλο απο τις διαιτητικές του προτιμήσεις. Στο Λονδινο που πρωτοπήγε το 1908 συνδέθηκε με την λογοτεχνική αφρόκρεμα της εποχής, μια παρέα απο πεινασμένους μα ταλαντούχους λογοτέχνες. Στις βδομαδιάτικες συναντήσεις τους στο Σόχο η μακαρονάδα είχε πρωτεύουσα θέση, δίπλα στις λογοτεχνικές συζητήσεις. Η μακαρονάδα θα γίνει τέχνη και η τέχνη μακαρονάδα. Κριτικάροντας ένα γλυπτό με τον τίτλο “Εμπνευση” ο Πάουντ θα πει: “Δεν έχω ξαναδεί έμπνευση να μοιάζει τόσο με μακαρονάδα. Έχω όμως δει πιάτο γεμάτο σπαγέτο που η φόρμα του έμοιαζε με τούτο εδώ. Πολλά γλυπτά αυτού του είδους μοιάζουν με πιάτα γεμάτα σπαγέτο”.
Στην Ιταλία, η μακαρονάδα του Πάουντ ήταν απλή, “βούτυρο, και εννοώ μπόλικο βούτυρο και τυρί”. Να λοιπόν τώρα μια μακαρονάδα “à la Pound”, απο την ταβέρνα της Ν. Υόρκης “Minetta” όπου σύχναζαν οι λογοτεχνικές παρέες… ο Hemingway, ο Cummings, ο Dylan Thomas…
Για 2 μερίδες
180γρ. σπαγέτο – 60γρ. πανσέτα κομμένη σε μικρούς κύβους – 2 κουταλιές βούτυρο – 1 σκελίδα σκόρδο, λυωμένη – 2 κουταλιές φρέσκο φασκόμηλο – 1/4 φλυτζάνι τριμμένη παρμεζάνα – 2 αυγά
—Βράζουμε το σπαγέτο σε αλατισμένο νερό. Κρατάμε 1/2 φλυτζάνι απο το νερό του, το στραγγίζουμε και επιστρέφουμε το σπαγέτο στην κατσαρόλα.
—Ενώ βράζει το,,,Περισσότερα στη ΠΗΓΗ
—Βράζουμε το σπαγέτο σε αλατισμένο νερό. Κρατάμε 1/2 φλυτζάνι απο το νερό του, το στραγγίζουμε και επιστρέφουμε το σπαγέτο στην κατσαρόλα.
—Ενώ βράζει το,,,Περισσότερα στη ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html