Εξοργισμένος απο το μακελιό του 1ου Παγκόσμιου Πολέμου θα ρίξει το φταίξιμο στην απληστία και
Η αλήθεια είναι πως οι φασιστικές του ιδέες επισκιάζουν αυτό που -σ΄ ό,τι αφορά το σημείωμα αυτό- με ενδιαφέρει περισσότερο και που δεν είναι άλλο απο τις διαιτητικές του προτιμήσεις. Στο Λονδινο που πρωτοπήγε το 1908 συνδέθηκε με την λογοτεχνική αφρόκρεμα της εποχής, μια παρέα απο πεινασμένους μα ταλαντούχους λογοτέχνες. Στις βδομαδιάτικες συναντήσεις τους στο Σόχο η μακαρονάδα είχε πρωτεύουσα θέση, δίπλα στις λογοτεχνικές συζητήσεις. Η μακαρονάδα θα γίνει τέχνη και η τέχνη μακαρονάδα. Κριτικάροντας ένα γλυπτό με τον τίτλο “Εμπνευση” ο Πάουντ θα πει: “Δεν έχω ξαναδεί έμπνευση να μοιάζει τόσο με μακαρονάδα. Έχω όμως δει πιάτο γεμάτο σπαγέτο που η φόρμα του έμοιαζε με τούτο εδώ. Πολλά γλυπτά αυτού του είδους μοιάζουν με πιάτα γεμάτα σπαγέτο”.
Στην Ιταλία, η μακαρονάδα του Πάουντ ήταν απλή, “βούτυρο, και εννοώ μπόλικο βούτυρο και τυρί”. Να λοιπόν τώρα μια μακαρονάδα “à la Pound”, απο την ταβέρνα της Ν. Υόρκης “Minetta” όπου σύχναζαν οι λογοτεχνικές παρέες… ο Hemingway, ο Cummings, ο Dylan Thomas…
Για 2 μερίδες
180γρ. σπαγέτο – 60γρ. πανσέτα κομμένη σε μικρούς κύβους – 2 κουταλιές βούτυρο – 1 σκελίδα σκόρδο, λυωμένη – 2 κουταλιές φρέσκο φασκόμηλο – 1/4 φλυτζάνι τριμμένη παρμεζάνα – 2 αυγά
—Βράζουμε το σπαγέτο σε αλατισμένο νερό. Κρατάμε 1/2 φλυτζάνι απο το νερό του, το στραγγίζουμε και επιστρέφουμε το σπαγέτο στην κατσαρόλα.
—Ενώ βράζει το,,,Περισσότερα στη ΠΗΓΗ
—Βράζουμε το σπαγέτο σε αλατισμένο νερό. Κρατάμε 1/2 φλυτζάνι απο το νερό του, το στραγγίζουμε και επιστρέφουμε το σπαγέτο στην κατσαρόλα.
—Ενώ βράζει το,,,Περισσότερα στη ΠΗΓΗ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html