Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

Ο Απολλώνιος προς τους συγκρατούμενούς του




Εγώ, που γνωρίζω καλά την ανθρώπινη φύση, θα σας πω κάποια πράγματα, που δεν μοιάζουν καθόλου με όσα δίνουν οι γιατροί, γιατί και θα σας δυναμώσουν και δεν θα σας αφήσουν να πεθάνετε. Εμείς οι άνθρωποι σε όλο το χρονικό διάστημα, που ονομάζεται
ζωή, είμαστε μέσα σε φυλακή. Η ίδια η ψυχή είναι κλεισμένη μέσα σε φθαρτό σώμα, υπομένει πολλά και είναι δούλος όλων αυτών που συμβαίνουν στον άνθρωπο. Οι άνθρωποι επινόησαν τα σπίτια επειδή αγνοούσαν, νομίζω, πως έτσι κλείνονταν σε μια δεύτερη φυλακή. Αυτοί που κατοικούν σε παλάτια και νιώθουν ασφάλεια μέσα εκεί πρέπει να θεωρούνται πιο αυστηρά περιορισμένοι από αυτούς που οι ίδιοι θα φυλακίσουν. Αναλογίζομαι τις πόλεις και τα τείχη, και μου φαίνεται πως είναι φυλακές κοινές για όλους: σε δεσμά είναι όσοι συχνάζουν στην αγορά, σε δεσμά τα μέλη της εκκλησίας του δήμου, όσοι παρακολουθούν θεάματα, όσοι οργανώνουν πομπές.

΄Οσοι από τους Σκύθες περιφέρονται, ταξιδεύοντας με άμαξες, δεν είναι λιγότερο δεσμευμένοι από μας γιατί τους περιορίζουν ΄Ιστροι και Θερμώδοντες και Τανάιδες, που είναι ποτάμια δυσκολοδιάβατα, εκτός αν έχουν γίνει πάγος. Φτιάχνουν σπίτια πάνω στις άμαξες και νομίζουν πως περιφέρονται, ενώ είναι ζαρωμένοι μέσα σ' αυτά. Και, αν δεν το θεωρείτε παιδαριώδες, λένε πως και ο Ωκεανός είναι γύρω από τη γη για να την κρατά φυλακισμένη.
Εμπρός λοιπόν, ποιητές - γιατί αυτή είναι δική σας δουλειά - πείτε με τις ραψωδίες σας σ' αυτούς που έχουν χάσει κάθε καλή διάθεση, πώς μπήκε στα δεσμά κάποτε ο Κρόνος επειδή το ήθελε ο Δίας, πώς πιάστηκε ο πολεμικότατος Άρης πρώτα στον ουρανό από τον Ήφαιστο και μετά στη γη από τα παιδιά του Αλωέως. Αν σκεφτούμε όλα αυτά και ακόμη όλους εκείνους τους σοφούς και μακάριους άνδρες, που φυλακίστηκαν από αδιάντροπους όχλους και δέχτηκαν προσβολές από τυράννους, μπορούμε να αποδεχτούμε την κατάστασή μας για να μη φανούμε κατώτεροι από αυτούς που υπέστησαν τα ίδια πριν από μας». ΄Ετσι, μ' αυτά τα λόγια, άλλαξε τη διάθεση των φυλακισμένων και πολλοί πήγαν να φάνε, σταματώντας το κλάμα και γεμάτοι ελπίδες πως όσο είναι μαζί του, δεν πρόκειται να πάθουν τίποτε.

http://www.to-en.gr/afos/Apollonios/p4.htm

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html