Τετάρτη 8 Φεβρουαρίου 2017

ΕΚΤ STATS 2017: ΤΟ ΚΟΥΡΕΜΑ ΤΩΝ ΚΑΤΑΘΕΣΕΩΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΤΟ ΚΑΛΟ ΣΕΝΑΡΙΟ !!!

Αποτέλεσμα εικόνας για κουρεμα καταθεσεων
Γράφει ο Κυριάκος Τόμπρας

Η ΕΚΘΕΣΗ ΤΗΣ ΕΚΤ ΜΕ ΤΑ ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ ΓΙΑ ΤΟ 2016 ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΕΙ ΤΑ "ΜΑΥΡΑ ΚΟΥΤΙΑ" ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΤΡΑΠΕΖΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ
Όσοι ρωτάτε ποια ήταν η ατζέντα του σημερινού ραντεβού Στουρνάρα και τραπεζιτών, διαβάστε από την έκθεση της ΕΚΤ
(Supervisory Banking Statistics - Ιανουάριος 2017) τους πίνακες με τα στατιστικά των ελληνικών τραπεζών και θα βρείτε μόνοι σας την απάντηση, αφού τα GREEK BANKS STATISTICS κάνουν την περίπτωση του κουρέματος των καταθέσεων να φαντάζει πλέον ως το καλό σενάριο !!! 
ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΕΚΘΕΣΗ ΕΔΩ :


Και μη φανταστείτε ότι τα "ΜΑΥΡΑ ΚΟΥΤΙΑ" αφορούν τα στοιχεία για τα κόκκινα δάνεια, όχι επειδή αυτά δεν είναι τραγικά, αλλά επειδή είναι πλέον γνωστά και στον τελευταίο Έλληνα. Υπολογίζονται από την ΕΚΤ στα 114,06 Δις και αντιστοιχούν στο 47,05% του συνόλου των δανείων, που είναι το υψηλότερο της Ευρωζώνης, με τα 166,06 Δις να αφορούν δάνεια νοικοκυριών, όταν οι καταθέσεις ανέρχονται σε 134,31 μόλις Δις, με αποτέλεσμα η σχέση Συνόλου Δανείων/Καταθέσεις να ανέρχεται στο ιλιγγιώδες 179% και η σχέση Κόκκινων Δανείων/Καταθέσεις να πλησιάζει επικίνδυνα στο 1/1 (δλδ 100%), αφού σήμερα βρίσκεται στο 85% και η τάση της συνεχίζει να παραμένει επιθετικά αυξητική.

Όλα αυτά όμως είναι πταίσματα μπροστά στις σελίδες 12, 20, 28 & 37 της Έκθεσης !!!

Ας ξεκινήσουμε πρώτα από τη σελίδα 28, επειδή αυτή αφορά όλους τους Έλληνες, πρώτα ως Πολίτες, μετά ως Φορολογούμενους και μόνο στο τέλος ως Καταθέτες ή/και Δανειολήπτες.






Τι μας αποκαλύπτει λοιπόν ο πίνακας της σελίδας 28 ;;;

Πρώτον, ότι όλο το απόθεμα μετρητών (Μ1: Κέρματα+Τραπεζογραμμάτια) του τραπεζικού μας συστήματος, συμπεριλαμβανομένης και της ρευστότητας της ΤτΕ, ανέρχεται σε 10,47 μόλις Δις, με τα οποία πρέπει να εξυπηρετηθούν τα 134 Δις των καταθέσεων και, μαζί τους, οι νέες καταθέσεις που θα προκύψουν σε λογιστικό επίπεδο από τον αέρα των αναχρηματοδοτήσεων όλων των δανείων, κόκκινων και πράσινων, που θα ρυθμιστούν ή θα αναδιαρθρωθούν, ήτοι ποσοστό μικρότερο του 10% (που με τις αναδιαρθρώσεις των 40 τουλάχιστον Δις που ζητούν οι δανειστές μέχρι το 2018 θα πέσει ακόμη και κάτω του 5%), όταν η αντίστοιχη νομοθετική υποχρέωση του ελάχιστου δείκτη ρευστών διαθεσίμων είναι, ήδη από το 2005, στο 20%. Επομένως, με τη ρευστότητα στην πράξη αρνητική, αφού μόνον οι οφειλές των ελληνικών τραπεζών στο TARGET2 και τον ELA ξεπερνούν τα 150 Δις, το να μιλά κανείς σήμερα στην Ελλάδα για καταθέσεις, είναι τουλάχιστον αφελές. Όχι μόνο δεν υπάρχουν τα 134 Δις των σημερινών καταθέσεων του τραπεζικού μας συστήματος, αλλά είναι ήδη υποθηκευμένες ακόμη και οι όποιες νέες καταθέσεις εισρεύσουν στο μέλλον στις ελληνικές τράπεζες, από τα στρώματα και το εξωτερικό.

Δεύτερον, ότι το όποιο σενάριο ΕΘΝΙΚΟΥ ΝΟΜΙΣΜΑΤΟΣ, ακόμη και αλά Λαφαζάνη, είναι σήμερα εκτός τόπου και χρόνου ακόμη και σε θεωρητικό επίπεδο και, έτσι, η όποια διαβούλευση για το ζήτημα αυτό, κατατάσσει αυτομάτως όσους τη μοχλεύουν στους χρήσιμους ηλίθιους των δανειστών. Πως να πας σε εθνικό νόμισμα όταν το σύνολο του συναλλαγματικού σου αποθέματος την επομένη της εξόδου σου από το ευρώ θα είναι μόλις 10,47 Δις ;;; Ούτε για το hedging του πρώτου μήνα των υποτιμήσεων του νέου εθνικού σου νομίσματος δεν θα φτάσουν, όχι για τράπεζες, εισαγωγές, παραγωγική ανασυγκρότηση, επενδύσεις, κλπ δραχμικές φαντασιώσεις, προκειμένου να βάλεις μπροστά τις μηχανές της πραγματικής οικονομίας, να γίνεις παραγωγικός, να αποκτήσεις εμπορικά πλεονάσματα και, έτσι, να εξασφαλίσεις ότι οι Έλληνες θα μπορούν με το εθνικό νόμισμα τουλάχιστον να τρώνε.  

Τρίτον - εδώ ξεκινάνε τα πολύ δύσκολα - παραμένει επτασφράγιστο μυστικό, ακόμη και σε επίπεδο εκθέσεων της ΕΚΤ, το μέγεθος των αμοιβαίων απαιτήσεων και υποχρεώσεων στις δοσοληψίες ανάμεσα στις ελληνικές τράπεζες, την ΤτΕ και το Ελληνικό Δημόσιο.
Θα παρατηρήσετε λοιπόν στη σελίδα 28 ότι, οι σχετικοί κωδικοί υπό τον τίτλο Central Banks και General Govenrments, στην περίπτωση της Ελλάδας καλύπτονται από τη ρήτρα ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑΣ, ήτοι τα μεγέθη αποκρύπτονται με την ένδειξη του κωδικού "C" = CONFIDENTIALITY REASONS.
Γιατί όμως, στην περίπτωση της Ελλάδας, να αποκρύπτεται ένα μέγεθος που, σε επίπεδο μέσου όρου Ευρωζώνης, αντιστοιχεί μόλις στο 4,7% του συνόλου του ενεργητικού όλων μαζί των τραπεζών του Ευρωσυστήματος ;;;
Πράγματι, στον πίνακα της σελίδας 28, επί συνόλου ενεργητικού των τραπεζών του Ευρωσυστήματος 22.355,83 Δις, ο κωδικός General Governments (Γενικές Κυβερνήσεις), ανέρχεται σε 1.049,65 μόλις Δις, ήτοι στο 4,7%.
Γιατί λοιπόν αποκρύπτεται το αντίστοιχο ελληνικό στοιχείο ;;;
Προφανώς επειδή, όχι απλά είναι πολύ μεγαλύτερο, αλλά επειδή το μέγεθός του τρομάζει ακόμη και τον ίδιο τον Μάριο Ντράγκι.
Και πως να μην τον τρομάξει όταν, σύμφωνα με τον Προϋπολογισμό του 2015 και την επ' αυτού Έκθεση του Ελεγκτικού Συνεδρίου, στις σελίδες 14, 15 και 16 αυτής, αποκαλύπτεται μια ολόκληρη πυραμίδα Ομολόγων ΕΔ ελληνικού χρέους, που πωλούνται και επαναγοράζονται κρυφά - με την κάλυψη του ΟΔΔΗΧ -  κάθε χρόνο, μεταξύ τραπεζών και ελληνικού δημοσίου, για να συντηρείται ως δήθεν πιστωτικό έσοδο και, έτσι, να μη σκάσει η φούσκα του χρέους που δημιούργησαν όλες ανεξαιρέτως οι μνημονιακές κυβερνήσεις, εγγυώμενες με τίτλους ΕΔ τη ρευστότητα και τη λειτουργία των χρεοκοπημένων ελληνικών τραπεζών.

692,8 Δις Πιστωτικών Εσόδων από Ομόλογα ΕΔ είναι το στοιχείο που αποκρύπτει ακόμη και η ίδια η ΕΚΤ από τον κωδικό General Governments που αφορά την Ελλάδα !!!  
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :


Τα πιστωτικά αυτά έσοδα, λέει η έκθεση του ΕΣ, παρουσιάζουν αύξηση, σε σχέση µε τα προϋπολογισθέντα, κατά € 675.088.655.321,21, ανερχόµενα συνολικά σε €771.074.655.321,21. Η σηµαντική απόκλιση των πιστωτικών εσόδων από τις προβλέψεις του προϋπολογισµού οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι το Ελληνικό ∆ηµόσιο, δια του ΟΔΔΗΧ, προέβη, κατά τη διάρκεια του 2015, σε µη προβλεφθείσα στον προϋπολογισµό σύναψη πράξεων πώλησης τίτλων µε συµφωνία επαναγοράς µε τους φορείς που µετέχουν στο «κοινό κεφάλαιο ΝΠ∆∆ και Ασφαλιστικών Φορέων», του οποίου η διαχείριση έχει ανατεθεί στην Τράπεζα της Ελλάδος. Οι συµφωνίες επαναγοράς αποτελούν χρηµατοοικονοµικό εργαλείο, που χρησιµοποιείται από τη διοίκηση προκειµένου να καλύψει τρέχουσες ανάγκες ρευστότητας. Κατά συνέπεια, αποτελεί βραχυπρόθεσµο εσωτερικό δανεισµό, στον οποίο µετέχουν οι φορείς του ∆ηµοσίου και δεν προσµετράται στο επίσηµο χρέος. Για τη χρήση 2015, ως προς τις πράξεις πώλησης τίτλων µε συµφωνία επαναγοράς, προϋπολογίστηκε ποσό € 44.000.000.000,00, πλην όµως το ποσό των πράξεων αυτών ανήλθε σε 16 € 694.206.470.059,16, έναντι ποσού € 97.153.994.700,95 στη χρήση 2014 (αύξηση κατά 614,54%).
Εν προκειµένω, πάντως, δεν προκύπτουν µε ακρίβεια ούτε οι φορείς, οι οποίοι συµµετέχουν στον εν λόγω βραχυπρόθεσµο δανεισµό, ούτε που διοχετεύτηκε η ρευστότητα που προκλήθηκε από τις ανωτέρω πράξεις. Ως προς το πρώτο ζήτηµα µε το 59488/08.09.2016 έγγραφο της 7ης Υπηρεσίας του Ελεγκτικού Συνεδρίου προς τον Ο∆∆ΗΧ, ζητήθηκε αναλυτική κατάσταση των φορέων που συµµετέχουν στο «κοινό κεφάλαιο» και εποµένως στο βραχυπρόθεσµο δανεισµό, αλλά µε την 1648/13-09-2016 απαντητική του επιστολή ο Ο∆∆ΗΧ δεν παρείχε επαρκή πληροφόρηση. 
Έτσι, το Ελληνικό ∆ηµόσιο κατέβαλε το έτος 2015 δαπάνες για την εξυπηρέτηση της ∆ηµόσιας Πίστης (ΚΑΕ 6000) ύψους € 782.873.545.833,06, υπερβαίνοντας τον προϋπολογισµό κατά € 676.576.657.833,06. Από το ανωτέρω ποσό πληρώθηκαν χρεωλύσια δηµόσιου χρέους (ΚΑΕ 6200) €773.843.376.353,17, εκ των οποίων € 40,5 δις για εξοφλήσεις εντόκων γραµµατίων (ΚΑΕ 6231) και € 692,8 δις (ΚΑΕ 6272) για πώληση τίτλων µε σύµφωνο επαναγοράς.
Όμως, οι ανωτέρω καταβολές, ενώ δεν επιβαρύνουν - τυπικά μόνο - το δηµόσιο χρέος και, έτσι, δεν εγγράφονται στον Προϋπολογισμό, καθ’ όσον διενεργούνται µε σκοπό την κάλυψη βραχυπρόθεσµων ταµειακών αναγκών της Κεντρικής ∆ιοίκησης, εγγράφονται υποχρεωτικά ως λογαριασμοί τάξεως στους Ισολογισμούς των ελληνικών τραπεζών που πραγματοποίησαν τις ανωτέρω συναλλαγές πιστωτικών εσόδων με το ελληνικό δημόσιο.
Πως να μην τρομάξει λοιπόν ακόμη και η ΕΚΤ με την πυραμίδα των 692,8 Δις, όταν μάλιστα το στοιχείο αυτό αποκρύπτεται ακόμη και από τον ίδιο τον ΟΔΔΗΧ, που όχι μόνο απαξιεί να απαντήσει σχετικά στο Ελεγκτικό Συνέδριο αλλά, επιπλέον, έχει φροντίσει, από τον Ιανουάριο του 2013, να μη λειτουργεί ο σχετικός σύνδεσμος στην ιστοσελίδα του, προκειμένου να μην γνωρίζει κανείς το μέγεθος της μαύρης αυτής δημοσιονομικής και τραπεζικής ταυτόχρονα τρύπας που, αργά ή γρήγορα, θα ρουφήξει μέσα της ολόκληρους τους κρατικούς προϋπολογισμούς και τις τραπεζικές καταθέσεις των επομένων γενεών.



Μιλάμε λοιπόν ακόμη για τις Τραπεζικές Καταθέσεις και για το ενδεχόμενο του κουρέματός τους ;;;
Ποιών καταθέσεων ;;;
Αυτών που χρωστάμε σε ΤτΕ και ΕΚΤ ;;;
Αυτών που φαγώθηκαν από τα Κόκκινα Δάνεια ;;;
Ή μήπως αυτών που θα ρουφήξει η μαύρη τρύπα των Πιστωτικών Εσόδων, μόλις σκάσει το καρουζέλ των εκτός Προϋπολογισμού, αέναων ετησίων επαναγορών ομολόγων ΕΔ ;;; 

Τέταρτον, επειδή δεν τελειώσαμε ακόμη με την σελίδα 28 της ανωτέρω έκθεσης της ΕΚΤ, από τον σχετικό πίνακα ανακαλύψαμε επίσης ότι αποκρύπτονται επίσης τα στοιχεία των ενεργητικών των ελληνικών τραπεζών που αφορούν το trading τίτλων σε διακράτηση, καθώς επίσης και αυτών που αφορούν τα παράγωγα αντιστάθμισης πιστωτικού κινδύνου, τα γνωστά σε όλους μας από το 2010 CDS, για τα οποία βρίσκεται ακόμη σε εξέλιξη η προκαταρκτική εξέταση στους αρμόδιους Οικονομικούς Εισαγγελείς.
ΚΛΙΚ ΕΔΩ :




Τι μας αποκαλύπτει ο πίνακας της σελίδας 20 της έκθεσης ΕΚΤ "Supervisory Banking Statistics" του Ιανουαρίου 2017 ;;;










Τι άλλο από αυτό που φωνάζουμε από το 2010, όταν το λάθος φάρμακο των μνημονίων χορηγήθηκε σε λάθος ασθενή, αφού επιλέχθηκε, αντί του βαθιά άρρωστου τραπεζικού μας συστήματος, να θεραπευθεί ο ελληνικός λαός που ήταν, τουλάχιστον μέχρι τότε, υγιής και, όλο αυτό, κάποιοι είχαν μάλιστα το θράσος να το βαφτίσουν "success story".

Αποκρύπτονται λοιπόν ως ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟΙ, οι δείκτες RoE & RoA του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, δλδ οι δείκτες Απόδοσης Ιδίων Κεφαλαίων - Return on Εquity (ROE) - και Απόδοσης Περιουσιακών Στοιχείων - Return on Assets (ROA) - και Μόχλευσης !!!

Έτσι, αποκρύπτεται πόσο αποδοτικά χρησιμοποιούν οι ελληνικές τράπεζες τα κεφάλαια των ανακεφαλαιοποιήσεων για τη δημιουργία νέων εσόδων, δηλαδή πόσα κέρδη μπορούν να παράξουν χρησιμοποιώντας τους δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους με τους οποίους χρεώθηκε για τη διάσωσή τους ο ελληνικός λαός, για την αποκατάσταση της κεφαλαιακής τους επάρκειας και την συγκρότηση επαρκών αποθεματικών κεφαλαίων για τις προβλέψεις των κόκκινων δανείων των χαρτοφυλακίων τους. Αν και κατά πόσο μπορούν να δημιουργήσουν αξία για τους μετόχους τους και, ιδιαίτερα, για το ΤΧΣ, και αν η απόδοση των δημοσίων στην πράξη ιδίων κεφαλαίων τους είναι μεγαλύτερη από το κόστος ευκαιρίας, ιδιαίτερα δε μετά τη θεσμοθέτηση του υπέρ τους αέναου tax credit, που ξεπέρασε ήδη τα 16 Δις και που, με βάση το νέο αίτημα των ελληνικών τραπεζών για επέκτασή του σε 20 χρόνια, αναμένεται να ξεπεράσει τα 100 Δις. Και ακόμη, κατά πόσο τα κεφάλαια του ελληνικού λαού που τις διέσωσαν από την κατάρρευση, μπορούν, με την αποδοτική χρήση τους, να ενισχύσουν, έστω και υπερ-μακροπρόθεσμα, τα ίδια κεφάλαιά τους, προκειμένου έτσι οι ελληνικές τράπεζες να μπορούν να εγγυηθούν τις καταθέσεις τους, με πραγματικά, ελεύθερα και διαθέσιμα στοιχεία του ενεργητικού τους. 

Τέλος, αποκρύπτεται αν υπάρχουν βελτιώσεις στη χρηματοοικονομική τους εικόνα, μετά τις ανακεφαλαιοποιήσεις και τις ενισχύσεις της ρευστότητας τους με δημόσιους χρηματοδοτικούς πόρους, δλδ με εγγυήσεις του ελληνικού δημοσίου, και αν αυτές - εφόσον υπάρχουν - απλά οφείλονται στην αύξηση του χρέους τους αντί στην αποτελεσματικότερη διοίκηση τους, αφού ο δείκτης RoA υπολογίζεται ως το γινόμενο της απόδοσης των στοιχείων του ενεργητικού επί την μόχλευση, προσδιορίζοντας έτσι το γινόμενο του κέρδους που προκύπτει από την αξιοποίηση των περιουσιακών τους στοιχείων επί το ύψος του χρέους (μόχλευση) που χρησιμοποίησαν για την εξασφάλισή τους, ιδιαίτερα δε αφού το σύνολο των πιστωτικών εσόδων από τις πωλήσεις και τις επαναγορές ομολόγων ΕΔ, ανέρχεται κατά τα ανωτέρω, κάθε χρόνο, σε 692,8 Δις, ενώ στα δανειακά κεφάλαια που συγκροτούν τη μόχλευση του ελληνικού τραπεζικού συστήματος, εκτός από τις καταθέσεις (134 Δις), περιλαμβάνονται και οι οφειλές τους σε ELA & TARGET2 (150 Δις), οι οφειλές τους στην ΕΚΤ από τον Πυλώνα ΙΙ (50 Δις) και το TAX CREDIT (σήμερα 16 Δις), δλδ όλα μαζί 350 Δις.
Λίγο περισσότερο από το δημόσιο χρέος !!!
350 Δις δανεικά και αγύριστα μόχλευσης δημόσιου και ιδιωτικού χρήματος έχει καταβροχθίσει μέχρι σήμερα με τα Μνημόνια το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, με αντίκρυσμα τα ανύπαρκτα και, έτσι, αποκρυπτόμενα με την πρόφαση της εμπιστευτικότητας, ΙΔΙΑ ΚΕΦΑΛΑΙΑ (Σελ. 37) και ΚΕΡΔΗ (Σελ. 12) των ελληνικών τραπεζών !!! 
Και μιλάμε ακόμη για τις καταθέσεις ;;;






Το 2009 οι καταθέσεις ήταν 250 Δις.
Χρειάστηκαν μέχρι σήμερα 3 ολόκληρα Μνημόνια για να μπορέσουν να εξυπηρετηθούν τα μισά εκ των 250 Δις των καταθέσεων του 2009, που έφυγαν με αναλήψεις και εμβάσματα από το ελληνικό τραπεζικό σύστημα. Έτσι, με τη μέχρι σήμερα εμπειρία της λάθος συνταγής αντιμετώπισης της ελληνικής κρίσης, είναι αυτονόητο ότι θα χρειαστούν άλλα τόσα Μνημόνια για να διασφαλιστεί η εξυπηρέτηση και των υπολοίπων 134 Δις των καταθέσεων που απέμειναν κατά την ΕΚΤ στο ελληνικό τραπεζικό σύστημα, με αποτέλεσμα, το κούρεμα των καταθέσεων, όχι μόνον να είναι νομοτελειακό, αλλά να φαντάζει σήμερα ως το καλό σενάριο στην τελευταία πράξη του δράμματος της ελληνικής τραπεζικής κρίσης.
Γιατί από τα 350 Δις, οι καταθέσεις είναι μόνο τα 134 Δις. 
Ρίξτε ξανά μια ματιά σε ποιους χρωστάνε οι ελληνικές τράπεζες τα υπόλοιπα από τα 350 Δις της μόχλευσης και θα καταλάβετε. Όπως φαντάζομαι ότι καταλάβατε, τι τους ήθελε σήμερα όλους μαζί τους τραπεζίτες ο Γιάννης Στουρνάρας στην ΤτΕ.
http://www.kinima-ypervasi.gr/2017/02/stats-2017.html

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html