Το Δόγμα του Σκύλου!

Επισημαίνει ο

Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος
Ξέρεις τι είναι ακόμη και τα όνειρά σου να πλημμυρίζουν από χιούμορ, αλλά ακόμη και οι διαδικτυακοί σου σύντροφοι να το αποκλείουν ως μέσο της επικοινωνίας σας; Κανείς δεν θέλει το χιούμορ μου! Κανείς δεν το ήθελε ποτέ! Αλλού και από άλλους
"ψωνίζουν" χιούμορ και αυτό είναι μεγάλη αδικία.
Μόνον αδικία; Πνευματικός ακρωτηριασμός είναι, ιδιαίτερα όταν αποφασίζω να σχολιάσω τα ελληνοτουρκικά και το Κυπριακό υπό το πρίσμα της αναλυτικής μου γνώσης στις διεθνείς πολιτικές. Η γνώμη μου ήταν και είναι αποδεκτή στο ζήτημα, αλλά το φλέγμα, η ειρωνεία, η απελευθέρωσή μου από τις καταπιεσμένες, γνωστικώς σχηματισμένες αντιλήψεις στο ζήτημα "απαγορεύονται". Το θέμα είναι σοβαροφανές και με σοβαροφάνεια αντιμετωπίζεται! Το θέμα είναι ψυχαναγκαστικό και συμπλεγματικά προσεγγίζεται! Σε διαβεβαιώνω, από όλους και παντού, ακόμη και στον διεθνή - ας πούμε - ακαδημαϊκό χώρο. 
Κοίταξε, αν δεν αναπτύξεις έναν ώριμο και ασφαλώς χιουμοριστικό μηχανισμό ψυχολογικής άμυνας στην φαρσοειδώς καταπιεστική πραγματικότητα των ελληνοτουρκικών σχέσεων γενικότερα, αποκλείεται να ......
παραμείνεις σοβαρός στην υπόθεση. 
Δες, για παράδειγμα, το καλαμπούρι "Δόγμα του Ενιαίου Αμυντικού Χώρου" που αποτελεί τον φαντομά στο Κυπριακό: Εμφανίζεται από το πουθενά για να απαξιωθεί στη συνέχεια και να αναβιώσει στην επόμενη καμπή ή κρίση του Κυπριακού. Θέλεις να το αναλύσω στα σοβαρά χωρίς να ασκηθώ χιουμοριστικά; Γιατί; Για να διασκεδαστεί η πραγματικότητα που αγχώνει; Για να αντέξουμε το ψυχολογικό βάρος από την (αντικειμενικώς) έλλειψη αμυντικού βάρους και βάθους;
Να το σημερινό πρόβλημα του Αλέξη! Σκέφτεται ο πρωθυπουργός: Αν στον Δημήτρη μας απαγορεύεται μια φορά το χιούμορ στο ζήτημα, σε εμένα που είμαι κεφαλαιώδης θεσμικός παράγοντας, διαπραγματευόμενος αποκλειστικά με άλλους Θεσμούς και στο πλαίσιο άλλων θεσμών, απαγορεύεται εκατό. Και δεν έχει άδικο.
Πώς, λοιπόν, να ξεφύγει από αυτό το δραματικό δίλημμα, χωρίς να αποστεί εντελώς από την περίφημη θεωρία του
Freud περί ψυχολογικής αποφόρτισης (relief theory), στην οποία - όπως έχεις φαντάζομαι ήδη αντιληφθεί - εξειδικεύεται, εξασκούμενος αόκνως και καθημερινά, ο πρωθυπουργός μας;
Μα, με την ανάπτυξη του νέου αμυντικού δόγματος που έρχεται ακριβώς την κατάλληλη στιγμή να αντικαταστήσει εκείνο το φθαρμένο και “διεφθαρμένο” του "Ενιαίου Αμυντικού Χώρου"! Πρόκειται για το "Δόγμα του Σκύλου". Όπως το όρισε συγκεκριμένα χθες και το ανακοίνωσε επίσημα ο Αλέξης Τσίπρας, σημειώνοντας: «στην εξωτερική πολιτική θυμάμαι μία ρήση, που την κρατάω πάντοτε στο μυαλό μου, η οποία λέει ότι αποτελεσματικότερος σκύλος δεν είναι αυτός που γαβγίζει. Αυτός που είναι καλός φύλακας δεν χρειάζεται να γαβγίζει. Εμείς, λοιπόν, δεν γαβγίζουμε πολύ, αλλά πιστεύω ότι προασπίζουμε αποτελεσματικά τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας».
Και κάπως έτσι επιλύεται και το δικό μου πρόβλημα. Το "Δόγμα του Σκύλου" δεν απαιτεί χιούμορ για να προσεγγιστεί - ούτε μαύρο, ούτε από το άλλο! Αρκεί η μεταφορά των ελληνοτουρκικών σχέσεων και ασφαλώς η αμυντική διάσταση της εξωτερικής μας πολιτικής στον κόσμο των σκύλων. Ο δικός μας στο σπίτι μας είναι ένας τσαμπουκάς border collie, 3,5 ετών παρακαλώ πια, που γαβγίζει, μουγκρίζει και προκαλεί διαρκώς επεισόδια έξω από το σπίτι. Μέσα είναι παναγία, κύριος με τα όλα του. Να, γιατί νιώθω ανασφάλεια!
Θέλω τον μουλωχτό σκύλο του κυρίου Τσίπρα για έξω από το σπίτι! Έτσι χτίζεται η γερή άμυνα... με καλούς φύλακες που δεν χρειάζεται να γαβγίζουν. Μόνον που τους αντικρίζεις από μακριά παγώνεις, τρέμεις και απομακρύνεσαι... και αμέσως μετά αναρωτιέσαι: λες να αλλάζει "ράτσα" ο κ. Καμμένος; Μήπως υπουργείο; Ή μήπως το "Δόγμα του Σκύλου" αναπτύσσεται προληπτικώς για παρηγοριά, ενώ ανατέλλει μια νέα εποχή πατριωτικής παρηγορίας, παράλληλα ασφαλώς με το εθνικοαπελευθερωτικό αφήγημα περί εξόδου στην χρηματαγορά;


Διαβάστε περισσότερα: http://kafeneio-gr.blogspot.com/2017/07/blog-post_760.html#ixzz4n1ze1TKS