Κυριακή 2 Ιουλίου 2017

Να φοβάσαι την πολλή ανησυχία τους!



Διαβάζουμε και ακούμε ότι η αριστερή μας κυβέρνηση ανησυχεί λόγω του πρωτοφανούς καύσωνα για την καλή υγεία των ευπαθών ομάδων. Όπως οι γέροντες και τα μικρά παιδιά. Αλήθεια, ε;
Από πότε ανησυχεί ο δήμιος για την καλή υγεία των θυμάτων, λίγο πριν οδηγηθούν στην αγχόνη; Ή τους πάρει τα κεφάλια με το νεοταξικό τσεκούρι πάνω στη νεοφιλελεύθερη εξέδρα της βιωσιμότητας χρέους και εξορθολογισμού της δημόσιας οικονομίας;
 Αν ανησυχούν οι κοινωνικά ευαίσθητοι κρατικοί αξιωματούχοι για εκείνες τις ομάδες ανθρώπων που πλήττονται περισσότερο από τα καυτά γυρίσματα του καιρού, τότε τι έχουν να δηλώσουν δημόσια;




Για τις δεκάδες εκείνες περιπτώσεις, κι όλο και με πιο ανησυχητική αύξηση, των γονιών που εξαναγκάζονται να αφήνουν τα παιδιά τους σε δημόσια ή ιδιωτικά ιδρύματα γιατί αδυνατούν να ανταπεξέλθουν πια και στα στοιχειώδη έξοδα που απαιτούνται για τη φροντίδα τους; Και μιλάμε για περιπτώσεις πολύ μικρών παιδιών ως και στην προεφηβεία. Άραγε πώς τα πάμε από τέτοιου είδους υποδομές φροντίδας ανηλίκων, υπάρχουν πολλές για να καλύψουν τις ολοένα μεγαλύτερες ανάγκες αφού τα προαπαιτούμενα δεν καταλαβαίνουν από οίκτο και παιδική ηλικία; Και τι να πει κανείς για τόσες οικογένειες με ανήλικα μέλη που φυτοζωούν κάτω από το όριο της φτώχειας ή έστω στις παρυφές του; Μήπως αυτός είναι ο τρόπος για τη σωστή και φυσιολογική ανατροφή των παιδιών, σε ξένα χέρια και μακριά από την αγκαλιά των γονιών τους, για να μην πεθάνουν πρώτα απ'όλα από την πείνα; Έτσι όπως τον αντιλαμβάνεται η πολυπόθητη ανάπτυξη, που μας έχει ειπωθεί τόσες φορές από επίσημα χείλη, από τα μεγάλα στόματα όλων σχεδόν των παρατάξεων, των οποίων τα στελέχη απολάμβαναν υψηλότατες κοινοβουλευτικές αμοιβές αν και απλοί διεκπαιρεωτές των εντολών των δανειστών και των κερδοσκόπων. Ώστε στο τέλος μπορεί και να το πιστέψουμε! Πως η σωτήρια ανάπτυξη είναι κάπου στο δρόμο και κοντεύει να έρθει σαν το μεσσία για να μας βγάλει από το τέλμα. Αυτό που δημιούργησαν οι ίδιοι πολιτικοί και τα φιλαράκια τους, με την απληστία και έπαρση των χειρισμών τους. Και σε διαρκή γνώση των δανειστών και παρόχων επιδοτήσεων κοινοτικών, πριν ακόμη σκάσει η βόμβα του δημόσιου χρέους. Και σε συνεννόηση στη συνέχεια με τους γνωστούς ανά τις αγορές τοκογλύφους και αποκαλούμενους επιχειρηματίες, οι οποίοι ρημάζουν λαούς και καταληστεύουν δημόσιους πόρους και πλούτο που ανήκει σε νυν και επόμενες γενεές.



Επίσης, αν οι κρατικοί μηχανισμοί ανησυχούν μήπως τα τινάξουν οι ηλικιωμένοι από τη ζέστη, τότε γιατί με τα νέα μέτρα υποβαθμίζουν ακόμα περισσότερο τις γελοίες συντάξεις πείνας; Εκείνα τα μέτρα που δήλωναν πριν λίγους μήνες ότι δεν υπήρχε περίπτωση να πλήξουν επιπλέον τον υπό ολοκληρωτική κατάρρευση κοινωνικό ιστό κι ότι αν έρχονταν θα παραιτούνταν: «Ούτε ένα ευρώ νέα μέτρα»...και ειδικά με τον παράτυπο τρόπο που σπρώχτηκαν όπως τονίζεται στον προηγούμενο σύνδεσμο και μετά κι από τις "σκληρές διαπραγματεύσεις": Τι γραβάτα πήραμε μετά από 10 μήνες διαπραγμάτευσης με τους δανειστές 
Να και μια ωραία  συλλογή δηλώσεων πρωθυπουργών, υπουργών και παρατρεχάμενων των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ από το 2010 έως το 2017 για το ότι "Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα": Δεν θα υπάρξουν νέα μέτρα [2010-2017]  Έτσι, για να μη ξαναμαλώσουμε τα παιδάκια, μικρά και μεγάλα, αν πιαστούν να λένε ψέματα ακόμη και κατ'επανάληψη μες στα μούτρα μας. Με τέτοια πρότυπα από τα πάνω τι περιμένεις να συμβεί και στα από τα κάτω, ειδικά όταν η επιτυχία και η κονόμα έχει συνδεθεί με την εξαπάτηση και τη ρεμούλα.

Ας αφήσουν λοιπόν την ανησυχία και τον κοινωνικό προβληματισμό στην άκρη και ας κοιτάξουν να τη σκαπουλάρουν εκείνοι από τον καύσωνα και από τις σκοτούρες, καλοκαιριάτικα, με καμία βουτιά σε κάποια πισίνα ή ιδιωτική παραλία καλών συνεργατών και κολλητών τους. Ή με τίποτα μίνι κρουαζιερούλες με κάνα δικό τους ή φιλικό κοτεράκι και μπανάκι σε κάποιον γαμάτο πριβέ προορισμό.
 Κι όσο για όλους αυτούς που πλήττονται από καιρικές, οικονομικές, κοινωνικές, σαδιστικές συνθήκες κι έπεται μεγάλη και ακόμη πιο σκληροπυρηνική συνέχεια;
Ελάτε τώρα προβληματισμενοι μου ψηφοφόροι! Μην τρελαθούμε κιόλας, ε; Ποιος ζει ποιος πεθαίνει....

"Rohalas"



(Mας το έστειλε ο φίλος μας "rohalas")

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html