Πέμπτη 6 Ιουλίου 2017

«Η ελληνική γλώσσα ήταν μια σημαντική γλώσσα της αιθιοπικής αυλής για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα»



ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΚΑΛΥΜΝΙΟΥ
Στην κοινή αντίληψη των περισσότερων Αυστραλών, η Αιθιοπία είναι η χώρα της πείνας, της ξηρασίας και του πολέμου. Για τους Ελληνοαυστραλούς, η χώρα προκαλεί πιο περίπλοκους, συνειρμούς, δεδομένου ότι οι ιστορικοί δεσμοί μεταξύ Αιθιοπίας και Ελλάδας πηγάζουν από τα αρχαία χρόνια και την παρουσία μιας παλαιάς και σημαντικής ελληνικής παροικίας στη χώρα αυτή. Όταν ο 57χρονος πρίγκιπας Ερμίας Σάαχλε Σελασιέ, πρόεδρος
του Συμβουλίου του Στέμματος της Αιθιοπίας, (τίτλος που αναγνωρίζεται από τη Δημοκρατία της Αιθιοπίας) εισέρχεται στην αίθουσα, χαμογελάει αφοπλίστηκα και μου σφίγγει το χέρι. Κατά την πρόσφατή του επίσκεψη στην Αυστραλία, συναντήθηκε με τον πρωθυπουργό Malcolm Turnbull, παρακολούθησε ειδική κοινοβουλευτική δεξίωση που διοργάνωσε ο υπουργός Άμυνας κ. Christopher Pyne, κατέθεσε στεφάνι στο Αυστραλιανό Μνημείο των Πεσόντων μαζί με τον Dr Brendan Nelson και συναντήθηκε με μια σειρά άλλων ανώτερων πολιτικών προσωπικοτήτων της χώρας. Το μόνο που μπορώ να σκεφτώ εκείνη τη στιγμή, είναι ότι το χέρι που σφίγγω κάποτε έσφιξε το χέρι του του παππού του, του αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ, γνωστός ως το Λιοντάρι του Ιούδα, έναν από τους σημαντικότερους ηγέτες της Αφρικής και της παγκόσμιας ιστορίας. Ο πρίγκιπας κάθετai με άνεση κι αρχίζουμε την κουβέντα.

Καλώς ήρθατε στην Αυστραλία. Ποιος είναι ο σκοπός της επίσκεψής σας;

Χαίρομαι που βρίσκομαι εδώ. Ήρθα στο πλαίσιο της πεντηκοστής επετείου της επίσημης επίσκεψης του παππού μου, αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ στην Αυστραλία. Διερευνώ, επίσης, στενότερους επενδυτικούς δεσμούς με τις αυστραλιανές εταιρείες εξόρυξης που δραστηριοποιούνται στην Αφρική. Επιπλέον, προσδοκώ να αποκτήσω διευρυμένες επαφές με την αξιοσημείωτη Αιθιοπική παροικία της Αυστραλίας. 

Στο μυαλό πολλών, η Αιθιοπία και η Αυστραλία φαντάζουν άκρa αντίθετα…

Και όμως οι χώρες μας συνδέονται με πολλούς τρόπους. Έμεινα έκπληκτος, φτάνοντας εδώ, όταν παρατήρησα ότι το φως είναι παρόμοιο με αυτό που έχουμε στην Αιθιοπία. Φυσικά, οι ευκάλυπτοι προέρχονται από την Αυστραλία και η πρωτεύουσά μας, η Αντίς Αμπέμπα είναι γεμάτη από ευκαλύπτους. Οι ευρείες πεδιάδες της Αυστραλίας μου θυμίζουν φυσικά τοπία της Αιθιοπίας. Στη συνέχεια, υπάρχουν τα άλογα «Waler» που χρησιμοποιήθηκαν για την επίσημη φρουρά κατά τη διάρκεια των αυτοκρατορικών χρόνων - αυτά προέρχονται επίσης από την Αυστραλία. Οι στρατιώτες μας πολέμησαν μαζί στον πόλεμο της Κορέας. Επίσης, από ότι καταλαβαίνω, το κρίκετ, το οποίο είναι ένα δημοφιλές άθλημα στην Αιθιοπία, εισήχθη από τους Αυστραλούς. Φυσικά, είμαι πολύ υπερήφανος και ευγνώμων για το Hamlin Fistula Ethiopia, νοσοκομείο που ιδρύθηκε και διευθύνεται στην Αιθιοπία, από Αυστραλούς. Τέλος, η Αυστραλία είναι η γη της ισότητας, του «fair go,» όπως λέτε. Για ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης ιστορίας της, η Αιθιοπία ηγήθηκε του αγώνος για την ισότητα και την ισονομία των Αφρικανικών λαών, όπως για παράδειγμά, διαμέσου της εκστρατείας του παππού μου για την αποαποικιοποίηση των αφρικανικών χωρών.

Η Αιθιοπία είναι τόσο πολυεθνική και πολιτισμικά ποικιλόμορφη όσο και η Αυστραλία. Πώς θα συγκρίνατε τον τρόπο που διαχειρίζεται η Αιθιοπία θέματα κοινωνικής συνοχής με αυτόν της Αυστραλίας;

Πρέπει να καταλάβετε ότι η κάθε κοινωνία αναπτύχθηκε υπό διαφορετικές ιστορικές συνθήκες, αν και υπάρχουν στην συγκεκριμένη περίπτωση, κάποιες επιφανειακές ομοιότητες. Για ένα μεγάλο μέρος της ιστορίας της, η Αιθιοπία αναπτύχθηκε μεμονωμένα και η Αυστραλία επίσης θεωρήθηκε ιστορικά ως απομονωμένη χώρα. Ως αποτέλεσμα, οι δύο αυτές χώρες ήταν σε θέση να δημιουργήσουν ιδιάζουσες κοινωνίες που αντικατοπτρίζουν τις προσδοκίες των λαών τους. Η διαδικασία διαμόρφωσης της Αιθιοπίας ως συγκρότημα λαών διαφορετικών γλωσσών και θρησκειών που ασπάζονται την Αιθιοπική ταυτότητα βρίσκεται εν εξελίξει για χιλιετίες. Η πολυπολιτισμική κοινωνία της Αυστραλίας, όμως, είναι ένα πιο πρόσφατο φαινόμενο. Το ότι το φαινόμενο αυτό είναι επιτυχημένο, αποδεικνύεται από τον τρόπο με τον οποίο έχει υποδεχτεί εδώ η Αιθιοπική κοινότητα από το σύνολο και από το βαθμό στον οποίο έχει συνυφανθεί με τόση επιτυχία στην αυστραλιανή κοινωνία, κάτι για το οποίο είμαι εξαιρετικά ευγνώμων.



Ποιες είναι οι εντυπώσεις σας από την Αιθιοπική παροικία στην Αυστραλία;

Με συγκινεί και με εντυπωσιάζει το γεγονός ότι η αιθιοπική κοινότητα εδώ διατηρεί του θεσμούς της οικογένειας, της πίστης, του πολιτισμού και της γλώσσας μας και τα μεταδίδει αυτά τα στοιχεία, στην επόμενη γενιά.

Ενδιαφέρουσα η ιεραρχία που δίνετε στις έννοιες αυτές…

Η μία ολοκληρώνει και εκπληρώνει την άλλη. Η οικογένεια είναι ένα δίκτυο ατόμων που μοιράζονται ένα κοινό όραμα και πονούν ο ένας τον άλλον. Αυτό το όραμα υπογραμμίζεται από ένα σύστημα ή ιδεολογία πεποιθήσεων, ό,τι κι αν είναι αυτή. Αυτό που προκύπτει από τη διαδικασία της οικογενειακή ανατροφής στην προώθηση αυτού του οράματος είναι ο πολιτισμός, ενώ η γλώσσα είναι αυτή που τον αρθρώνει και τον διατυπώνει. Ως εκ τούτου, η οικογένεια είναι ο μικρόκοσμος ολόκληρου του έθνους. Και η πίστη είναι σπουδαία υπόθεση.

Αναφέρεστε εδώ στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Αιθιοπίας. Γιατί την θεωρείτε τόσο σημαντική ως συνιστώσα της Αιθιοπικής ταυτότητας;

Διότι παρέχει μια συνέχεια, μία διαχρονικότητα. Η Εκκλησία είναι παρούσα στην Αιθιοπία από τουλάχιστον το 330μΧ. Παρέχει μια κοινή αφήγηση ταυτότητας σε όσους πρόσκεινται σ' αυτήν. Αναμφίβολα, εδώ παίζουν πρωτεύοντα ρόλο, οι διαπροσωπικές σχέσεις. Από την Επανάσταση του 1974 και έπειτα, καταβλήθηκε συντονισμένη προσπάθεια για την εξάλειψη ορισμένων πτυχών της ιστορίας και της ταυτότητας της Αιθιοπίας. Μερικές από αυτές, συμπεριλαμβανομένης της πίστης μας, διατηρήθηκαν με αγάπη και προστατευόταν από τον λαό, κάτι που διαπίστωσα με συγκίνηση κι εδώ στην Αυστραλία. Όπου και αν πήγα,οι συμπατριώτες μου, και ιδιαίτερα οι νέοι, με υποδέχτηκαν με πολλή αγάπη και ενθουσιασμό. Κατασυγκινήθηκα όταν σε μία τελετή υποδοχής μου, με προσέγγισε ένας ηλικιωμένος κύριος, ο οποίος διετέλεσε διερμηνέας στον παππού μου, τον αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασίε, κατά την κρατική του επίσκεψη στην Αυστραλία. Ήταν ο γαμπρός του Pastor Sir Douglas Nicholls, μία επιφανής και εμπνευσμένη Αυστραλιανή προσωπικότητα και ένα πρότυπο για την κοινότητα των Αβοριγίνων. Αυτό μου απέδειξε πόσο εγγενής είναι η αιθιοπική κοινότητα, στην πολυπολιτισμική Αυστραλία. Ένα πράγμα που τόνισα στους νέους Αυστραλοαιθίοπες που γνώρισα ήταν το εξής: «Μην ξεχνάτε ποτέ τις θυσίες που έχουν κάνει οι γονείς σας για να σας φέρουν εδώ. Και μην ξεχνάτε ποτέ ότι είστε Αυστραλοί. Την επόμενη φορά που σας συναντήσω, θέλω να μου πείτε: είμαι γιατρός, είμαι επιστήμονας, είμαι οικοδόμος. Κάνε κάτι ξεχωριστό για τον εαυτό σας και χαράξετε μόνοι σας μια λαμπρή πορεία». Σε αυτή τη διαδικασία, νομίζω ότι η ελληνική παροικία της Μελβούρνης, αποτελεί τρανό παράδειγμα προς μίμηση.

Φυσικά, θα γνωρίζετε ότι στην παροικία μας υπάρχουν κάμποσοι Έλληνες που γεννήθηκαν ή έζησαν στην Αιθιοπία, ή που είναι παντρεμένοι με Αιθίοπες. Πώς βλέπετε τις σχέσεις μεταξύ Αιθιοπίας και Ελλάδας;

Από πού να αρχίσω; Είμαστε πραγματικά αδέλφια και οι σχέσεις μας ανάγεται στα πανάρχαια χρόνια. Δεν χρειάζεται να σας πω πόσο εμφανώς παρουσιάζεται η Αιθιοπία στην ελληνική μυθολογία ή στα έργα των αρχαίων Ελλήνων ιστορικών. Ούτε ότι τα πρώτα νομίσματα της Αιθιοπίας κόπηκαν με ελληνικές επιγραφές, αφού η ελληνική γλώσσα ήταν μια σημαντική γλώσσα της αιθιοπική αυλής για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Έλληνας ήταν ο Άγιος Φρουμέντιος, ο οποίος έγινε ο πρώτος επίσκοπος της Αιθιοπίας και η κοινή μας πίστη αποτέλεσε τον ακρογωνιαίο λίθο της σχέσης μας. Κατά τη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων, οι δύο αυτοκρατορίες μας ήταν σε συνεχή συμμαχία και θεωρούνταν οι βόρειοι και νότιοι πόλοι του ίδιου του πολιτισμού. Μεταξύ αυτών, σφυρηλάτησαν πολιτικές συλλογικής ασφάλειας τόσο εξειδικευμένες, όσο εκείνες που βλέπουμε να δημιουργούνται στον σύγχρονο κόσμο. Και οι δύο πολιτισμοί ήταν απομονωμένοι και έπρεπε να αγωνιστούν για να επιβιώσουν. Όπως δηλώσατε, στη σύγχρονη εποχή, η Αιθιοπία φιλοξένησε μια σημαντική ελληνική κοινότητα μεταναστών, με αργυροχόους από τη βόρεια Ελλάδα να εγκαθίστανται στη χώρα ήδη από τη δεκαετία του 1750.

Θα πρέπει εδώ να σημειώσω ότι ο παππούς μου, ο αυτοκράτορας Χαϊλέ Σελασιέ, λάτρευε την Ελλάδα. Την πρωτοεπισκέφθηκε ως αντιβασιλέας το 1924, και τότε συναντήθηκε με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ναύαρχο Παύλο Κουντουριώτη και τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών Χρυσόστομο Α', ενώ παρακολούθησε και παράσταση αρχαίου δράματος στο Ηρώδειο, κάτι που του προκάλεσε τεράστια εντύπωση. Ως αυτοκράτορας, την επισκέφθηκε επίσημα τον Ιούλιο του 1954 και χρηματοδότησε την ανακατασκευή του Νοσοκομείου Μαντζαβινάτειο στο Ληξούρι της Κεφαλονιάς, για την επισκευή των ζημιών που είχαν προκληθεί από τους σεισμούς του 1953. Κι αυτό βέβαια διότι υπήρχε και κάποια προσωπική σχέση με τον νησί. Ήταν η ιδιαίτερη πατρίδα του Ιάκωβου Ζερβού, που ήταν ο προσωπικός γιατρός του παππού μου. Επίσης, το 1965 αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτορας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

Προσωπικά, θα έλεγα αυτό: ερωτεύτηκα την Ελλάδα από την πρώτη στιγμή που βρέθηκα εκεί. Το φως, η γη, η φιλοξενία των ελλήνων ... Ένιωσα πολύ έντονα τον δεσμό μεταξύ των δύο εθνών μας. Πώς μπορώ να μην αγαπήσω αυτή τη χώρα; Εκτός από τους πανάρχαιους δεσμούς που συνδέουν τις δυο μας χώρες, πώς να μην νιώθω αιώνια ευγνωμοσύνη για την Ελλάδα, που δέχθηκε με τόση αγάπη τόσους πολλούς Αιθίοπες πρόσφυγες μετά την κατάληψη της εξουσίας από το κομιτάτο του Μεγκίστου το 1974, συμπεριλαμβανομένων και μελών της δικής μου οικογένειας; Η Ελλάδα θα είναι για μένα πάντοτε φως και ελευθερία». Έπειτα, οι επαφές μου στην Αυστραλία με τόσους υπέροχους Ελληνοαυστραλούς, ενισχύει την αγάπη μου για την Ελλάδα και τον ελληνισμό. Φυσικά, όνειρό μου είναι να επισκεφθώ κάποια μέρα το Άγιο Όρος.

Υποθέτω ότι το κοινό σημείο που μας συνδέει είναι ότι είμαστε και οι δύο, μέλη μιας διασποράς. Ποια επίδραση είχαν οι πολιτικές εξελίξεις στην Αιθιοπία μετά από την Επανάσταση του 1974, που σας ανάγκασαν να φύγετε από τη χώρα σας, στη διαμόρφωση της εθνικής και πολιτισμικής σας ταυτότητας;

Ήταν μία πολύπλοκη εμπειρία. Έμαθα ότι ο κόσμος είναι πολύ μεγαλύτερος από ότι είχα σκεφτεί. Ότι υπάρχει μια πληθώρα απόψεων μέσω των οποίων μπορούν να θεωρηθούν τα πράγματα, ότι πρέπει να σεβόμαστε και να γιορτάζουμε τη διαφορετικότητα, ενώ παράλληλα να επικεντρωνόμαστε στα πράγματα εκείνα που έχουμε από κοινού. Όταν βρίσκεσαι μακριά από τη χώρα σου, είσαι αναγκασμένος να την θεωρήσεις από τα έξω, με έναν αποστασιοποιημένο τρόπο που δύσκολα προσφέρεται σ' αυτούς που παραμένουν. Η έννοιες της οικογένειας και της ιστορίας γίνονται επίσης εξαιρετικά σημαντικές, ειδικά όταν ζει κανείς μακριά από τη χώρα του και υπόκειται σε αμέτρητες άλλες επιρροές. Φυσικά, από τότε που απέκτησα το Αιθιοπιανό μου διαβατήριο πριν από δέκα χρόνια, επέστρεψα στη χώρα μου πολλές φορές.

Η συνέχεια και η ιστορία είναι προφανώς σημαντικά για εσάς. Η Αιθιοπική αυτοκρατορική δυναστεία έχει από τις πιο αρχαίες δυναστείες στον κόσμο. Ωστόσο, ο παγκόσμια πραγματικότητα αλλάζει διαρκώς. Τι σχέση θα μπορούσε να έχει μία μοναρχία, έκπτωτη από το 1974, με την σύγχρονη Αιθιοπία;

Σημειώνω ότι η Δημοκρατία της Αιθιοπίας αναγνωρίζει τους τίτλους μας, να και η χώρα έχει δημοκρατικό πολίτευμα. Πιστεύω ότι η μακροβιότητα της δυναστείας σημαίνει ότι ως θεσμός, αποτελεί μέρος της ψυχοσύνθεσης του έθνους. Η οικογένειά μου ανιχνεύει την ιστορία της στην ένωση του βασιλιά Σολομώντα και της βασίλισσας της Σεβά. Η μοναρχία μπορεί να προσφέρει ενότητα, σταθερότητα, ανεκτικότητα και να αποτελέσει σημείο συσπείρωσης για Αιθιοπείς διαφόρων γλωσσών και θρησκειών. Τελικά όμως η απόφαση αυτή ανήκει στον λαό. Θα αποφασίσουν οι ίδιοι για τα συμφέροντα τους. Το παν είναι να εξακολουθεί να υπάρχει η Αιθιοπία.

Θεωρείτε ότι η ύπαρξη της Αιθιοπίας απειλείται;

Όχι. Η Αιθιοπία έχει περάσει πολύ κατά τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων και κατορθώσαμε να επιβιώσουμε. Είμαστε ένας ανθεκτικός λαός. Πρέπει να διασφαλίσουμε αυτήν την επιβίωση και να δημιουργήσουμε μια Αιθιοπία η οποία είναι ειρηνική, ευημερούσα και ικανή να προσφέρει ευκαιρίες για μια καλή ζωή σε όλους τους πολίτες της. Για να γίνει αυτό, πρέπει να προωθήσουμε την κοινωνικοοικονομική ανάπτυξη της χώρας και να επουλώσουμε τα τραύματα που προκάλεσε η Επανάσταση και ο Εμφύλιος Πόλεμος.

Σχεδόν το ήμισυ του πληθυσμού της Αιθιοπίας είναι μουσουλμανικός. Το Iσλαμικό Κράτος δραστηριοποιείται στη Λιβύη, υπάρχει ένα πορώδες σύνορο με τη Σομαλία, όπου λειτουργούν πολλές ισλαμικές μαχητικές ομάδες, η Boko Haram στη Δυτική Αφρική και βεβαίως η ισλαμική τρομοκρατία στην Αίγυπτο. Είναι ο θρησκευτικός φονταμενταλισμός ένας από τους παράγοντες που πιστεύετε ότι απειλούν την ύπαρξη της Αιθιοπίας;

Όχι, κι αυτό επειδή ο Χριστιανισμός και το Ισλάμ είναι αυτόχθονες θρησκείες της Αιθιοπίας. Ως αποτέλεσμα, έχουν αναπτυχθεί δίπλα-δίπλα και έχουν βρει κατά την πάροδο των αιώνων, μια ισορροπία, οπότε δεν βλέπετε θρησκευτικές συγκρούσεις ή κρούσματα τρομοκρατίας στην Αιθιοπία στην ίδια έκταση που συμβαίνουν σε άλλες χώρες της ευρύτερης περιοχής.

Ωστόσο, πριν από πέντε χρόνια, η Συρία θεωρούνταν ως ένα παρόμοιο παράδειγμα θρησκευτικής ανοχής ...

Η διαφορά είναι αυτή. Πρέπει να δοθεί σε κάθε τομέα της κοινωνίας, σε κάθε θρησκευτική, η φυλετική ομάδα, ένα μερίδιο στη χώρα, μια αίσθηση ότι είναι αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της χώρας και ότι η χώρα είναι αναπόσπαστο κομμάτι της δικής του ταυτότητας. Όπου καταδιώκεται, ή περιορίζεται μία μειονότητα, αποδυναμώνεται η κοινωνία και γίνεται ευάλωτη. Αυτές οι αδυναμίες μπορούν να εκμεταλλευτούν και να οδηγήσουν στην κατάρρευση μιας κοινωνίας. Αυτό πιστεύω ότι συνέβη στη Συρία. Δεν πιστεύω ότι θα συμβεί στην Αιθιοπία, διότι εκεί, μέλη όλων των θρησκειών συμμετέχουν σε όλες τις πτυχές της διακυβέρνησης και αυτό υπάρχει ήδη από τους αυτοκρατορικούς χρόνους. Αυτό είναι κάτι που ο παππούς μου ο αυτοκράτορας αισθάνθηκε πολύ έντονα. Πρέπει να αγωνιστούμε για τη διατήρηση και τη διεύρυνση αυτής της προσέγγισης καθώς υπάρχει κάποια αύξηση κρουσμάτων διαμάχης μεταξύ φυλετικών ομάδων στην Αιθιοπία, στις μέρες μας.

Έχοντας αυτά υπόψη, πώς αξιολογείτε τις πολιτικές και κοινωνικές εξελίξεις της Αιθιοπίας από την εποχή του Μεγκίστου;

Η Αιθιοπία έχει αλλάξει ριζικά. Όταν έφυγα, ήταν μια χώρα με τον σημερινό πληθυσμό της Αυστραλίας και τώρα έχει πληθυσμό 100 εκατομμυρίων. Η Αιθιοπία αναπτύσσεται ταχέως και πιστεύω ότι υπάρχει μεγάλη δυνατότητα βιώσιμης ανάπτυξης ως δυναμικό τμήμα μιας ευρύτερης οικονομικής αγοράς του Ινδικού Ωκεανού. Εξακολουθούμε να μην είμαστε αυτάρκεις στην παραγωγή τροφίμων και το 85% του πληθυσμού εξακολουθεί να ασχολείται με τη γεωργία για να επιβιώσει, αλλά η κατάσταση αυτή βελτιώνεται. Η δημιουργία θέσεων εργασίας είναι ζωτικής σημασίας. Τα αφρικανικά έθνη πρέπει να δημιουργήσουν ευκαιρίες για τους πολίτες τους, για να μην νιώθουν την ανάγκη να εκπατριστούν και να αναζητήσουν αυτές τις ευκαιρίες αλλού. Τέλος, χρειαζόμαστε μία διαφανής διακυβερνητική κουλτούρα και σταθερότητα για να εξασφαλίσουμε τις κατάλληλες μακροπρόθεσμες επενδύσεις. Πρέπει να απομακρυνθούμε από ισχυρές πολιτικές προσωπικότητες, και να υποστηρίξουμε την δημιουργία ισχυρών κοινωνικών θεσμών που θα παρέχουν στην Αιθιοπία τη χρηστή διακυβέρνηση που χρειάζεται για την προσέλκυση επενδύσεων.

Σε αυτό το πλαίσιο, πώς βλέπετε την αξιοσημείωτη Κινεζική επένδυση στην Αιθιοπία και την αφρικανική περιφέρεια γενικά;

Είμαι αιώνια ευγνώμων για την επένδυση των Κινέζων στην υποδομή μας. Επένδυαν σε μια εποχή που κανείς άλλος δεν ήταν πρόθυμος να το κάνει. Ωστόσο, ένα συνετό αναπτυξιακό σχέδιο πρέπει να περιέχει πρόγραμμα ισορροπημένης διαφοροποίησης, όπου κανένας επενδυτής δεν δεσπόζει. Κατά τη διάρκεια της ηγεσίας του παππού μου, είχαμε επενδύσεις τόσο από τη Δύση όσο και από το ανατολικό μπλοκ και αυτό ήταν, κατά τη γνώμη μου, όπως θα έπρεπε. Οι ιδανικές επενδύσεις θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας για τους πολίτες μας και θα δημιουργήσουν ανταλλαγή τεχνολογιών και δεξιοτήτων. Είμαι πεπεισμένος ότι η ποικιλομορφία των επενδύσεων και των επενδυτών θα διευκολύνει καλύτερα την πραγματοποίηση αυτού του στόχου. Πιστεύω επίσης ότι μια μεγαλύτερη συνεργασία μεταξύ των αφρικανικών κρατών θα ενισχύσει τη σταθερότητα και την οικονομική ανάπτυξη.

Τι σημαίνει για σας να είσαι Πρίγκιπας της Αιθιοπίας;

Είναι διαρκή κλίση να προσπαθήσω να είμαι υποδειγματικός, ένα παράδειγμα προς μίμηση. Να διευκολύνω τη δημιουργία μιας ισχυρής ταυτότητας και την αίσθηση υπερηφάνειας στους ανθρώπους αφρικανικής καταγωγής. Τελικά, να τους παρέχω μια αίσθηση του πεπρωμένου και ισότητας, βασισμένη σε μια γηγενής, μακρόχρονη και αυθεντική αφρικανική παράδοση. Σε αυτόν τον αγώνα, αισθάνομαι προνομιούχος, διότι έχω τόσα πολλά ιστορικά παραδείγματα από τα βιώματα μελών της οικογένειάς μου που μπορώ να αντλήσω.

Ποια είναι η πιο έντονη προσωπική σας μνήμη του παππού σας, του αυτοκράτορα Χαϊλέ Σελασιέ;

Σε προσωπικό επίπεδο είναι αυτή: η καλοσύνη του και η αγάπη του για τα ζώα. Ήταν εξαιρετικά τρυφερός στα μικρά παιδιά και στα ζώα. Αντλούσε τεράστια ευχαρίστηση από τα κατοικίδια ζώα του και είχε μια εγγύτητα κι αγάπη για τη φύση που πιστεύω ότι μπορεί να προέλθει μόνο από μια βαθιά κατανόηση της Αφρικής.

Πώς αξιολογείτε την κληρονομιά του; Ποια παραδείγματα μπορείτε να αντλήσετε προσωπικά από μια τέτοια κληρονομιά;

Ήτανε θαρραλέος, σίγουρα. Ο παππούς μου προδόθηκε πολλές φορές κατά τη διάρκεια της ζωής του, όμως ήταν επίμονος και δεν εγκατέλειψε τον αγώνα του ποτέ. Είχε μια εξαιρετική ικανότητα για συγχώρεση που με συναρπάζει ακόμη. Προάσπιζε συνεχώς τα συμφέροντα των απόρων και των ευάλωτων. Δεν είναι καθόλου εύκολο για έναν ηγέτη ενός αφρικανικού έθνους να καταγγείλει την Κοινωνία των Εθνών ως αναποτελεσματική, και όμως το έκανε όταν η Ιταλία εισέβαλε στην Αιθιοπία, ούτε μετά τον πόλεμο, να αμφισβητήσει τις Παγκόσμιες Δυνάμεις και να τους καλέσει να προσδώσουν αξιοπρέπεια στους Αφρικανούς λαούς χορηγώντας στις αποικίες τους, ανεξαρτησία. Η συλλογικότητα και ο κολεκτιβισμός, σίγουρα τον χαρακτηρίζουν. Ο παππούς μου ήταν κινητήρια δύναμη πίσω από τη δημιουργία του Οργανισμού Αφρικανικής Ενότητας, του οποίου το ιδρυτικό συνέδριο πραγματοποιήθηκε στην Αντίς Αμπέμπα. Πίστευε επίσης στη θεολογική ενότητα και υποστήριξε την διάσκεψη της Αντίς Αμπέμπα, όπου πραγματοποιήθηκαν συνομιλίες για την επανένωση της Ορθόδοξης και Κοπτικής εκκλησίας. 
Η υποστήριξή του, της δημιουργίας του ΟΗΕ βασίστηκε στην πεποίθησή του ότι όλα τα έθνη έπρεπε να συνενωθούν για να εξασφαλίσουν συλλογική ασφάλεια. Με πρωτοβουλία του, η Αιθιοπία συμμετείχε σε συλλογικές επιχειρήσεις ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της Κορέας και του Κονγκό, δημιουργώντας ένα προηγούμενο ως αξιόπιστο αφρικανικό διαμεσολαβητή, στο οποίο μπορεί να βασισθεί στη σύγχρονη Αιθιοπία. Δεν δίσταζε να κατακρίνει τη βία, απαιτώντας να τελειώσει ο πόλεμος του Βιετνάμ πολλές φορές. Ταυτόχρονα ήταν ένας ένθερμος υποστηρικτής της νομοθεσίας για τα πολιτικά δικαιώματα των αφρικανοαμερικανών στη δεκαετία του 1950 και του 1960. Τοιουτοτρόπως, έδωσε ελπίδα σε εκατομμύρια. Τέλος, τον χαρακτήριζε η γενναιοδωρία. Ο παππούς μου ασχολήθηκε συνεχώς με φιλανθρωπικά έργα. Το 1959, ο παππούς μου δώρισε το σπίτι στο οποίο έμεινε κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο το Fairfield House, Bath, στην πόλη Bath για τη χρήση των ηλικιωμένων. Η κληρονομιά του παππού μου είναι έτσι πολύπλευρη, αλλά τελικά, βασισμένη στην ανιδιοτέλεια. Ήταν συχνά υποχρεωμένος να παίρνει δύσκολες αποφάσεις, τις οποίες πίστευε ότι ήταν προς όφελος της χώρας του, με μεγάλο προσωπικό κόστος.

Σας εύχομαι το καλύτερο για το υπόλοιπο της διαμονής σας στην Αυστραλία.

Είμαι τόσο ευγνώμων που μου δόθηκε η ευκαιρία να επισκεφθώ αυτή την αξιοθαύμαστη χώρα και να συναντήσω τόσους πολλούς εκλεκτούς και φιλόξενους Αυστραλούς, συμπεριλαμβανομένων μελών της ελληνοαυστραλιανής παροικίας. Είστε ο δείκτης μέτρησης της επιτυχίας της πολυπολιτισμικής κοινωνίας της Αυστραλίας και ένα παράδειγμα της επιτυχούς ενσωμάτωσης των μειονοτικών ομάδων στο ευρύτερο χωνευτήρι της Αυστραλιανής κοινωνικής πραγματικότητας. Εύχομαι στην Ελληνική παροικία Μελβούρνης κάθε επιτυχία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html