«Θρήσκευμα;»... «Θα βάλω ότι θέλω εγώ»

Σήμερα πήγα μαζί με τα παιδιά μου στο Γυμνάσιο Ανθούπολης για την εγγραφή του γιου μου στην Α' τάξη, για τη σχολική χρονιά 2017-18. Με το που εισήλθα στο κεντρικό κτίριο και έστριψα αριστερά στον διάδρομο, η πρώτη εικόνα που αντίκρισα ήταν ένας μαυροφορημένος παπάς να κάθεται στα πίσω από το πρώτο τραπέζι
της σειράς. Πλησιάζω και βλέπω τον πάτερ Χαράλαμπο, ιερέα στην Κάτω Δευτερά, τον οποίο τυγχάνει να γνωρίζω.

Ανταλλάζουμε καλημέρες, του λέω τον λόγο της επίσκεψής μου και μου απαντά: «Ναι, εδώ», ενώ ταυτόχρονα αρχίζει να μαζεύει τέσσερα διαφορετικά έντυπα από τα κουτιά στα τραπέζια, προσθέτοντας: «συμπληρώστε αυτά και όταν τελειώσετε βάλτε τον σταυρό σας και ελάτε πίσω κοντά μου».

Στα λίγα δευτερόλεπτα που πέρασαν γύρισα το κεφάλι προς τα πίσω και στις δύο αίθουσες πίσω παρατηρώ αναρτημένα ορθόδοξα εικονίσματα στους τοίχους σε περίοπτες θέσεις.

Πάω στην άλλη άκρη της σειράς των τραπεζιών και αρχίζω να συμπληρώνω τα έντυπα. Μου πήρε μερικά. Όταν τελείωσα, κάνοντας τα λίγα βήματα για να επιστρέψω στον πάτερ Χαράλαμπο, βλέπω απέναντί μου ένα δεύτερο μαυροφορημένο παπά να διασχίζει τον διάδρομο, κατευθυνόμενος στη μεγάλη αίθουσα του διδακτικού προσωπικού του σχολείου, όπου θα κατέληγα κι εγώ λίγο αργότερα, για την ολοκλήρωση της εγγραφής, ακολουθώντας μια άλλη διαδικασία πέντε σταδίων, ως εξής:

Στάδιο πρώτο: Γίνεται ο έλεγχος του ονοματεπώνυμου του παιδιού και του σχολείου από το οποίο προέρχεται, σημειώνεται ότι παρουσιάστηκε για εγγραφή και μας παραδίδεται ενημερωτικό έντυπο για τη στολή.

Στάδιο δεύτερο: Πληρωμή τέλους εκδρομών και έκδοση πράσινης απόδειξης.

Στάδιο τρίτο: Πληρωμή συνδρομής για τον σύνδεσμο γονέων (προαιρετική).

Στάδιο τέταρτο: Συμπλήρωση ενός νέου εντύπου, χρώματος μπλε, (σαν μπλε κάρτα) με στοιχεία, όμως, τα οποία ήδη υπήρχαν, τόσο στο ατομικό δελτίο μαθητή που ετοίμασα από το σπίτι, όσο και σε ένα από τα τέσσερα έντυπα που μου έδωσε ο πατήρ Χαράλαμπος. Αφού η λειτουργός προέβη σε έλεγχο του απολυτηρίου, του πιστοποιητικού γέννησης και της φωτογραφίας του παιδιού, άρχισε να με ρωτά στοιχεία, μέχρι που φτάσαμε στο πεδίο θρήσκευμα.

Ακολουθεί ο εξής διάλογος:

Λειτουργός: «Θρήσκευμα;».
Εγώ: «Άθρησκος».
Λειτουργός: «Εν γίνεται» (με χαμόγελο αμηχανίας ή/και θυμού).
Εγώ: «Γιατί δεν γίνεται; Δεν έχουμε θρησκεία».
Λειτουργός: «Δηλαδή άθεος».
Εγώ: «Όχι άθρησκος θα βάλετε. Χωρίς θρησκεία δηλαδή».
Λειτουργός: «Ε άρα άθεος».
Εγώ: «Όχι κυρία μου. Το αντίθετο του θρήσκος είναι άθρησκος, σας παρακαλώ βάλτε αυτό. Δεν θα κάνουμε φιλοσοφική συζήτηση τώρα».

Ο δεύτερος παπάς που κάθεται στο τραπέζι απέναντι αναφωνεί: «Άθεος».

Η λειτουργός, αναποφάσιστη για το τι τελικά θα γράψει, αφήνει το συγκεκριμένο πεδίο κενό και προχωρά στα επόμενα. Με ρωτά για τη διεύθυνση διαμονής.

Εγώ: «Μάρκου Δράκου 5Α'».
Λειτουργός: «Α μένετε και στη Μάρκου Δράκου, που αυτοί πέθαναν για κάποια ιδανικά». 

Συνεχίζει να συμπληρώνει τα επόμενα πεδία του εντύπου.

Εγώ: «Σας παρακαλώ να συμπληρώσετε και το πεδίο θρησκεύματος ενώπιων μου».
Λειτουργός: (Με έντονο ύφος). «Εντάξει γιε μου περίμενε. Θα βάλω ότι θέλω εγώ». Και τραβά μια μεγάλη γραμμή. 

Στάδιο πέμπτο: Ολοκλήρωση της εγγραφής, με την καταχώρηση των στοιχείων στον ηλεκτρονική υπολογιστή, καθώς και στο Μητρώο, ένα μεγάλο και χοντρό βιβλίο.

Η χειρίστρια του ηλ. υπολογιστή φορά ασημένιο σταυρό στον λαιμό, που είναι εμφανής λόγω του ενδύματός της. 

Η συνάδελφός της δίπλα συμπληρώνει τα στοιχεία διά χειρός στο Μητρώο και στη στήλη Θρήσκευμα, ενώ είχε ακούσει πολύ καλά τι λέχθηκε με τη συνάδελφό της, βάζει μόνη της, χωρίς να ρωτήσει, τα αρχικά: Χ.Ο., δηλαδή Χριστιανός Ορθόδοξος. 

Από την πλευρά μου, δείχνοντας με το δάχτυλο στο σημείο, της λέω: «Όχι δεν είναι χριστιανός ορθόδοξος».

Μου απαντά: «Α συγνώμη, από κεκτημένη ταχύτητα» και τραβά και αυτή μια γραμμή από πάνω!

Τα ονόματα που είχαν ήδη καταχωρηθεί στη συγκεκριμένη σελίδα ήταν περισσότερα από τα μισά, της χωρητικότητάς της, και όλα είχαν τα ίδια αρχικά: Χ.Ο.

Και σε αυτή την αίθουσα υπήρχαν εικονίσματα της ορθοδοξίας σε περίοπτες θέσεις, όπως του Ιησού Χριστού και της Παναγίας.

http://damianlampidonitis.blogspot.gr/2017/06/blog-post_23.html?spref=fb&m=1