Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2021

Θρησκευτικό Πλιάτσικο





«Ο άνθρωπος αντι-εξελισσεται σε μαιμού (νοητικά) ΤΕΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΑΥΛΑ !» Ιων Μάγγος
«ΠΛΟΥΤΙΣΑΜΕ ΟΛΟΙ με τον ΜΥΘΟ του Ιησού» Το είπε ο Πάπας Λέων Ι΄Πάπας της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας από 11-3-1513 έως 1-12-1521
«ΘΥΜΗΘΕΙΤΕ ΤΗΝ ΣΚΥΘΟΠΟΛΗ ! η μεγαλύτερη και πρωτη γενοκτονια των Ελλήνων φυσικα απο τους
Χριστιανους 26.000.000 Ελληνες, ΑΔΕΙΑΣΕ Η ΕΛΛΑΔΑ και ήρθαν αλλογενείς, δειτε τα τοπονύμια μέχρι σήμερα, και το ΕΙΣ ΕΔΑΦΟΣ ΦΕΡΕΙΝ !» Ιων Μάγγος
«Τα τρία κακά της μοίρας μας Ιουδαϊσμός, Χριστιανισμός, Μουσουλμανισμός, δεν τα βλέπω να καταστρέφονται σύντομα, ειδικά τώρα που η άκρα επιθετικότητα του τελευταίου, επηρεάζει μοιραία και την επιθετικότητα των άλλων δύο.» Δημήτριος Χοροσκελης
***

Θρησκείες, παιχνίδια θανάτου και πλιάτσικο: Όπως είναι γνωστό η πλέον διαδεδομένη θρησκεία στον κόσμο είναι ο Μουσουλμανισμός (Ισλάμ) που είναι και η πολυπληθέστερη. Ακολουθεί ο Ιουδαϊσμός και ο Χριστιανισμός. Οι θρησκείες αυτές σαν αφετηρία τους έχουν την αραβική έρημο, μέσα στην οποία οι ιδρυτές αυτών των θρησκειών περιφερόντουσαν με τις καμήλες τους, τη φυλή τους και τις κατσίκες τους.
Ένας Ρωμαίος πολίτης ο Σαούλ, διώκτης μιας σέχτας Ιουδαίων οπαδών κάποιου που τον έλεγαν Ιησού και αγωνιζόντουσαν κατά των κατακτητών ρωμαίων για την ελευθερία τους, βρήκε μια καλή ευκαιρία να αλλάξει στρατόπεδο κατόπιν Ρωμαϊκής εντολής. Από διώκτης γίνεται υπέρμαχος και προστάτης του κινήματος, θα το ονομάσει θρησκεία και θα αναλάβει τη διάδοσή της σε όλη την παραμεσόγειο Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία από όπου οι Ρωμαίοι αντλούσαν το στρατιωτικό τους δυναμικό.
Οι οπαδοί του Παύλου πλέον, θα του δώσουν τον τίτλο του Αποστόλου των Εθνών. Η ρωμαϊκή αυτοκρατορία ως πολυεθνικό και πολυθρησκευτικό μόρφωμα αντιμετώπιζε προβλήματα συνοχής και φυγοκέντρων πολιτικών τάσεων και προκειμένου να αποφύγει την διάσπαση σιγοντάρισε και δημιούργησε τη νέα θρησκεία που πλασάριζε ο Παύλος.
Στόχος ήταν όλοι οι υπήκοοι της ρωμαϊκής αυτοκρατορίας να ομογενοποιηθούν, να καταργηθεί κάθε διαφορά μεταξύ τους για να αποφευχθεί το αλληλοφάγωμα, να γίνουν όλοι οι λαοί ένα συνονθύλευμα, χωρίς φυλετικές και θρησκευτικές διαφορές για να έχουν οι Αυτοκράτορες το κεφάλι τους ήσυχο από επαναστάσεις.Ως γνωστόν ακολουθήσανε αμέτρητες σφαγές προκειμένου να υποταχθούν όλοι στην θέληση των βυζαντινών αυτοκρατόρων. Σκοπός των σφαγών ήταν να επιτευχθεί μια ενότητα θεολογικού και πολιτικού δόγματος.
Μία αυτοκρατορία, ένας αυτοκράτωρ, ένας θεός, μία θρησκεία.

Έτσι μέσα στις δυο κύριες θρησκείες της ερήμου, προσετέθη και μια τρίτη ο Χριστιανισμός, που αρχικά προήλθε κυρίως από τη διαμάχη μεταξύ των συντηρητικών Ιουδαίων Φαρισαίων Ραβίνων και των εκσυγχρονιστών Μακκαβαίων.

Οι Φαρισαίοι για να ξεφορτωθούν το κίνημα των Μακκαβαίων κατέδωσαν τον Ιησού στους Ρωμαίους, πως είναι επαναστάτης και εχθρός του Αυτοκράτορα, αυτοί τον σταύρωσαν και τέσσερις αιώνες μετά άρχισαν να γράφουν οι απολογητές του χριστιανισμού για πράματα και θάματα που τάχα είχε κάνει όσο ζούσε ο Ιησούς.
Ετσι απλά και με τόνους αίμα, μια θρησκεία επηρεάζει την ψυχοσύνθεση των ανθρώπων, φανατίζει και τελικά κάνει το ανθρώπινο ζώο έρμαιο στα χέρια των θρησκευτικών καθοδηγητών – τσοπάνηδων του.
Οι θρησκείες δεν γίνανε για να φέρουνε όπως ψευδεπίγραφα υποστηρίζουν την αγάπη και την ειρήνη μεταξύ των λαών, αλλά αντιθέτως να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντά τους σπέρνοντας το μίσος του ενός οπαδού εναντίον του άλλου και όποιος έχει διαβάσει λίγη ιστορία θα παραδεχτεί πως δεν έχω άδικο.
Ας ξεκινήσουμε από την πρώτη και πολυπληθέστερη θρησκεία το Μουσουλμανισμό ή Ισλάμ ή Μωαμεθανισμό και να δούμε τι πρεσβεύει. Από δω και πέρα αρχίζει το μεγάλο παιχνίδι.
Ο Μωάμεθ πήρε από τους Άραβες το όνομα Αλλάχ του Θεού τους, το έχωσε στη θρησκεία του που την ονόμασε Ισλάμ και υποστήριξε πως ένας είναι ο Θεός ο Αλλάχ και αυτός ο Μωάμεθ ο μοναδικός και μεγαλύτερος προφήτης του.
Πρώτα πρώτα Ισλάμ σημαίνει υποταγή. Υποταγή σε ποιόν; στο Θεό Αλλάχ και πως οι προσταγές του μεταφέρονται μόνο μέσω των Μουφτήδων. Άρα ο πιστός αποδέχεται και εφαρμόζει ότι του πει ο Μουφτής αδιαμαρτύρητα, γιατί είναι Θεού θέλημα και το θέλημά του το μεταφέρει ο εκάστοτε Μουφτής ή Αγιατολαχ. Εντάξει; ξηγηθήκαμε και πιστεύω να καταλάβατε.
Αυτούς τους απόλυτα πιστούς τους τραβάνε από τη μύτη ο κάθε Μουφτής, ο κάθε Ιμάμης, ο κάθε Μουεζίνης, ο κάθε Αγιατολάχ και όλο αυτό τον κόσμο τον κουμαντάρουν ανάλογα με τα συμφέροντά τους οι μεγαλοκαρχαρίες σήμερα του πετρελαίου, που αναβλύζει άφθονο στις αραβικές περιοχές που διαφεντεύει ο Αλλάχ.
Για να είναι μάλιστα ευκολότερα διαχειρήσιμοι όλοι αυτοί οι αστοιχείωτοι πιστοί, τους έχουν χωρίσει σε διάφορες φυλετικές και θρησκευτικές σέχτες. Τους Σουνίτες που είναι οι ορθόδοξοι μουσουλμάνοι, Σούνα η τήρηση των παραδόσεων και είναι οι πολυπληθέστεροι, τους Σιίτες που τους χαρακτηρίζουν αιρετικούς και είναι αυτοί που αυτομαστιγόνονται δημοσίως με αλυσίδες μέχρις αιματοχυσίας.
Όλους αυτούς τους φανατικούς μουσουλμάνους, τους βάζουν οι πετρελαιάδες μαζί με τους σεΐχηδες να τρώγονται μεταξύ τους και αυτοί μοιράζονται και απολαμβάνουν τα τεράστια κέρδη από τον πλούτο αυτών των περιοχών. Είδες κάνα σεϊχη να νοιάζεται για τους μουσουλμάνους τησ Γάζας, της Αιγύπτου ή αλλού; Μπα νοιάζονται μόνο για την χλιδή τους. Λεπτομέρειες στα εγκλήματα που γίνονται στις μέρες μας πάνω στο θέμα αυτό δεν το θεωρώ αναγκαίο να αναφερθώ. Τα ακέφαλα κορμιά τα βλέπετε κάθε μέρα στα δελτία ειδήσεων και ακόμα πολύ σκληρότερες εικόνες υπάρχουν στο διαδίκτυο.
Το τζιχάντ στην Αραβική γλώσσα σημαίνει «αγώνας, πάλη» που είναι το θρησκευτικό καθήκον που επιβάλλει στους μουσουλμάνους τον πόλεμο για τη διάδοση του Ισλάμ. Η λέξη με την πάροδο του χρόνου κατέληξε να σημαίνει οποιαδήποτε σύγκρουση η οποία προκαλείται για λόγους αρχής ή πίστης και συχνά μεταφράζεται ως «ιερός πόλεμος».
Οι θρησκευτικοί ηγέτες μάλιστα όταν τα συμφέροντα το απαιτούν, δε διστάζουν να φορτώσουν κάποιον πιστό με κάμποσα κιλά εκρηκτικά και τον στέλνουν να πάει να ανατιναχτεί στο σημείο που θα του πουν Χαμάς π.χ. Του υπόσχονται πως θα γίνει μάρτυρας του Αλλάχ, θα πάει κοντά του να τρώει βουνά πιλάφι με μέλι παρέα με τα ουρί του παραδείσου και η οικογένειά του θα είναι υπερήφανη που έχει στο σόι της ένα μάρτυρα του Αλλάχ.
Η άλλη θρησκεία του Γιαχβέ ο Ιουδαϊσμός, που ξεφύτρωσε κι’ αυτή μέσα στην έρημο, διδάσκει μέσα από το ιερό βιβλίο της Παλαιάς Διαθήκης.Διαβάστε αυτά τα μικρά αποσπάσματα από την ΠΔ για να αντιληφτείτε τι κληρονομιά κουβαλάνε και αυτοί οι αγελαίοι οπαδοί και την νοοτροπία που τους διέπει. Τα θεωρούν όλα δικά τους και αν τολμήσει κανείς να αρνηθεί θα του κάνουν το σπίτι και τη χώρα του «γης Μαδιάμ» χωρίς κανένα δισταγμό.
* Και επολέμησαν εναντίων του Μαδιάμ, καθώς προσέταξε Κύριος εις τον Μωησήν, και εθανάτωσαν παν αρσενικόν και ηχμαλώτευσαν οι υιοί του Ισραήλ τας γυναίκας του Μαδιάμ, και τα παιδία αυτών και πάντα τα κτήνη αυτών, και πάντα τα ποίμνια αυτών και πάντα τα υπάρχοντα αυτών ελεηλάτησαν.
*και είπεν ο Ελεάζαρ, πλήν το χρυσίον και το αργύριον, τον χαλκό, τον σίδηρον τον κασσίτερον και τον μόλυβδον και θέλει είσθαι καθαρόν πρέπει να καθαρισθεί δια του ύδατος του καθαρμού (αριθμοί κεφ. λα΄7-24)
* ζήτησον παρ’ εμού, και θέλω σου δώσει τα έθνη κληρονομίαν σου και ιδιοκτησίαν τα πέρατα της γης. Θέλεις ποιμάνει αυτούς εν ράβδω σιδηρά ως σκεύος κεραμέως θέλεις συντρίψει αυτούς. (ψαλμός β8-9)
* διότι το έθνος και η βασιλεία που δεν ήθελον σε δουλεύσει, θέλουσιν αφανισθεί ναι τα έθνη εκείνα θέλουσιν ολοκλήρως ερημωθεί. (Ησαΐας (κεφ. ξ12)
* Και επάταξαν οι Ιουδαίοι πάντας τους εχθρούς αυτών με πάταγμα ρομφαίας και σφαγήν και όλεθρον και έκαμον τους μισούντας αυτούς όπως ήθελον. (Εσθήρ κεφ.θ5)
Πήρα μόνο πέντε μικρά αποσπάσματα από ολόκληρη την ΠΔ, που τα θεωρώ αρκετά για να δείξουν και να αποδείξουν την ακόρεστη δίψα των Εβραίων για κατακτήσεις καταστρέφοντας τα πάντα και την απληστία τους στον πλούτο. Όπως διαπιστώνεται όλα αυτά τους τα διδάσκει η θρησκεία τους και τα παιδιά τους μετά την περιτομή διδάσκονται όλα αυτά, αλλά και πολλά περισσότερα τα οποία δεν αντέγραψα για να μη γίνει το κείμενο κουραστικό.
Στο διεθνές γίγνεσθαι άλλωστε θα βλέπετε με τα μάτια σας, την χωρίς οίκτο συμπεριφορά τους σε όποιον αντιστρατεύεται τα συμφέροντά τους. Η θρησκεία είναι εκείνη που τους κατευθύνει και τους δίνει το ελεύθερο να κάνουν τον κόσμο ολόκληρο «γης Μαδιάμ» για να αποκτήσουν όσο περισσότερο πλούτο μπορούν και να τον περάσουν μέσα από τις τράπεζές τους από ύδωρ καθαρμού.
Αυτό είναι στην κυριολεξία το ξέπλυμα μαύρου χρήματος.
Ο Χριστιανισμός, είναι μια αίρεση του Ιουδαϊσμού, με τη διαφορά στο ότι ο Ιουδαϊσμός βασίζεται στην ΠΔ, ενώ ο Χριστιανισμός περισσότερο στην ΚΔ. χωρίς να απορρίπτει την ΠΔ. Οι πρώτοι Χριστιανοί αποκαλούσαν την χριστιανική Εκκλησία «Καθολική» πριν γίνει ο διαχωρισμός σε Καθολική και Ορθόδοξη. Στα δύο χιλιάδες χρόνια περίπου από τότε, δημιουργηθήκανε δογματικές διαφορές που ονομαστήκανε από τους «Καθολικούς» αιρέσεις και τους οπαδούς τους «τέρατα με όψη ανθρώπινη, τους οποίους όχι μόνο δεν πρέπει να δέχεστε στο σπίτι σας αλλά ούτε και να τους γνωρίζετε»
Όλες οι αποχρώσεις του χριστιανισμού υπόσχονται αόριστα την ΜΕΤΑ ΘΑΝΑΤΟΝ, σωτηρία της ψυχής. Η Καθολική εκκλησία με την Ιερά Εξέταση έκανε άπειρα εγκλήματα δήθεν για την σωτηρία της ψυχής,  στα ανήλιαγα και υγρά υπόγεια των εκκλησιών. Εκατοντάδες οι τρόποι βασανισμού του σώματος, αυτού που ήθελαν δήθεν να σώσουν δια της βίας, αλλά ο σκοπός των Παπών και των Δόγηδων ήταν να αρπάξουν την περιουσία ή την γυναίκα του θύματος που την είχαν λιγουρευτεί.
Στα υπόγεια βασανίζανε ανηλεώς τα θύματά τους που ουρλιάζανε απ’ τον πόνο και στις θεοσκότεινες αίθουσες των εκκλησιών που φωτιζόντουσαν από τα πολύχρωμα βιτρό ψέλνανε με κατάνυξη το «αβε Μαρία». Την άλλη μέρα ο Τίβερης ή ο Τάμεσης ή σε κανένα απόμερο κανάλι της Βενετίας ξεβραζότανε το πτώμα του άτυχου να πάει κολυμπώντας στον Παράδεισο. Ο Χιτλερ και τα στρατόπεδα του, ωχριούν μπροστά στην Ιερά Εξέταση των Καθολικών.
Η θρησκεία εμπόδισε με κάθε τρόπο, την εξέλιξη της επιστήμης και της ανθρωπότητας και δεν ανεχόταν διαφορετική άποψη από τις δογματικές της θέσεις.
Δε δίστασε να κάψει στην πυρά ένα φανατικό μοναχό τον Σαβοναρόλα, γιατί στα φλογερά κηρύγματά του επιτέθηκε εναντίον της διαφθοράς, της θρησκευτικής και της πολιτικής εξουσίας των Μεδίκων και των Βοργίων. Έτσι ο πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄(ο έκφυλος Βοργίας) τον αναθεμάτισε και οι ίδιοι οι οπαδοί του, τον ανεβάσανε στην πυρά και βάλανε φωτιά στις 23 Μαΐου του 1498. Απλά πράγματα και συνοπτικές διαδικασίες. Για να δεις περισσότερα για την έκταση και το αίσχος του χριστιανισμού, παρακολούθησε την σειρά «Βοργίες»
Ακόμη η Καθολική χριστιανική εκκλησία είναι υπεύθυνη και για το θάνατο του Τζορντάνο Μπρούνο ενός διανοούμενου Δομινικανού μοναχού, επειδή οι φιλοσοφικές του αντιλήψεις επί του απείρου του σύμπαντος και περί υπάρξεως και άλλων κόσμων θεωρήθηκαν αιρετικές κακοδοξίες, μεταφέρθηκε το 1453 στη Ρώμη όπου έμεινε εγκάθειρκτος για επτά χρόνια. Καθώς όμως δεν θέλησε να αποκηρύξει τις φιλοσοφικές του ιδέες, καταδικάστηκε σε θάνατο δια της πυράς από την Ιερά Εξέταση της Ρώμης, τον οποίο και υπέστη στις 17 Φεβρουαρίου του 1600.

Ας γυρίσουμε όμως τέσσερις αιώνες πίσω στην εποχή που αρχίζουν οι σταυροφορίες. Στο βυζάντιο και στην περιοχή των λεγόμενων αγίων τόπων, είχε μαζευτεί πάρα πολύ χρήμα κι έτσι οι άπληστοι Χριστιανοί της Ευρώπης, που διέπονται κιαι αυτοί από τις εντολές της ΠΔ το βάλανε στο μάτι. Η ιδέα για εκστρατεία με σκοπό το πλιάτσικο ήταν του πάπα Ινοκέντιου Γ’ με το πρόσχημα της απελευθέρωσης των Αγίων Τόπων από τους άπιστους.

Έτσι μαζευτήκανε όλα τα ρεμάλια της Ευρώπης, βάλανε κι ένα τεράστιο σταυρό στις πανοπλίες τους, ονομαστήκανε σταυροφόροι, πήρανε τις ευλογίες του πάπα και άρχισαν να μαζεύονται στη Βενετία και από κει να ξεκινήσουν για το θεάρεστο έργο τους με αρχηγό τον Ιταλό κόμη Βονιφάτιο το Μομφερατικό.
Έλα όμως που για να πάνε στους Αγίους Τόπους χρειαζόντουσαν πλοία και αυτά τα διέθεταν μόνο οι Βενετσιάνοι και ζητάγανε ναύλα! Λεφτά δεν υπήρχανε και έτσι ο γηραιός δόγης Ερρίκος Δάνδολος που ήτανε και θεόστραβος, αποφάσισε να εκμεταλλευτεί την περίσταση και να χρησιμοποιήσει τους Σταυροφόρους για τους δικούς του σκοπούς. Στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου, όπου έγινε η επίσημη τελετή υποδοχής τους, ο δόγης πρότεινε στο Μομφερατικό και στους παρατρεχάμενούς του μια και δεν διέθεταν λεφτά, να χρηματοδοτήσει αυτός την εκστρατεία και να του τα ξεπληρώσουν από το πλιάτσικο που θα κάνουν κατά την διάρκειά της και επιπροσθέτως να του δώσουν τα μισά από τα εδάφη που θα κατακτήσουν.
Το ρεμπέτ ασκέρ των σταυροφόρων συμφωνεί και ξεκινάει με πρώτο σταθμό το πλούσιο λιμάνι της Ζάρα στη Δαλματία που πλούτιζε με το εμπόριο ξυλείας και που ο Δάνδολο χρώσταγε τα μαλλιά της κεφαλής του από την ξυλεία που έπαιρνε για να φτιάξει το στόλο του. Δεν αφήνουν τίποτα όρθιο, κατακλέψανε τα πάντα, ο Δάνδολο γλύτωσε από τους πιστωτές του, πήρε και ένα μέρος για τα μεταφορικά και οι σταυροφόροι φορτωμένοι με τη λεία τους βάλανε πλώρη για την Κωνσταντινούπολη.
Ο στόλος των Ενετών Σταυροφόρων έφθασε προ των τειχών της Κωνσταντινούπολης στις 23 Ιουνίου 1203. Οι νεοφερμένοι έμειναν κατάπληκτοι από όσα έβλεπαν τα μάτια τους: «Δεν μπορούσαν να φαντασθούν ότι υπήρχε στον κόσμο τόσο οχυρή πόλη. Είδαν τα υψηλά τείχη, τους ισχυρούς πύργους, τα θαυμαστά παλάτια, τις μεγάλες εκκλησίες που ήταν τόσες πολλές ώστε κανείς δεν θα το πίστευε αν δεν τις έβλεπε με τα μάτια του. Το μήκος της, το πλάτος της, έδειχναν πως ήταν βασιλεύουσα». Με τα λόγια αυτά περιγράφει τις πρώτες του εντυπώσεις ο ιστορικός και εκ των ηγετών της Σταυροφορίας Γοδεφρείδος Βιλλεαρδουίνος. Στις 17 Ιουλίου οι Σταυροφόροι αποβιβάσθηκαν στη στεριά και επιτέθηκαν από τη νοτιοανατολική πλευρά της Πόλης. Έβαλαν μία μεγάλη φωτιά, που προκάλεσε μεγάλες καταστροφές στην Πόλη και πέσανε με τα μούτρα στο πλιάτσικο και δεν άφησαν ούτε κολυμπιθρόξυλο.
Τα χρόνια εκείνα τα παλιά χρησιμοποιούσαν πάντα τη θρησκεία ως πρόσχημα για τα ανομήματά τους και σήμερα χρησιμοποιούν τα διδάγματα των θρησκειών τους για να αιματοκυλήσουν και κατακλέψουν τον πλούτο του κόσμου. Η θρησκεία πάντα ήταν κατασταλτικός παράγοντας στην απελευθέρωση του πνεύματος και της γνώσης και έκανε τα δικά της παιχνίδια με τους ισχυρούς της Γης με κοινό συμφέρον να έχουν υποταγμένο και πειθήνιο το ανθρώπινο ζώο.
Άλλωστε από την ώρα που θα γεννηθείς σε πείθουν πως είσαι δούλος του θεού, λες και ο πατέρας θέλει δούλους τα παιδιά του. Δούλους θέλουνε οι παντός είδους εξουσίες που απειλούν είτε με φυλάκιση τους ανυπότακτους, είτε με την κόλαση τους αφελείς.
Οι Προτεστάντες Λούθηρος με τον Ιωάννη Καλβίνο κήρυξαν ότι η ανθρωπότητα είναι αμαρτωλή και διεφθαρμένη και το χάσμα μεταξύ ανθρώπου και θεού είναι πολύ μεγάλο για να υπερνικηθεί από ανθρώπινα έργα. Μόνο ο θεός μπορεί να σώσει τον άνθρωπο, ενώ ούτε και ο πιο χαρισματικός δεν αξίζει μία θέση μεταξύ των εκλεκτών.
Διαπιστώνουμε πως έχει επηρεάσει η Προτεσταντική θρησκεία όλους τους βόρειους λαούς που έχουν πειστεί πως πρέπει να δουλεύουν ακατάπαυστα για να καλύψουν το χάσμα που έχει δημιουργηθεί μεταξύ θεού και ανθρώπων. Όποιος δεν προσπαθεί, πρέπει να τιμωρηθεί δεόντως. Η Μέρκελ αυτά διδάχτηκε από τον πάστορα πατέρα της και εφαρμόζει με σκληρότητα στον ευρωπαϊκό Νότο, γιατί έχει πιστέψει πως ο Νότος είναι τεμπέλης και διεφθαρμένος.
Το μεγαλύτερο σφαγείο ανθρώπων και το πλέον ελεεινό αιματοκύλισμα έγινε στην Σκυθόπολη εναντίων των Ελλήνων Εθνικών: Η Σκυθόπολις ή Μπετσηάν ή Beit She’an στο Ισραήλ, είναι μια πόλη άγνωστη στους περισσότερους από εμάς. Στη Βίβλο μνημονεύεται ως Βεθσηάν ή Βεθσάν και βρίσκεται 8 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Ιορδάνη και 28 χιλιόμετρα νότια της λίμνης Τιβεριάδας. Ο Ηρόδοτος μας λέει ότι οι Έλληνες την αποκαλούσαν «Σκυθόπολη» λόγω της κατάληψής της από τους Σκύθες το 631 π.κ.ε. Ωστόσο, σύμφωνα με τον έγκριτο Ρωμαίο στρατιωτικό και ιστορικό Αμμιανό Μαρκελλίνο, φαίνεται ότι εκεί λειτούργησε το πρώτο στρατόπεδο θανάτου της Ιστορίας, ιδρυθέν περίπου το 341 μ.κ.ε. από τον Κωνστάντιο τον Β’, δευτερότοκο γιο του «Μεγάλου» Κωνσταντίνου – και θύματα δεν ήσαν αυτήν τη φορά Εβραίοι, αλλά Ελληνες Εθνικοί που αρνήθηκαν να ασπασθούν τον χριστιανισμό.
Ας δούμε τι γράφει ο Ροΐδης:
Ουχ ήττον επιβαρυντική είναι και η μαρτυρία του Αμμιανού Μαρκελλίνου, ην πιστώς μεταφράζομεν: «Ήρκει να κατηγορηθή τις υπό κακοβούλου κατασκόπου, ότι έφερ περί τον τράχηλον φυλακτήριον κατά του πυρετού ή εφάνη παρακαθήμενος πλησίον τάφου ή ερειπίου, ίνα καταδικασθή εις θάνατον ως ειδωλολάτρης ή νεκρόμαντις. Εκ των απωτάτων άκρων της αυτοκρατορίας, εσύροντο αλυσόδετοι πάσης τάξεως και ηλικίας πολίται, ων οι μεν απέθνησκον καθ’ οδόν, οι δε εν τοις δεσμωτηρίοις· οι δε επιζώντες εστέλλοντο εις Σκυθόπολιν, απόκεντρον εν Παλαιστίνη Πόλιν, όπου είχον στηθή τα βασανιστήρια και το σφαγείον. Ο πρώτος βασανισθείς ην ο Σιμπλίκιος, μετά τούτον Παρνάσιος, είτα ο Ανδρόνικος.
Εμπνευστής και οργανωτής του σφαγείου αυτού των ΕΛΛΗΝΩΝ, ήταν σύμφωνα με τη μαρτυρία του Αμμιανού, ο επίσκοπος Αλεξανδρείας Γεώργιος. Στο 11ο κεφάλαιο του 17ου τόμου του έργου του, ο Αμμιανός αναφέρει: «ο Γεώργιος με τη συμμορία του προχωρούσε στους δρόμους των Ελλήνων της Αλεξάνδρειας κομματιάζοντας ανθρώπους και καίγοντας τα πάντα και είχε αναρριχηθεί στη θέση του επισκόπου εξοντώνοντας πολλούς ανθρώπους».
Είναι σημαντικό εδώ να τονίσουμε και να αναφέρουμε ότι οι Εθνικοί (κυρίως ελληνόθρησκοι) ήταν ακόμη πλειοψηφία μεταξύ των υπηκόων της αυτοκρατορίας και κατείχαν, λόγω καταγωγής, μορφώσεως και προϋπηρεσίας, όλες σχεδόν τις διοικητικές θέσεις στις ρωμαϊκές επαρχίες. Μην ξεχνάμε ότι εκείνο τον καιρό οι μετέπειτα «άγιοι» της εκκλησίας επεδίδοντο σε έναν αδυσώπητο αγώνα εξόντωσης των «ειδωλολατρών» ώστε να επικρατήσει το δικό τους δόγμα. Ο Γεώργιος λοιπόν, φαίνεται ότι έθεσε ως στόχο την εξόντωση των Εθνικών, αφού η παρουσία τους αποτελούσε εμπόδιο στο στόχο της απόλυτης επικράτησης του Χριστιανισμού. Προσφέρθηκε στον αυτοκράτορα να γίνει «υπερασπιστής του» ζητώντας τη συνδρομή του για να καταπνίξει κάθε συνωμοσία που μπορεί να οργανωνόταν κατά του προσώπου του αυτοκράτορα.
Ο Αμμιανός απορεί (ο.π., 19:12) πως «ο στενόμυαλος Κωνστάντιος, ενώ κώφευε σ’ άλλα σοβαρά ζητήματα και ήταν πάντοτε καχύποπτος, στην προκειμένη περίπτωση πείσθηκε πλήρως από το Γεώργιο». Νομίζω ότι κακώς απορούσε ο Αμμιανός, γιατί και ο ίδιος ο αυτοκράτορας επιθυμούσε την εξόντωση των Εθνικών, που με τη μόρφωσή τους σκέπτονταν ανεξάρτητα από τη βούλησή του και δεν υποτάσσονταν τυφλά.
Έτσι, ο Κωνστάντιος δέχθηκε και έστειλε στη Σκυθόπολη τον αρχιγραμματέα του τον Παύλο, αποκαλούμενο και «Τάρτατο» θεωρούμενο ως επαγγελματία εξολοθρευτή και διαβόητο για τη σκληρότητά του. Από κοινού ο Γεώργιος και ο Παύλος οργάνωσαν το στρατόπεδο συγκέντρωσης της Σκυθόπολης.
Αναφέρει ο Αμμιανός: «το θέατρο των βασανιστηρίων και του θανάτου, η Σκυθόπολη, μια πόλη της Παλαιστίνης, έμοιαζε για δυο λόγους καταλληλότερη από κάθε άλλη: ήταν η πιο απομονωμένη και κυρίως βρισκόταν ανάμεσα στην Αντιόχεια και την Αλεξάνδρεια, από τις οποίες προερχόταν ο μεγαλύτερος αριθμός των κατηγορουμένων» (ο.π.).
Η κύρια κατηγορία ήταν βέβαια αυτή της «εσχάτης προδοσίας» και σταδιακά άρχισε να απαγγέλλεται εναντίον όλων των Εθνικών αδιακρίτως. Χαρακτηρίζονταν υπονομευτές του αυτοκράτορα, συλλαμβάνονταν και οδηγούνταν στη Σκυθόπολη, μόνο και μόνο επειδή διατηρούσαν τις θρησκευτικές τους παραδόσεις: «έφτανε να φορά κανείς στο λαιμό του ένα φυλαχτό κατά του πυρετού ή άλλης αρρώστιας ή να κάθεται κοντά σε τάφο για να κατηγορηθεί ότι επικαλείται φαντάσματα και δαίμονες και να θανατωθεί» (ο.π., 19:12, παρ. 14).
Το κολαστήριο άρχισε γρήγορα να δέχεται «πελάτες» όχι μόνο απ’ την Ανατολή, αλλά και από όλη την αυτοκρατορία. Γράφει ο Αμμιανός: «Απ’όλο σχεδόν τον κόσμο ευγενείς ή απλοί πολίτες οδηγούνταν αλυσοδεμένοι στη Σκυθόπολη. Μερικοί υπό το βάρος των αλυσίδων και τις κακουχίες της φυλακής πέθαιναν πριν καν δικαστούν» (ο.π., 19:12, παρ. 7).
Ελάχιστοι γλίτωσαν – είτε γιατί «είδαν το φως» (όπως οι «αντιφρονούντες» στη Μακρόνησο) είτε γιατί κατάφεραν να αποδείξουν την αθωότητά τους. Αυτοί οδηγούνταν στην εξορία και οι περιουσίες τους κατάσχονταν, για να τροφοδοτήσουν τα χριστιανικά κοινόβια. Τέτοιας «επιείκιας» έτυχαν και γλίτωσαν το θάνατο (όχι όμως και τα βασανιστήρια) επιφανείς άνδρες όπως ο Σιμπλίκιος, ο Παρνάσιος, ο Ανδρόνικος κ.α.
Ο Παύλος είχε, σύμφωνα με τον Αμμιανό, τόση εξουσία στα χέρια του, ώστε «με μια κίνηση του κεφαλιού του, με ένα του μόνο νεύμα εξαρτιόταν η ζωή όλων όσων περπατούσαν στη γη» (ο.π., 19:12, παρ. 13). Αληθινός πρόδρομος των διοικητών των χιτλερικών στρατοπέδων συγκέντρωσης ο Παύλος.
Η διάρκεια ζωής του σφαγείου της Σκυθοπόλεως παραμένει άγνωστη, όπως είναι αναμενόμενο. Θεωρώ βέβαιο ότι ο Ιουλιανός ο Μέγας, αν το βρήκε εν ενεργεία, το έκλεισε το 361 μ.κ.ε. Ωστόσο η ζημιά είχε ήδη γίνει.
Έτσι, για περίπου 20 χρόνια λειτουργούσε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης, με θύματα πρωτίστως Έλληνες Εθνικούς (αλλά και άλλους πολυθεϊστές). Η 20ετής λειτουργία αυτού του σφαγείου αποκαλύπτει περίτρανα, πώς επιβλήθηκε ο Χριστιανισμός στον ελληνικό κόσμο, και γιατί ακολούθησε ο Μεσαίωνας και ο Ισλαμισμός. Αποκαλύπτει επίσης και το γιατί τα μετέπειτα αυτοκρατορικά διατάγματα, που θέσπισαν την «επί ελληνισμώ» θανατική καταδίκη, εφαρμόσθηκαν χωρίς την παραμικρή αντίδραση. Αποκαλύπτει και την έλλειψη αντίδρασης όταν, σαράντα χρόνια αργότερα, ο Αλάριχος αποδεκάτισε τις ελληνικές πόλεις, συνοδευόμενος από ορδές μοναχών. Στα γεγονότα εκείνα εξοντώθηκαν εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες. Όσοι απέμειναν, μπήκαν στο «ποίμνιο» για να σώσουν τις ζωές τους, δεχόμενοι άκοντες-εκόντες την αλλοίωση της εθνικής και πολιτιστικής τους ταυτότητας.
Αυτά που οι ομόθρησκοι σας χριστιανοί, της μικρής ψεύτικης αγάπης και του Μεγάλου αληθινού μίσους έκαναν στην Σκυθόπολη δεν τα βλέπετε;«η θα γίνεις χριστιανός η θα πεθάνεις» έλεγαν τότε στους Έλληνες προγόνους μας, αυτοί που νομίζετε αδερφούς σας, κι αντί να ανοίξετε τα μάτια σας και να διαβάσετε ιστορία, έχετε πέσει με τα μούτρα μέσα στο πορνογράφημα της δήθεν «αγίας» γραφής σας! Με όλα αυτά, νομίζω ότι ήρθε η ώρα να βάλουμε οριστικά την ταφόπλακα στα μυθεύματα της «ελληνικότητας του Βυζαντίου» και του «ελληνοχριστιανικού πολιτισμού».
Το 390 ο Θεοδόσιος δίνει εντολή και μέσα στον ιππόδρομο της Θεσσαλονίκης σφαγιάζονται 15.000 άοπλοι Έλληνες πολίτες. Αλλά δεν έφταναν αυτά το 396 ο αυτοκράτορας Αρκάδιος έστρεψε τον Αλάριχο στρατηγό των Γότθων- και αφού τον εφοδίασε με πολυάριθμους μοναχούς- κατά των κέντρων πολιτισμού του Ελλαδικού χώρου. Ο ιστορικός Κ. Παπαρρηγόπουλος γράφει χαρακτηριστικά : «οι δε (Γότθοι) καθοδηγούμενοι υπό πολυαρίθμων μοναχών κατεπλημμύρησαν πάντα τα μεταξύ Θερμοπυλών και Αττικής, Λοκρίδα, Φωκίδα, Βοιωτίαν, λεηλατούντες και καταστρέφοντες χώρας και πόλεις, και τους μεν άνδρες ηβηδών αποσφάτοντες, (ομαδικά αποκεφαλίζοντας) παίδας δε και γυναίκας αγεληδών συνεπαγόμενοι. Η συμφορά υπήρξε τοσαύτη ωστε ο πεντηκονταετίαν βραδύτερον ακμάσας (ιστορικός) Ζώσιμος βεβαιεί, ότι μέχρι των χρόνων αυτού εφαίνοντο έτι τα στίγματα αυτής.»
Άγνωστος ο αριθμός των σφαγιασθέντων, στα 2 χρόνια που κράτησε η επιδρομή. Εικάζεται ότι ανέρχεται σε πολλές εκατοντάδες χιλιάδες.
Τα θανατηφόρα αυτοκρατορικά διατάγματα (κώδικες) κατά των Ελλήνων εξακολουθούν να εκδίδονται συνεχώς, ακόμη και επί Ιουστινιανού το 530. Στη στάση του Νίκα το 532 θανατώνονται στον ιππόδρομο της Πόλης 30.000 άοπλοι πολίτες.
Οι Κρητικοί, πιστοί ακόμη στη θρησκεία των προγόνων τους, και διαβλέποντας τις άγριες διαθέσεις των ορθόδοξων Βυζαντινών, ζητούν τη βοήθεια των Αράβων, αλλά βοήθεια που φθάνει είναι ασήμαντη. Με πρωταγωνίστρια την ιέρεια της Αρτέμιδος Κλεαγέτη αναλαμβάνουν μόνοι τους την υπεράσπιση της πατρίδος τους.
Το 961 οι Βυζαντινοί με το πρόσχημα να ελευθερώσουν την Κρήτη από τους Άραβες, πνίγουν στο αίμα τους Κρητικούς, απολογισμός 270 000 νεκροί. Με πρωτοστατούντες Δεσποτάδες, παπάδες και καλογέρους, οι διωγμοί, και τα εγκλήματα, κατά των μη χριστιανών, τέλος δεν έχουν, συνεχίστηκαν μέχρι το 990 περίπου, με τελευταίους υποκύψαντες τους Κρητικούς και τους Μανιάτες.
Το Βυζάντιο, ο νεκροθάφτης του Ελληνικού πολιτισμού και ο δολοφόνος του Ελληνικού πληθυσμού, ήταν το κράτος όπου κυριαρχούσαν τα δύο σύνδρομα η θεοκρατία και η αναξιοκρατία, και που κατάντησε τους λίγους εναπομείναντες Έλληνες, αγράμματους, κουρελήδες, και πεινασμένους, έρμεους στη κτηνωδία του κάθε επιδρομέα. Η Δημοκρατία καρατομήθηκε, και λέξεις Έλλην και Ελλάς διαπομπεύτηκαν, και για αιώνες έσβησαν από το λεξιλόγιο των Ελλήνων.
Ο Ελλαδικός χώρος εκεί που κάποτε έσφυζε από ζωή, και χαρούμενες γιορτές ερήμωσε, τεράστιες περιοχές έμειναν ακατοίκητες, και όπου συναντούσες οικισμούς εκεί βασίλευε η θλίψη και ο μαρασμός. Οι ολυμπιακοί αγώνες, τα Νέμεα, τα Ίσθμια, τα Πύθια, τα Παναθήναια σταμάτησαν. Οι ποιητικοί και οι θεατρικοί αγώνες δεν ξανάγιναν. Τα στάδια και τα θέατρα έρημα, έμειναν βουβοί μάρτυρες, του λαμπρού παρελθόντος, και με τις κουκουβάγιες που τα κατοίκισαν να θρηνούν ολονυχτίς, την πνευματική και πολιτισμική κατάντια των Ελλήνων.
Το Ελληνικό έθνος ψυχορραγούσε όχι μόνο πολιτισμικά αλλά και πληθυσμιακά. Κατά την υποδούλωση των Ελλήνων στους Ρωμαίους το 146 π.κ.ε. λογικό είναι ο πληθυσμός τους θα αριθμούσε πολλά εκατομμύρια. Αν λάβουμε υπ” όψιν τις περιγραφές του Παυσανία, που θέλοντας να δείξει πόσο πυκνοκατοικημένος ήταν ο Ελλαδικός χώρος, γράφει ότι τα κατσίκια μπορούσαν να πηδούν από τα κεραμίδια τις μιας οικίας στα κεραμίδια της άλλης. Ακόμη και τους, οικειοθελώς, εξελληνισμένους, από τους διαδόχους του Μακεδόνα Αλεξάνδρου, λαούς της Μικράς Ασίας.
Προτού από την επιβολή του χριστιανισμού, ως αποκλειστικής θρησκείας, οι Ελληνόφωνες της αυτοκρατορίας υπερέβαιναν τα 40 000 000. Σήμερα το Ελληνικό έθνος, μαζί με τους Έλληνες της διασποράς είναι περίπου 15 εκατομμύρια. Αν συγκρίνουμε τον πληθυσμό των Τούρκων που σήμερα φθάνει τα 70 εκατομμύρια, και οι Οθωμανοί Τούρκοι που ήλθαν στη Μικρά Ασία το 1200 δεν υπερέβαιναν τις 50.000 οικογένειες, σύμφωνα με την Τούρκικη ιστορία, τότε ο Ελληνικός πληθυσμός, αν δεν σφαγιαζόταν από τις χριστιανικές ορδές και το φανατικό τους πλιάτσικο, σήμερα έπρεπε να ήταν πολύ περισσότερος από 100 εκατομμύρια.
Πραγματικά λοιπόν είναι αληθές: «ΠΛΟΥΤΙΣΑΜΕ ΟΛΟΙ με τον ΜΥΘΟ του Ιησού» Πάπας Λέων Ι΄
Προτεστάντες, Καθολικοί, Ορθόδοξοι, Ιεχωβάδες, Χιλιαστές, Ευαγγελιστές και λοιποί παρατρεχάμενοι, είναι μια από τα ίδια και όλοι τους υπεύθυνοι για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.
Ισλαμιστές, τζιχαντζιστές και τα παραμάγαζά τους, όλοι τραβάνε από τη μύτη τους αφελείς πιστούς-πρόβατα, με την υποσχετική της σωτηρίας της ψυχής ΜΕΤΑ τον θάνατο τους.
Όλες οι θρησκείες, εξακολουθούν να υπάρχουν λόγω κοινωνικής μίμησης είναι δηλ. τα ανθρώπινα πρόβατα – μιμίδια που τους δίνουν υπόσταση και δύναμη.
Όση βλακεία και αφέλεια, τόσα πρόβατα !!!!
Θεόφιλος Αιγινήτης – Μ. Καλόπουλος και προσθήκη

 http://www.terrapapers.com/?p=59732

3 σχόλια:

  1. Διαβάστε και θαυμάστε

    Judges 5:20King James Version (KJV)
    20 They fought from heaven; the stars in their courses fought against Sisera

    (1 Samuel 2:21) Shmuel Alef 2:21Orthodox Jewish Bible (OJB)
    21 And Hashem visited Channah, so that she conceived, and bore three banim and two banot. And the na’ar Shmuel grew before Hashem
    Μετυά κατηγορούν τον Δία για τα τσιλημπουρδήματά του!

    1 Samuel, 18: 25-27 Davids atrocities with the 200 foreskins as a bribe’s gift
    Όχι για να δείτε με τι ασχολείτο ο Γιαχβέ!

    Κατηγορούσαν τους εθνικούς ότι έφτιαχναν ομοιώματα των θεών τους έχοντας πρωτότυπα πόρνες όπως ο Πραξιτέλης την Αφροδίτη της Κνίδου από την ερωμένη του Φρύνη. Αλλά δεν δημιουργήθηκαν ανάλογα οι Μαντόνες και οι εικόνες των αγίων, ή ήρθε το Αγιο Πνεύμα και τους έδωσε φωτογραφίες τους; Δεν ζωγράφιζε επανειλημμένα ο Fra Philippo Lippi την καλόγρια Lucrezia Butti ( που την απήγαγε και την έκανε γυναίκα του το 1456 μαζί με το παιδί τους) σαν την Μαρία με τον μικρό Ιησού;;; Δεν αποθανάτισε ο Ντίρερ τις παλλακίδες του καρδινάλιου Albrecht II (1514, 1545) Kaethe Stolzenfels και Ernestine Mechandel ως κόρες του Λωτ, ο Λούκας Κράναχ την Ernestine ως αγία Ούρσουλα, ο Γκρίνβαλτ την Kaethe ως Αγία Αικατερίνη στον μυστικό γάμο;

    “I revealed myself to Abraham, to Isaac and to Jacob as El-Shadday of the wilderness but was not Known to them but my name Yahweh (exodus 6,2-3) El is the Canaanite & Chaldean god of the Sun identified later with Yahweh after the Babylonian captivity.

    25 From the El of your father, may He help you. And may the Almighty bless you with blessings of Heaven from above, blessings of the deep that lies beneath, blessings of the breasts and womb. (Congregation of YHWH, Jerusalem) Whence the name of Isra-El.

    Interestingly, if one were to research the Hebrew rendering of the "Divine Council" of Psalm 82, they would find the term: Ad'at El — transliterated as "Council of El."

    HOSEA 13.4 Yet I am YAHWEH, your Elohim from the land of Egypt; and you shall know no other Elohim than Me. For there is no Savior without Me. (Is43:11)
    HOSEA 12.9 And I am YAHWEH, your Elohim from the land of Egypt; yet I will make you live in tents, as in the days of meeting.

    El, Yahweh, Ashera, Ba'al μερικοί από τους θεούς του Εβραιοχριστιανικού πάνθεον

    Μέχρι και διαταγές έδινε ο Γιαχβέ να ψήνουν το φαγητό σε ανθρώπινα περιττώματα και να μην ουρούν στον τοίχο, να μην έχουν "σπασμένα αρχίδια" όσοι εισέρχονταν στον ναό! Με τέτοια ασχολούνταν ο Γιαχβέ.

    2 Kings 23:11 He removed from the entrance to the temple of the Lord the horses that the kings of Judah had dedicated to the sun. They were in the court[a] near the room of an official named Nathan-Melek. Josiah then burned the chariots dedicated to the sun

    Ezekiel 8:16 Then He brought me into the inner court of the LORD'S house. And behold, at the entrance to the temple of the LORD, between the porch and the altar, were about twenty-five men with their backs to the temple of the LORD and their faces toward the east; and they were prostrating themselves eastward toward the sun.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συνέχεια

    Thousands are the Asherah's statuettes (goddess of all gods identified with the Egyptian goddess ISIS) of the 10th century BC found all over Syria, Canaan and even as far as to Cyprus, clay texts with poems about El, Ashtoreth and Ba'al's depictions. Whether an indigenous development or a foreign import, these practices were allowed by the Judean dynasty at times to take place within the cult of its national god. Another further piece of evidence, a cultic stand from the site of Taanach and in Kh el-Qom in Hebron and in Ugarit prove that Yahweh or El had (still has?) a consort Asherah also mentioned in the Bible. Another inscription similar to those from Kuntillet ‘Ajrud and from the same period was found in a tomb at Khirbet el-Kom, eight miles west of Hebron. In this inscription, carved into a wall of the tomb, someone is blessed “by Yahweh” and “by his asherah.” Rather than the numerous drawings on the pithoi from Kuntillet ‘Ajrud (with the same dedications) only one image—of a hand—accompanies the Khirbet el-Kom inscription. The name of Asherah today is "mistranslated" in most of the Christians' sects by Hieronymus when he translated the Bible into Latin (Vulgata) as "grove", Sacred pole" or "tree". You see the sheep shouldn't by no means learn that their god has a wife and 70 sons!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πλάτων. Το ποσοστό των βλακών στην κοινωνία είναι κολοσσιαίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html