Ὁ τάφος τοῦ Ἱπποκράτους.

Κατὰ τὸν Σωρανόν*, ὁ Ἱπποκράτης πέθανε τὸ 377 

π.α.χ.χ

 στὴν Λάρισα, περίπου ἐνενῆντα χρονῶν.
Ὁ τάφος του βρισκόταν σὲ ἕνα σημεῖο μεταξὺ τῆς ἀρχαίας Γυρτώνης (Τυρνάβου) καὶ τῆς Λαρίσης.

Κοντᾶ στὸ σημεῖο αὐτὸ ἔχει στηθῆ σύγχρονο μνημεῖο, μὲ τὸν ἀνδριάντα τοῦ Ἱπποκράτους στὴν κορυφή του καὶ ἀπὸ τὸ 1986 φιλοξενεῖται καὶ κενοτάφιο Ἰατρικὸ Μουσεῖο.
Σύμφωνα μὲ τὸν Ἄνθιμο Γαζῆ, τὸ μνῆμα τοῦ Ἱπποκράτους διατηρήθηκε μέχρι καὶ
τὸν 2ο μ.α.χ.χ
 αἰ.

Ἐξαιτίας μίας πλημμύρας τοῦ Πηνειοῦ, τὸ 1826, ὁ τάφος τοῦ Ἱπποκράτους ἀπεκαλύφθη  στὴν ἔξοδο τῆς Λαρίσης, στὸν δρόμο πρὸς τὴν ἀρχαία Γυρτώνη καὶ κοντᾶ του κατασκευάστηκε τὸ σημερινὸ μνημεῖο τοῦ Ἱπποκράτους.
Σὲ ἔρευνα ποὺ διενήργησαν μαθητὲς τοῦ 7ου Λυκείου Λαρίσης, διαπιστώνουν ὅτι:

«Τὴν λάρνακα, ἔσπευσαν νὰ μελετήσουν οἱ ἐκεῖ λόγιοι Θ. Ἀνδρεάδης καὶ Ἱ. Οἰκονομίδης. Στὴν πλάκα φαινόταν καθαρᾶ τὸ ὄνομα τοῦ Ἱπποκράτους.
Ἀπὸ τὸν φόβο τῶν Τούρκων ἀρκέστηκαν σὲ ἀπλῆ ἔρευνα καὶ παρεκάλεσαν τὸν Νετσῆπ-Μπέη, Τοῦρκο ἀλλὰ προστάτη τῶν Χριστιανῶν, νὰ διαφυλάξῃ τὴν πλάκα, πράγμα ποὺ ἔγινε, ἐνῶ τὰ εὐρήματα τῆς λάρνακος εἶχαν διαρπαγῆ. Λέγεται ὅτι ἕνα χρυσὸ φίδι τὸ πῆρε ὁ φροντιστὴς τοῦ Νετσῆπ-Μπέη καὶ τὸ πούλησε σὲ ἕναν χρυσοχόο καὶ κάποια νομίσματα πῆρε ἕνας ἄλλος Τοῦρκος.
Τὸν Μάρτιο τοῦ 1857, ὁ Λαρισαῖος γιατρὸς Σαμαρτσίδης βρῆκε στὸ σπίτι τοῦ Μπέη τὴν ἐπιτάφια πλάκα καὶ τὴν δημοσίευσε σὲ ἰατρικὸ περιοδικὸ ἐκδιδόμενο ἀπὸ τὸν πρῶτο διδάκτορα τῆς Ἰατρικῆς Σχολῆς τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν Ἀ. Γοῦδα».
(Πληροφορίες ἀπὸ ἐλευθερία)
* «Ἱπποκράτους γένος καὶ βίος κατά Σωρανόν»
Ὁ Σωρανὸς γεννήθηκε στὰ τέλη τοῦ 1ου αι. 

μ.α.χ.χ

. στὴν Ἔφεσο, μία πόλη μὲ μακρᾶ παράδοση στὴν ἰατρική, ἀλλά καὶ ἔντονο ἐνδιαφέρον γιὰ τὶς ἐξελίξεις τῆς ἐπιστήμης. Οἱ γονεῖς του ὀνομάζονταν Μένανδρος καὶ Φοίβη.
Σπούδασε ἰατρική στὴν Ἀλεξάνδρεια, τὸ πιὸ φημισμένο κέντρο ἰατρικῶν σπουδῶν τῆς ἐποχῆς. Ἄσκησε τὴν τέχνη του μὲ μεγάλη ἐπιτυχία καὶ ἀναγνώριση στὴν Ρώμη, στὰ χρόνια τῶν αυτοκρατόρων Τραϊανοῦ καὶ Ἀδριανοῦ.