UCK και η δράση της αλβανικής μαφίας στην Ελλάδα....

Το bloko.gr παρουσιάζει σήμερα το πιο ενδιαφέρον τμήμα της έκθεσης του αστυνομικού υποδιευθυντή για την Σχολή Εθνικής Ασφάλειας με γενικό τίτλο «Το διμερές πλαίσιο συνεργασίας Ελλάδας – Αλβανίας για τη διαφύλαξη της δημόσιας τάξης και ασφάλειας». Ο συντάκτης, στο συγκεκριμένο τμήμα πραγματεύεται το ζήτημα του UCK και κυρίως την δράση της
αλβανικής μαφίας στην Ελλάδα.

2.6.   Η εγκληματική δράση του UCK

Ο πόλεμος στο Κόσσοβο αποτέλεσε το κατάλ­ληλο υπόβαθρο, για την ανεξέλεγκτη δράση κάθε μορφής εγκληματικών οργανώσεων. Το Κόσσοβο,  μετατράπηκε σε παράδεισο της αλβανικής μαφίας, η οποία σε συνεργασία με τον UCK  έλεγχαν απόλυτα το εμπόριο όπλων, ναρκωτικών και τα κυκλώματα πορνείας. Ο UCK χρησιμοποιούσε τις διασυνδέσεις του με το οργανωμένο έγκλημα, για να χρηματοδοτεί τα κέντρα εκπαίδευσης των μελών του και να αγοράζει όπλα και πυρομαχικά. 

Τα μέλη του UCK ενεπλάκησαν αφενός άμεσα στο εμπόριο ναρκωτικών, για να εξασφαλίσουν τα αναγκαία ποσά για τη στρατολόγηση μισθοφόρων από διάφορες μουσουλμανικές Χώρες και εκπαιδευτών από τη Γερμανία, την Τουρκία και το Αφγανιστάν και αφετέρου για να ελέγξουν τη διέλευση των ναρκωτικών προς την Αλβανία ώστε να αναγνωριστεί έτσι η πολιτική κυριαρχία του UCK στην περιοχή[1].

Η επικράτηση του UCK στη διακίνηση της ηρωίνης, υπήρξε ένα ζήτημα ανοχής των συμμαχιών. Οι αλβανικές κυβερνήσεις δέχονταν, για πολιτικούς λόγους, την παρουσία του UCK στο έδαφος της, επιτρέποντας τις εγκληματικές δραστηριότητές του.

Οι Αμερικανοί, παρά τις εκθέσεις των υπηρεσιών τους και των διεθνών οργανισμών (Interpol, Europol, ΟΗΕ) ανέχονταν αυτές τις δραστηριότητες, στο βαθμό που η δράση του UCK εναντίον των Σέρβων εξυπηρετούσε τα συμφέροντά τους.

 Όμως, η επικράτηση του UCK στο εγκληματικό τοπίο της περιοχής, επέφερε δύο ουσιαστικά αποτελέσματα:

• Τον παραγκωνισμό της αλβανικής μαφίας από ορισμένους χώρους και δραστηριότητες που της ανήκαν και τη συνακόλουθη μείωση των παράνομων εσόδων της.
•  Την ευρύτερη διείσδυση των σερβικών εγκληματικών οργανώσεων στη διακί­νηση των ναρκωτικών και των όπλων, υπό τον έλεγχο της οργάνωσης του Αρκάν, τότε βουλευτή του Κοσσόβου.

Για να αντιμετωπίσει αυτή την κατάσταση η αλβανική μαφία αναθέρμανε τις σχέσεις της με τη σερβική μαφία, ανακατανέμοντας τα πεδία ισχύος στους τομείς της παράνομης δια­κίνησης καυσίμων, ναρκωτικών, εμπορίας ανθρώπων και παράνομης εξαγωγής κεφαλαίων στο εξωτερικό[2].

 

2.7.   Η εμπορία ανθρώπων (trafficking)

Στην Αλβανία διακρίνουμε τρεις κατηγορίες θυμάτων:

• Γυναίκες (ενήλικες και ανήλικες) αλβανικής καταγωγής, θύματα σε­ξουαλικής εκμετάλλευσης,
• Αλλοδαπές γυναίκες (ενήλικες και ανήλικες), που επίσης διακινούνται με σκοπό τη σεξουαλική εκμετάλλευση και
• Παιδιά (αγόρια και κορίτσια), που εκμεταλλεύονται με σκοπό την καταναγκαστική εργασία και την επαιτεία.

Σχετικά με τις γυναίκες - θύματα εμπορίας με σκοπό τη σεξουαλική εκ­μετάλλευση, υπολογίζεται ότι κατά την χρονική περίοδο 1993 -2003 διακινήθηκαν προς τη Δυτική Ευρώπη και άλλες Χώρες των Βαλκανίων, πάνω από 100.000 ενήλικες και ανήλικες γυναίκες[3].

Τα περισσότερα θύματα που διακινούνται προς και μέσω Αλβανίας, είναι κυρίως γυναίκες από τη Ρουμανία, Μολδαβία, Ουκρανία, Ρωσία και Βουλγαρία, ηλικίας μεταξύ 18 και 24 ετών. Η λίμνη Σκόδρα, αποτελεί την περιοχή κύριας διόδου στην Αλβανία για θύματα που προωθούνται μέσω Μαυροβουνίου και η Κορυτσά για θύματα που διαβαίνουν την ΠΓΔΜ. Οι αγοραπωλησίες θυμάτων γίνονται στη Σκόδρα και την Κορυτσά. Τα θύματα στέλνονται στα λιμάνια του Δυρραχίου ή του Αυλώνα με κατεύθυνση την Ιταλία. Παρόμοιες αγορές έχουν αναφερθεί στο Βεράτι, Ελβασάν, Φιέρι και στα Τίρανα.

Τα θύματα αλβανικής καταγωγής, είναι ηλικίας από 15 έως 35 ετών, με ένα ποσοστό 80% κάτω των 18 ετών[4]. Υπολογίζεται ότι, πάνω από 30.000 γυναίκες (ενήλικες και ανήλικες), έχουν πέσει θύματα εμπορίας στη Δυτική Ευρώπη. Η ανεργία, σε συνδυασμό με τις προσδοκίες για καλύτερη ζωή, καθιστούν τις γυναίκες εύκολους στόχους και πιθανά θύματα. Διαπιστώνεται, ότι πολλές απαγωγές νεαρών γυναικών έχουν σημειωθεί σε περιοχές όπου οι άνδρες της οικογέ­νειας έχουν μεταναστεύσει στην Ελλάδα και την Ιταλία. Σε μερικές πε­ριοχές μέχρι 90% των κοριτσιών δεν πηγαίνουν σχολείο, γιατί οι γονείς φοβούνται ότι θα απαχθούν κατά τη διαδρομή.

Στη Χώρα αυτή υπάρχουν κυριολεκτικά στρατόπεδα «υποταγής», όπου τα θύματα «εκπαιδεύονται» μέσω βιασμών και κακοποιήσεων. Εάν τα θύ­ματα αντιδράσουν, οι Αλβανοί διακινητές δεν διστάζουν να τα βασανίσουν με κάψιμο, ηλεκτροσόκ ή ακόμη και προξενώντας χαρακιές ή σε «αμετα­νόητες» περιπτώσεις, αναπηρίες ακόμη και εκπαραθυρώσεις. Σύμφωνα με δηλώσεις μέλους της Επιτροπής καταπολέμησης της Μαφίας (antimafia) της Ιταλικής Βουλής, οι Αλβανοί έχουν εγκαθιδρύσει ένα πραγματικό καρτέλ πορνείας, που συνδέεται με άλλες εγκληματικές οργανώσεις για να ποικίλουν οι δραστηριότητές τους.

 

2.8.   Η  εγκληματική δράση της αλβανικής μαφίας στην Ελλάδα

Η Αλβανική μαφία άρχισε να κάνει την εμφάνισή της στην Ελλάδα (κυρίως στην Αθήνα), κατά τη δεκαετία του 1990[5]. Μία από τις πρώτες παράνομες δραστηριότητές της ήταν η παράνομη εξαγωγή από την Αλβανία και το ξέπλυμα στη Χώρα μας (μέσω ελληνικών κυρίως τραπεζών), τεράστιων χρηματικών ποσών. Γρήγορα, οι παράνομες δραστηριότητές της επεκτάθηκαν σ’ ολόκληρο το φάσμα της εγκληματικότητας.

      Δυστυχώς σήμερα, η αλβανική μαφία έχει εξαπλωθεί σ’ ολόκληρη την ελληνική επικράτεια την πολύμορφη εγκληματική της δράση και δυσκολεύει τις διωκτικές αρχές να τις ελέγξει, λόγω του τρόπου οργάνωσής της και των άγριων μεθόδων που εφαρμόζει.

     Οι κύριες εγκληματικές δραστηριότητες της αλβανικής μαφίας, που παρουσιάζουν άνθιση στη Χώρα μας είναι:

 

• Το λαθρεμπόριο των ναρκωτικών

Το λαθρεμπόριο των ναρκωτικών και κυρίως η διακίνηση προς την Χώρα μας μεγάλων ποσοτήτων, διαρκώς αυξανομένων, κατεργασμένης και ακατέργαστης ινδικής κάνναβης. Η εισαγωγή πραγματοποιείται από ξηράς, κυρίως από τους συνοριακούς σταθμούς Κακκαβιάς, Κρυσταλλοπηγής και Μέρτζανης  (με φορτηγά αυτοκίνητα TIR) ή μεταφέρονται από Αλβανούς,[6] οι οποίοι εισέρχονται στην Ελλάδα από δύσβατες περιοχές, σε μεγάλες ποσότητες, οι οποίες παραδίνονται σε συμπατριώτες τους, που τις διακινούν στα μεγάλα αστικά κέντρα ή αφήνονται σε κρύπτες εντός του Ελληνικού εδάφους και παραλαμβάνονται αργότερα από συνεργάτες τους. Για την αντιμετώπιση του φαινομένου διενεργούνται εποχούμενες περιπολίες από αστυνομικούς και συνοριακούς φύλακες,  οι οποίοι πολύ συχνά ανταλλάσσουν πυροβολισμούς με τους διακινητές.

 Άλλος τρόπος, είναι η μεταφορά με ταχύπλοα σκάφη που φέρουν βαρύ οπλισμό και αφήνονται σε παραλίες της Κέρκυρας και της Ηγουμενίτσας. Σημειώνεται ότι τα άτομα που επέβαιναν στα ταχύπλοα σκάφη, έφεραν βαρύ οπλισμό και σε μια από τις περιπτώσεις αυτές, κατά τη ανταλλαγή πυρών με άνδρες του Λιμενικού Σώματος, είχε σαν αποτέλεσμα το θάνατο ενός λιμενοφύλακα.

 

• Το εμπόριο των όπλων .

Το εμπόριο των όπλων παραμένει σημαντική παράμετρος του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα και ακολουθεί παράλληλους δρόμους με τα ναρκωτικά. Η Ελλάδα χρησιμοποιείται ως διαμετακομιστικό κέντρο, καθώς οι έμποροι εκμεταλλεύονται κυρίως την Κρήτη[7], νησί στο οποίο διακινούνται παραδοσιακά σημαντικές ποσότητες οπλισμού, για εσωτερική κατανάλωση.

Σύμφωνα με στοιχεία που έχουν περιέλθει στις διωκτικές αρχές, μέσω της Κρήτης, διοχετεύονται ποσότητες όπλων στη Μέση Ανατολή και στην Ευρώπη.

Τα τελευταία χρόνια έχει αυξηθεί η αγορά όπλων στην Ελλάδα λόγω του αυξανόμενου φόβου του εγκλήματος, αλλά και της εμφάνισης νέων εμπόρων. Είναι ενδιαφέρον ότι σημαντικό τμήμα αυτών των όπλων προέρχεται από την Αλβανία, ιδιαίτερα μετά την έκρηξη βίας και τη λεηλάτηση των στρατοπέδων.

Από τις στρατιωτικές αποθήκες που λεηλατήθηκαν[8], εκλάπησαν 38.000 πιστόλια, 220.000 καλάσνικοφ, 25.000 πολυβόλα, 2.450 αντιαρματικά ρουκετοβόλα, 3.500 χειροβομβίδες, 24.000.000 πυροδοτικοί μηχανισμοί και 3.600 τόνοι εκρηκτικά υλικά.

Υπολογίζεται, ότι έχουν διακινηθεί στην Ελλάδα περισσότερα από 150.000 όπλα και εκατομμύρια σφαίρες από τις αλβανικές ομάδες. Τα όπλα που κυκλοφορούν παράνομα, θεωρείται ότι χρησιμοποιούνται μεταξύ των άλλων, σε ένοπλες ληστείες από ξένους και έλληνες εγκληματίες.

 

---

[1]  Θ. Παπαθεοδώρου Δημόσια Ασφάλεια και αντεγκληματική πολιτική Νομική Βιβλιοθήκη 2005 σελ. 146

[2]  Θ. Παπαθεοδώρου Δημόσια Ασφάλεια και αντεγκληματική πολιτική Νομική Βιβλιοθήκη  2005 σελ. 172

[3]  Α Συκιώτου Εμπορία ανθρώπων στα Βαλκάνια, εκδ. Σάκκουλα 2003, σελ 38

[4]  Α Συκιώτου Εμπορία ανθρώπων στα Βαλκάνια, εκδ. Σάκκουλα 2003, σελ 39

[5] Μ. Μπόση, Ζητήματα ασφάλειας στη νέα τάξη πραγμάτων, Παπαζήση, Αθήνα, 1999, σελ. 246

[6] Ετήσια Έκθεση του Συντονιστικού Οργάνου Δίωξης Ναρκωτικών – Εθνικής Μονάδας Πληροφοριών (Σ.Ο.Δ.Ν.-
     Ε.Μ.Π), έτους 2010.

[7] Μ. Μπόση, Ζητήματα ασφάλειας στη νέα τάξη πραγμάτων, Παπαζήση, Αθήνα, 1999, σελ. 228

[8] Ανδρέας Ψυλλάκης Αλβανία και Αλβανικές Μειονότητες, Αθήνα 2002, σελ 13 

http://greeknation.blogspot.gr/