Με τον ρυθμό της ολοένα και αυξανόμενης κατανάλωσης ενέργειας στον πλανήτη , οι πόροι έχουν αρχίσει και εξαντλούνται (πετρέλαιο,και...
γενικώς ορυκτά καύσιμα) ,το οποίο οδηγεί αναπόφευκτα σε αύξηση των τιμών και προβλήματα τα οποία δύσκολα επιλύονται. Ο Δυτικός κόσμος με την ολοένα αυξανόμενη όρεξη για ενέργεια, σιγά σιγά αποστραγγίζει τον πλανήτη και το μέλλον δυστυχώς
δεν φαίνεται ρόδινο.
Η μόνη λύση λοιπόν είναι η
στροφή του ανθρώπου προς πηγές ενέργειας οι οποίες είναι (όπως τις χαρακτηρίζουμε) ανανεώσιμες. Ηλιακή ενέργεια, αιολική, ενέργεια από τα κύματα της θάλασσας, γεωθερμική κτλ.
Οι πράσινες αυτές πηγές ενέργειας ακόμα και τώρα παραμένουν σε μεγάλο ποσοστό ανεκμετάλλευτες αν και η τεχνολογία γύρω από αυτές τα τελευταία χρόνια έχει σημειώσει σημαντική πρόοδο και μάλιστα προς πηγές ενέργειας τις οποίες δεν είχαμε ιδέα πως να εκμεταλευτούμε παλαιότερα.
Έτσι προέκυψε η ιδέα των τεχνητών νησιών παραγωγής ενέργειας. Ο αρχιτέκτονας Dominic Michaelis, ο γιος του Alex Michaelin, και ο Trevor Cooper-Chadwick, ανέπτυξαν μια ιδέα για την συγκέντρωση διαφόρων τρόπων εκμετάλλευσης των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας σε ένα τεχνητό νησί το οποίο θα λειτουργεί αυτόνομα και θα μπορεί να παράγει μέχρι και 250 MW (!) ενέργειας. Η τεχνική αυτή ονομάστηκε OTEC (Ocean Thermal Energy Conversion) και συνίσταται στην εκμετάλλευση της ηλιακής ενέργειας, της αιολικής αλλά και της ενέργειας που είναι αποθηκευμένη με στα νερά του ωκεανού με την μορφή της διαφοράς θερμοκρασίας. Τι σημαίνει το τελευταίο;
Σε μερικά σημεία του ωκεανού, η διαφορά της θερμοκρασίας μεταξύ της επιφάνειας της θάλασσας και του νερού που βρίσκεται στο βάθος, είναι μέχρι και 20 βαθμοί Κελσίου (περίπου 29 βαθμοί στην επιφάνεια και περίπου 5 βαθμοί σε μεγάλο βάθος). Αυτή τη διαφορά θερμοκρασίας εκμεταλλεύεται το σύστημα.
Σε γενικές γραμμές το σύστημα δουλεύει ως εξής: Το θερμό νερό από την επιφάνεια της θάλασσας χρησιμοποιείται για να θερμάνει μια ποσότητα υγρής αμμωνίας που βρίσκεται σε ένα κλειστό δοχείο. Η αμμωνία μετατρέπεται σε αέριο και “διογκώνεται” , κινώντας μια γεννήτρια η οποία αρχίζει να παράγει ρεύμα. Στη συνέχεια το ψυχρό νερό από τα βάθη της θάλασσας χρησιμοποιείται για να ψύξει την αμμωνία ξανά , και ο κύκλος επαναλαμβάνεται.
Με τον τρόπο αυτό τα τεχνητά νησιά τα οποία θα έχουν σχήμα εξαγώνου (για να μπορούν να συνδέονται μεταξύ τους σαν κυψέλες ) θα παράγουν ενέργεια από αέρα, ήλιο και θάλασσα. Έχει υπολογιστεί ότι περίπου 50.000 τέτοια νησιά θα μπορούσαν να καλύψουν τις ανάγκες του πλανήτη σε ενέργεια, ενώ συν τοις άλλοις θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και ως μονάδες αφαλάτωσης, μιας και το παραπροϊόν της όλης διαδικασίας είναι αφαλατωμένο νερό (πόσιμο).
Το καλύτερο (που το άφησα τελευταίο) είναι ότι το εγχείρημα θα τεθεί σε εφαρμογή αργότερα μέσα στον χρόνο, από την εταιρία Virgin Earth Challenge.
Το όλο εγχείρημα εκτός του ότι φαίνεται εφικτό (μιας και η τεχνολογία για την υλοποίηση του υπάρχει ήδη), φαίνεται να έχει λαμπρό μέλλον μιας και μπορεί να αποτελέσει την απάντηση για το ενεργειακό πρόβλημα στο μέλλον…
http://medgreece.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html