Το τραγούδι «Mi Último Τango en Atenas» (Το τελευταίο μου τανγκό στην Αθήνα) ακούγεται πολύ στα ραδιόφωνα! Αν κάποιος είναι προσεκτικός, θα αναγνωρίσει δεκάδες ελληνικές λέξεις, κι ας είναι στα ισπανικά!
Ο Αργεντίνος συνθέτης Daniel Armando δήλωσε σε συνέντευξή του ότι το εμπνεύστηκε
όταν είχε πάει στην Κούβα και εισερχόμενος σε ένα βιβλιοπωλείο είδε ένα βιβλίο με τίτλο «Οι 17.000 ελληνικές λέξεις στην ισπανική γλώσσα».
«Έζησα δύο χρόνια στην Ισπανία και μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι οι ελληνικές λέξεις είναι πολύ περισσότερες. Θα μου πείτε, πού το ξέρεις, τις μέτρησες; Δεν χρειάζεται. Όλες οι λέξεις που υποδηλώνουν κάποια έννοια επιστημονική, κοινωνιολογική, ανθρωπιστική και όχι μόνο, είναι ελληνικές. Αυτό βέβαια συμβαίνει σε όλες τις γλώσσες», είπε .
Διαβάστε τους στίχους και αναγνωρίστε με τη μία όλες τις ελληνικές λέξεις!
Armonía neurótica en el microcosmo de la metrópoli,
cultura narcisista en una monarquía dogmática sinfonía cacofónica.
Pandemónium en la atmosfera, melodía símbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideológico del barbarismo a la teoría, político disléxico en parodia onírica, tiranía fantasma,
dilema megalómano de un metabolismo retorico, sin tesis ni antítesis.
cultura narcisista en una monarquía dogmática sinfonía cacofónica.
Pandemónium en la atmosfera, melodía símbolo, melodrama y tragedia.
Orgasmo ideológico del barbarismo a la teoría, político disléxico en parodia onírica, tiranía fantasma,
dilema megalómano de un metabolismo retorico, sin tesis ni antítesis.
Este mi último tango en Atenas tango llorón, que corre por mis venas.
Patriota heroico, trágico, sistemático, hipocresía paranoica sin dialogo esotérico, teatro irónico,
sindicato plástico y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopía.
Energía hipérbole, antídoto democrático,
laberinto critico sin entusiasmo, sin rima,
Música epidérmica, en un pentagrama masoquista y la simetría toxica de un epilogo necrológico.
sindicato plástico y epicentro de la epidemia, una quimera, una utopía.
Energía hipérbole, antídoto democrático,
laberinto critico sin entusiasmo, sin rima,
Música epidérmica, en un pentagrama masoquista y la simetría toxica de un epilogo necrológico.
Este mi último tango en Atenas tango llorón, que corre por mis venas.
Hay un oasis aromático, paralelo, fisiológico, profeta enigmático,
fenómeno crónico y ortodoxo, sin racismos ni extremismos,
sin tabúes étnicos en lirica éxtasis sus praxis es el melódico y fantástico antropo.
fenómeno crónico y ortodoxo, sin racismos ni extremismos,
sin tabúes étnicos en lirica éxtasis sus praxis es el melódico y fantástico antropo.
Este mi último tango en Atenas tango llorón, que corre por mis venas…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html