Στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου τα Θρησκευτικά

Το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου ελέγχει την ελληνική κυβέρνηση για το μάθημα των Θρησκευτικών. Στο ευρωπαϊκό δικαστήριο έχουν προσφύγει από τον Ιανουάριο γονείς και μαθητές για παραβίαση του
δικαιώματός τους για σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής, για σεβασμό της θρησκευτικής τους συνείδησης και για πρόσβαση σε αντικειμενική, κριτική και πλουραλιστική εκπαίδευση, χωρίς κατήχηση και αποκλεισμούς με κριτήριο τις θρησκευτικές πεποιθήσεις.

Στο πλαίσιο διερεύνησης της υπόθεσης, το Πρώτο Τμήμα του ΕΔΔΑ αποφάσισε να κοινοποιήσει τις προσφυγές στην ελληνική κυβέρνηση την οποία καλεί να απαντήσει έως την τελευταία εβδομάδα του Ιουλιου του 2018 σε τέσσερις ερωτήσεις:

Kαθώς οι προσφεύγοντες είχαν καταθέσει άμεσα αιτήσεις ακύρωσης στο Συμβούλιο της Επικρατείας κατά των υπουργικών αποφάσεων (σ.σ. το καλοκαίρι του 2017), το οποίο όμως ανέβαλε διαδοχικά την εξέτασή τους εντός του τρέχοντος σχολικού έτους, μπορεί να θεωρηθεί ότι έχουν απαλλαγεί από την υποχρέωση «εξάντλησης των εσωτερικών ένδικων μέσων»;

Η υποχρέωση των γονέων (σύμφωνα με σχετική εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας του 2015) να καταθέσουν υπεύθυνη δήλωση ότι τα παιδιά τους δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι για να απαλλαγούν από τα θρησκευτικά, όπως και η τήρηση αυτών των δεδομένων  στα αρχεία του σχολείου, καθώς και η διερεύνυση που (κατά την ίδια εγκύκλιο) θα πρέπει να διενεργήσει ο διευθυντής του σχολείου για να ελέγξει την εγκυρότητα των υπεύθυνων δηλώσεων προσβάλλει το δικαίωμα των μαθητών για σεβασμό της ιδιωτικής τους ζωής, που κατοχυρώνεται στο άρθρο 8 σε συνδυασμό με το άρθρο 14 (σ.σ. της Ευρωπαϊκής Σύμβασης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου); 

Η υποχρέωση των γονέων να αποκαλύψουν ότι τα παιδιά τους δεν είναι Χριστιανοί Ορθόδοξοι, προκειμένου να απαλλαγούν από τα θρησκευτικά προσβάλλει το δικαίωμα των τελευταίων που κατοχυρώνεται από το άρθρο 9, δηλαδή το δικαίωμα να μην εκδηλώνουν τη θρησκεία ή τις πεποιθήσεις τους, σε συνδυασμό με το άρθρο 14;

Κατά την λειτουργία του στον τομέα της εκπαίδευσης, το ελεγχόμενο Κράτος έχει εξασφαλίσει ότι οι πληροφορίες ή γνώσεις που περιλαμβάνονται στα προγράμματα των θρησκευτικών για το σχολικό έτος 2017/2018 μεταδίδονται: -με αντικειμενικό, κριτικό και πλουραλιστικό τρόπο, άρα συμβατό με το πρώτο εδάφιο του άρθρου 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ; -με σεβασμό στις θρησκευτικές και φιλοσοφικές πεποιθήσεις των προσφευγόντων γονέων, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο του άρθρου 2 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ;

Μετά την απάντηση που θα δώσει η κυβέρνηση σε αυτές τις ερωτήσεις, θα κληθούν οι προσφεύγοντες να τοποθετηθούν και στην συνέχεια θα αποφασιστεί κατά πόσον η υπόθεση θα οδηγηθεί σε δίκη στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για παραβίαση όλων ή ορισμένων από τα ανωτέρω άρθρα της Σύμβασης και του Πρωτοκόλλου ή αν θα οδηγηθεί στο αρχείο.

Το Συμβούλιο της Επικρατείας παρέπεμψε την ίδια υπόθεση ενώπιον της Ολομέλειας του, κατόπιν αλλαγής εισηγητή, στις αρχές του Μαϊου του 2018, χωρίς όμως να είναι βέβαιο ότι το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο θα διεξάγει την ακρόαση επί της υπόθεσης κατά τον καθορισμένο χρόνο.

«Τίποτε δεν τελείωσε όσον αφορά το περιεχόμενο του μαθήματος των θρησκευτικών με την απόφαση της Ολομέλειας του ΣτΕ περί υποχρεωτικά χριστιανικής διδασκαλίας» σχολιάζει στην «Κ» ο συνήγορος των γονέων και των μαθητών κ. Βασίλης Σωτηρόπουλος.

«Τώρα το ΕΔΔΑ αναδεικνύει μια άλλη πτυχή της υπόθεσης, εκείνων που δεν θέλουν το δογματικά χρωματισμένο μάθημα αλλά διεκδικούν το δικαίωμα για πλουραλιστικό και κριτικό θρησκευτικό προσανατολισμο.
 Το ΣτΕ έχει μια μεγάλη ευκαιρία να αποκαταστήσει την ισορροπία πριν η Ελλάδα δικαστεί από το ΕΔΔΑ».

πηγή