ΝΑ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΠΕΛΑΥΝΟΥΣΑ ΜΙΣΑΛΛΟΔΟΞΙΑ ΚΑΙ ΑΠΟΚΤΗΝΩΣΗ

Ανακοίνωση 351/21.6.«2018» 

Δεν έχουν περάσει πάνω από 4 μήνες, από τότε που με υψηλή αίσθηση ευθύνης προειδοποιήσαμε (με την επιστολή μας 347/5.3.«2018») για τον κίνδυνο εκτροπής κάποιων από τους πάρα πολλούς πλέον θρησκόληπτους, οι οποίοι, ακούγοντας τις φανταστικές φωνές που οι φονταμενταλιστικές θρησκείες που
ακολουθούν τούς έχουν εγκαταστήσει μέσα στο κεφάλι, αργά ή γρήγορα θα προέβαιναν σε βανδαλισμούς και καταστροφές αρχαιοτήτων.

Η δυσάρεστη πραγματικότητα της καταστροφής αγαλμάτων σε υποτίθεται φυλασσόμενο αρχαιολογικό χώρο, ήλθε να ξεπεράσει τις δικές μας εκτιμήσεις με τον πιο δυσάρεστο τρόπο. Δύο αγάλματα εθνικών θεοτήτων, έστω και αντίγραφα, κάτι που δεν ήταν γνωστό στους καταστροφείς, έγιναν θύματα θρησκευτικού μίσους. Μίσους για την μορφή, μίσους για το διαφορετικό και μίσους για ό,τι αυτά αντιπροσωπεύουν. Η καταστροφή αγαλμάτων μέσα στον αρχαιολογικό χώρο του Ιερού των Αιγυπτίων Θεών στη Μπρεξίζα Μαραθώνος, έχει φυσικούς, αλλά και ηθικούς αυτουργούς. Κάποιο κήρυγμα μίσους, τυλιγμένο σε μονοθεϊστική παράκρουση, όπλισε τα χέρια με τα σφυριά, να καταστρέψουν αγάλματα εθνικών Θεών. Και βεβαίως από κάποιον κηρύχθηκε το μίσος αυτό. Ίδιο με εκείνο το μίσος που πριν από 21 χρόνια όπλισε τα χέρια εκείνων των «αγνώστων», που κατέστρεψαν τον βωμό του Θεού Διονύσου στο ομώνυμο προάστειο, διόλου τυχαία βεβαίως και στις δύο περιπτώσεις κοντά στο τόσο ιερό για εμάς Θερινό Ηλιοστάσιο, το οποίο στο πνευματικό επίπεδο σημαίνει το απόγειο της συνειδητότητος μέσα στον Άνθρωπο, την διαύγεια και «ηλιοποίηση» της συνειδήσεως, την επανένωση του ανώτερου εαυτού με την (θεϊκή) προέλευσή του.

Η Πολιτεία, εάν βεβαίως θέλει να προστατεύσει εκτός από την αξιοπρέπειά της και την πολιτιστική της κληρονομιά, αυτήν την κληρονομιά που στο κάτω - κάτω της γραφής καθορίζει και νοηματοδοτεί αυτή την ίδια ως «ελληνική», και εάν επίσης δεν είναι ολότελα παραδομένη στο μαύρο ράσο, οφείλει όχι μόνο να εντοπίσει, να συλλάβει και να επιβάλει τα νόμιμα στους φυσικούς και ηθικούς αυτουργούς της καταστροφής, αλλά και να κάνει επίσης κατεπειγόντως στροφή 180 μοιρών, αντιστρέφοντας την ως τώρα πορεία της προς την επαναμεσαιωνοποίηση, η οποία εδώ και τρεις περίπου δεκαετίες υλοποιείται ακατάπαυστα και με πολύ σταθερούς ρυθμούς. Μια επαναμεσαιωνοποίηση που είναι πια ολοφάνερη στον δημόσιο λόγο και χώρο, ιδίως στα λεγόμενα και πραττόμενα των διαμορφωτών της κοινής γνώμης και των πολιτικών. 



Το Νεοελληνικό Κράτος ανέκαθεν είχε να διαλέξει ανάμεσα σε δύο καίρια για την ταυτότητα του, πλην όμως αντιδιαμετρικώς αντίθετα συστήματα. Το ένα ήταν η Ορθοδοξία, ως θρησκευτική συνέχεια της πολιτικοστρατιωτικής κατοχής των εκχριστιανισμένων Ρωμαίων της Ανατολής. Ένα σύστημα που αναπαράγει ασταμάτητα την μισαλλοδοξία, την αχρειότητα, τον απλοϊκισμό, τον κοινωνικό «διάλογο» με όρους αρένας, και οδηγεί στην αποσάθρωση της ευνομούμενης πολιτείας και της φιλελεύθερης κοινωνίας. Στο τέλος του θριάμβου της δε, εάν μπορέσει, θα κάψει και ανθρώπους ζωντανούς.
Το άλλο σύστημα, το οποίο όμως ποτέ έως τώρα δεν ασπάσθηκε το Νεοελληνικό Κράτος, παρά την ονομασία του, είναι ο Εθνικός Ελληνισμός, που ανάγεται απευθείας στην αντίληψη, τα σεβάσματα και τις αρετές των αρχαίων προγόνων μας και, παρά τους διωγμούς, έφτασε ζωντανός μέχρι τις ημέρες μας. Ένα σύστημα που προάγει την ευγένεια, την διαλεκτική, την αριστεία, την ευρύνοια, τον πολιτικό άνθρωπο, την λογικότητα, την αρετή και τον ανθρωπισμό.

Ο βανδαλισμός στον αρχαιολογικό χώρο του Ιερού των Αιγυπτίων Θεών, κάνει κατεπείγουσα την υπόθεση της πλήρους παλινορθώσεως τής Ελληνικής Εθνικής Θρησκείας και της απρόσκοπτης υιοθεσίας του Εθνικού Ελληνισμού, με το ιδιαίτερο αξιακό του σύστημα, τις φιλοσοφικές σχολές του και την θεολογία / κοσμοαντίληψή του να γίνουν επιτέλους η κύρια διδακτέα ύλη στα έως τώρα ρωμέϊκα σχολεία, που όζουν διαρκή κατήχηση στην κλειστότητα πνεύματος, την μισαλλοδοξία και την δεισιδαιμονία. Δεν είναι παράξενο λοιπόν που από τέτοιου είδους σχολεία παράγονται τα δομικά συστατικά της σημερινής κοινωνικής ζούγκλας που βλέπουμε ολόγυρά μας. Ο Εθνικός Ελληνισμός είναι η αναγκαία συνθήκη στην παιδεία, ώστε να διαμορφωθούν υγιώς οι αυριανοί πολίτες, ως άνθρωποι όχι μόνον των δικαιωμάτων αλλά και της ευθύνης.

Κανείς φυσιολογικός κι εχέφρων άνθρωπος δεν θέλει να δει και να βιώσει κοινωνικές ζούγκλες, στις οποίες οι ιδεολογικές ή θρησκευτικές ή οικονομικές διαφορές θα λύνονται πεζοδρομιακώς με αυτοδικίες, βανδαλισμούς, προπηλακισμούς, ξυλοδαρμούς και άλλα τέτοια υπέροχα. Κανείς φυσιολογικός κι εχέφρων άνθρωπος δεν ονειρεύεται μια κοινωνία στην οποία η ωμή βία επαπειλεί όποιον δεν υποτάσσεται στην α ή β τρέλα, όπως λ.χ. ότι ο Ελληνισμός ταυτίζεται με την Ορθοδοξία ή ότι το «ξανθό γένος» έρχεται για να μας… σώσει. Και κυρίως, κανείς φυσιολογικός κι εχέφρων άνθρωπος δεν μπορεί να κάθεται άπραγος και να περιμένει την μονοθεϊστική τρέλα να εισβάλει με τα σφυριά της και μέσα στα μουσεία.

Το χέρι που μοιράζει παραλογισμό υπό μορφή «ιερών στυλό» για την επιτυχή εξέταση του νεαρού πιστού, είναι το ίδιο με το χέρι που μοιράζει παραλογισμό στους καταστροφείς βωμών ή αγαλμάτων εθνικών Θεών. Ίδιους και απαράλλακτους το έτος «2018» ή το έτος «1997» με τον 4ο και 5ο αιώνα. Τι παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν το Νεοελληνικό Κράτος, τα πολιτικά κόμματά του και οι πολιτικοί του που κατέχουν ή επιδιώκουν να πάρουν την εξουσία; Τι παριστάνουν πως δεν καταλαβαίνουν όλοι αυτοί οι συνειδητοί και ανερυθρίαστοι υποστηρικτές του μεσαίωνα; 

ΥΠΑΤΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ ΕΘΝΙΚΩΝ