Αλληλούια… ή Αλληλού-Γιαχ; Γιαχβισμός λοιπόν και όχι Χριστιανισμός!

Αλληλούια

Η εξελληνισμένη έκφραση «αλληλούια» (ή «αλληλουιά») [1], που προέρχεται από τα Εβρ. הַלְּלוּיָהּ‎, Χαλελουγιάχ, κατά γράμμα αποτελεί προτροπή προς ομάδα ανθρώπων να “αινέσουν τον Γιαχ”. [2] Στην Αγία Γραφή αυτός ο όρος χρησιμοποιείται 28 φορές. Οι μεταφράσεις έχουν αποδώσει αυτή την έκφραση δοξολογίας ως «Αινείτε τον Γιαχ» ή «Αινείτε τον Κύριο». Ο όρος Γιάχ αποτελεί συντομευμένη μορφή του θεϊκού ονόματος που προσδιορίζεται από το Τετραγράμματο και αποδίδεται συνήθως Γιαχβέ ή Ιεχωβά.
Για την πλειονότητα των Χριστιανών αποτελεί έκφραση ιδιαίτερου αίνου προς τον Θεό. Στον Ιουδαϊσμό αποτελεί μέρος των προσευχών (ύμνων) Χαλλέλ. (Ψαλμοί 113-118)
Η διατήρηση αυτού του αμετάφραστου εβραϊκού όρου στην εκκλησιαστική υμνολογία θεωρείται απομεινάρι των πρακτικών που υιοθέτησε η πρωτοχριστιανική εκκλησία από την ιουδαϊκή συναγωγή και τις εσσαϊκές κοινότητες.
Στον Ιουδαϊσμό
Ο Ιουδαίος αρχιερέας φορούσε πάνω στο μέτωπο και κάτω από το τουρμπάνι του μια χρυσή πλακέτα που ανέγραφε: «Η Αγιότητα ανήκει στον Ιεχωβά»[147]
Σύμφωνα με τον Ιουδαϊσμό, το τετραγράμματο יהוה‎ είναι «το ξεχωριστό προσωπικό όνομα του Θεού του Ισραήλ», κατέχει δηλαδή τη «διακεκριμένη λειτουργία ως ο προσδιορισμός του Θεού του Ισραήλ»[148]

Σύμφωνα με τον 1ο Κανόνα της B’ Οικουμενικής Συνόδου, η Ορθόδοξη Εκκλησία αποδέχεται ότι:
“Ώρισαν οι εν Κωνσταντινούπολει συνελθόντες άγιοι Πατέρες, μη αθετείσθαι την πίστιν των Πατέρων των τριακοσίων δέκα οκτώ, των εν Νικαία της Βιθυνίας συνελθόντων άλλα μένειν εκείνην κυρίαν, και αναθεματισθήναι πάσαν αίρεσιν…”.
Με βάση αυτόν τον Δογματικό όρο των 318 πατέρων στη Νίκαια [154]
“Τον Θεόν ομολογούμεν Πατέρα και τον Υιόν και το Άγιον Πνεύμα…τω Αδάμ, τω Νώε, τω Αβραάμ, τω Ισαάκ, τω Ιακώβ, Σαμουήλ τε και Δαυίδ, Ηλίου και Ελισσαίω· και τοις λοιποίς άπαξ προφήταις· Θεόν αυτόν όντα της Καινής και Παλαιάς Διαθήκης.”
Ο Πατέρας, ο Υιός και το Άγιο Πνεύμα είναι πρόσωπα του ενός Κυρίου Θεού, του ενός Γιαχβέ/Ιεχωβά.
Ο Μάρκος μας παραδίδει λόγια του Ιησού που αποτελεί παράθεση από το Δευτερονόμιο:
“άκουε, Ισραήλ, Κύριος (τετραγράμματο στο εβρ.) ο Θεός ημών, Κύριος (τετραγράμματο στο εβρ.) είς εστι· αγαπήσεις Κύριον (τετραγράμματο στο εβρ.) τόν Θεόν σου εξ όλης τής καρδίας σου καί εξ όλης τής ψυχής σου καί εξ όλης τής διανοίας σου καί εξ όλης τής ισχύος σου.” (Μαρκ. 12:29-30)
ΚΑΛΟΠΟΥΛΟΣ