Δυο-τρία εκλογικά λογάκια

Οι πολιτικοί και οι πάνες πρέπει να αλλάζονται συχνά για τον ίδιο λόγο"
 - ΜΑRK TWAIN
Κάποιες σημειώσεις μας από τις πρόσφατες δημοτικές και περιφερειακές εκλογές 

+ ευρωεκλογές, που δεν ολοκληρώθηκαν ακόμη, αλλά "πυροδότησαν" τις διαδικασίες

για τις επερχόμενες εθνικές εκλογικές φιέστες.

 Δυο λόγια, δεν νομίζουμε ότι χρειάζονται και 

περισσότερες αναλύσεις.

Νάτες πάλι οι εθνικές εκλογούλες που θα βγάλουν τη χώρα από το τέλμα, όχι βέβαια από αυτό της βαθιά αντιδημοκρατικής και τεχνοκρατικής Ε.Ε.   , με τις ακραιφνείς ναζιστικές καταβολές{"Οι ιδρυτές και χρηματοδότες της ΕΕ ήταν Ναζί" (Ω! Τι έκπληξις!)}...
Στις οποίες φαίνεται να οδεύει άρον άρον ο συμπαθής Αλέξης (σύμφωνα και με φράση του πρώην προέδρου κι επίσης αχυράνθρωπου Ομπάμα), αναμένοντας μάλλον στη συγκεκριμένη χρονική συγκυρία να ηττηθεί, εκτός κι αν έχει κρυμμένους άσους στα μανίκια του που θα του εξασφαλίσουν επιπλέον ευκαιρίες να αποδείξει σε όλους, ακόμη και στους μεγαλύτερους αμφισβητίες, το μεγαλείο του κοινωνικού προσώπου της "αριστεράς". Όπως ανέμενε να ηττηθεί εκλογικά και ο αχρείαστος πλέον στους δανειστές και τοκογλύφους της παγκόσμιας διαπλοκής Αλέξης Σαμαράς τον Γενάρη του '15 (Μετα-εκλογικές επισημάνσεις για κερδισμένους και χαμένους, στην Ελλάδα του ευρώ). Για να μας τιμήσει τότε με τον ερχομό της η "ελπίδα", για την οποία τόσο εύστοχα είχε προβλέψει από νωρίς ο Ένοικος πόσο ελπιδοφόρα θα ήταν τελικά η έλευσή της για το κοινωνικό σύνολο: Η "αριστερά" ήρθε- η ελπίδα έφυγε;
 Το βράδυ της περασμένης Κυριακής ο κ. Τσίπρας μίλησε στους δημοσιογράφους για "κόλπα και στρατηγήματα που δεν έμαθε ποτέ στη ζωή του να κάνει", αυτο-επαινώντας την πολιτική του εντιμότητα ή ευθιξία ή σωστή ανάγνωση των τρεχουσών πολιτικών εξελίξεων, ώστε να μη διστάσει να αποφασίσει για πρόωρες βουλευτικές εκλογές. Οπότε δεν επρόκειτο για κόλπο η διαχείριση και "λαθεμένη ανάγνωση" του ΟΧΙ του δημοψηφίσματος που ο ίδιος τόσο δημοκρατικά πρόσφερε στο λαό τον Ιούλιο του 2015 (Άραγε κατά πόσο νομιμοποιούσουν για αυτό;), ούτε καν αυτό αποτελούσε "στρατήγημα" για να "σωθεί η χώρα"  και για να υποδεχτεί το τρίτο και χειρότερο μνημόνιο. Αυτό όπου τα "προαπαιτούμενα" αποτελούσαν κατά ομολογία του γερμανικού περιοδικού Spiegel, σε δημοσίευση εκείνο το καλοκαίρι, "έναν κατάλογο από κτηνωδίες"!
 Φυσικά κανένα μνημόνιο δεν έχει εγκαταλείψει ουσιαστικά τον τόπο ούτε έχει υπάρξει "καθαρή έξοδος", τα στοιχεία είναι συντριπτικά:  Το σκίτσο και η λέξη των ημερών που ζούμε (και θα ζήσουμε)

 Και φαίνεται, τελικά, να ανοίγει ο σύμφωνος και με τις διαθέσεις των εκπροσώπων της Διεθνούς των Τοκογλύφων δρόμος στον "θα ιδιωτικοποιήσω ακόμα και τον αέρα που αναπνέετε", κ. Μητσοτάκη: Όταν σε ψηφίσουν ιδιωτικοποιείς μετά ακόμα και τις λεγόμενες "εκλογές";
Αλλά φαίνεται τελικά ότι οι προεκλογικές δηλώσεις Μητσοτάκη (που διόλου κατά λάθος του ξέφυγαν και κάποια λογάκια περί εργασιακής εβδομάδας 7 ημερών..!) για τη στήριξη του Τσίπρα δεν έφτασαν ώστε να αποτρέψουν τη διαφαινόμενη (αν και όχι σίγουρη ακόμα...) φυγή της "πρώτης φοράς αριστεράς". Άδοξη αποχώρηση όπως διαγράφεται; Αλλά ίσως αναγκαία πλέον για τους από πάνω εντολοδότες της; μια και γι'αυτούς  ολοκλήρωσε το ρόλο που της ανέθεσαν και μάλιστα χωρίς να ανοίξει σχεδόν ρουθούνι στη χώρα; Αυτή η αριστερή όψη του νεοφιλελευθερισμού που παραχώρησε όλη τη δημόσια περιουσία σε ξένα συμφέροντα για...99 συνεχή έτη, δώρισε...sorry πούλησε 14 αεροδρόμια σε γερμανικό όμιλο, έφερε τον "κόφτη" στις κοινωνικές παροχές (τελευταίο "κόλπο" ή "στρατήγημα: Δύο κρυφοί "κόφτες" στη δήθεν "13η σύνταξη") και προχώρησε στην ανεπιθύμητη συμφωνία των Πρεσπών, κακά τα ψέματα, για μεγάλο μέρος της λαϊκής δεξαμενής.
 Με την επιστροφή στις παλιές και δοκιμασμένες πολιτικές συνταγές, αν τελικά τελεσφορήσει αυτή η πολιτική εξέλιξη, θα' ναι μια ταφόπλακα σκληροπυρηνικά και οριστικά μη αναστρέψιμη και πολύ βαριά πάνω στα κουφάρια των Ελλήνων ψηφοφόρων (και μη, δυστυχώς), που παρ'όλα τα παθήματά τους δεν πήραν, και δεν φαίνονται ικανοί να πάρουν ποτέ τους, τα αναγκαία μαθήματά τους. Ιδιαίτερα οι γηραιότεροι που άκουσα ότι και πάλι προσέρχονταν μαζικά να ψηφίσουν, σερνάμενοι, υποβασταζόμενοι ή και με "πι"...

Φυσικά, η κοινοβουλευτική ολιγαρχία και οι αιτούντες την ψήφο των συνήθων κορόιδων (εκείνων δηλ. που οι όροι αυτοθέσμιση, αυτοδιαχείριση και οριζόντιες δομές τους ακούγονται σαν μανδαρίνικα), δεν αφήνουν κανένα περιθώριο απεξάρτησης από την προπαγάνδα της κοινωνικής μηχανικής υποδούλωσης, ελευθερίας από τη μαζική οικονομική μέγγενη και υποψίας προώθησης των πραγματικά συλλογικών οφελών και συμφερόντων. Πάντα μέσα στα αυστηρά καθορισμένα πλαίσια του "δημοκρατικού" θίασου που νομιμοποιεί με τις λεγόμενες εκλογές κάθε 4-5 χρόνια την εκμετάλλευση των πολλών από τους κυρίαρχους τομείς και την υπερκεδοφορία των πολύ ολίγων.

Και μια φωνή σοφίας από το παρελθόν, περί εκλογών: " Α! Αι εκλογαί "

ΥΓ: Αλήθεια, πόσα κόμματα είπαμε συμμετείχαν χτες στην υπέρογκα κερδοφόρα, για όσους εξασφαλίσουν το ευρω-χρίσμα, κούρσα των ευρωεκλογών; Τυχαίος όλος αυτός ο συρφετός υποψηφίων από διάφορα κόμματα, αποκόμματα και κώματα; Θυμίζουμε και αυτή την ανάρτηση, που εξηγεί απλά και καλά γιατί αυτή η οικονομική κρίση είnαι super μπίζνα για κάποιους και τι είδους απολαυστικό φρούτο είναι για κάποιους άλλους αυτή η "Κομισιόν": Ευρωβουλευτής θες να γινώ μπαμπάκο!