Η ΕΛΙΑ ΤΗΣ ΘΕΑΣ ΑΘΗΝΑΣ ΚΑΙ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ.

Ο Θαλής, σύμφωνα με τον Αριστοτέλη, ήταν ο δημιουργός του πρώτου μονοπωλίου στην επεξεργασία του ελαιολάδου. Επειδή τον κορόιδευαν για τη φτώχεια του και έλεγαν ότι η φιλοσοφία είναι άχρηστη, εκείνος, εκμεταλλευόμενος τις γνώσεις του της αστρονομίας, εκτίμησε ότι η χρονιά που ακολουθούσε θα είχε πολύ πλούσια σοδειά. Έτσι με τα λίγα χρήματα που κατάφερε να εξοικονομήσει μίσθωσε από το χειμώνα ακόμη όλα τα ελαιουργεία της Μιλήτου και της Χίου σε πολύ χαμηλή τιμή, αφού δεν είχε κανένα ανταγωνιστή… «Κατανοήσαντά φασιν αὐτὸν ἐλαιῶν φορὰν ἐσομένην ἐκ τῆς ἀστρολογίας, ἔτι χειμῶνος ὄντος εὐπορήσαντα χρημάτων ολίγων
ἀρραβῶνας διαδοῦναι τῶν ἐλαιουργίων τῶν ἐν Μιλήτῳ καὶ Χίῳ πάντων, ὀλίγου μισθωσάμενον ἅτ' οὐδενὸς ἐπιβάλλοντος…» (Αριστοτ. Πολ. 1259a 10) …Όταν λοιπόν ήρθε η εποχή της συγκομιδής, όλοι έτρεχαν στο Θαλή, ο οποίος έτσι έβγαλε πολλά
χρήματα αποδεικνύοντας ότι η φιλοσοφία μπορεί να χρησιμοποιηθεί και προς αυτή την κατεύθυνση. Ο ίδιος όμως δε φιλοδοξούσε να γίνει πλούσιος, άλλα πράγματα τον ενδιέφεραν.

Την ίδια άποψη για τα χρήματα είχε και ο Επιμενίδης. Οι Αθηναίοι, επειδή τον θαύμαζαν πάρα πολύ, (και επειδή τους έσωσε από μεγάλο κακό) του πρόσφεραν χρήματα και μεγάλες τιμές. Εκείνος όμως δε ζήτησε τίποτε άλλο παρά μόνο ένα κλωνάρι από την ιερή ελιά, το πήρε και γύρισε στην πατρίδα του. «Ἐπιμενίδης μὲν οὖν μάλιστα θαυμασθεὶς, καὶ χρήματα διδόντων πολλὰ καὶ τιμὰς μεγάλας τῶν Ἀθηναίων, οὐδὲν ἢ θαλλὸν ἀπὸ τῆς ἱερᾶς ἐλαίας αἰτησάμενος καὶ λαβὼν ἀπῆλθεν».

Καλότυχες οι πόλεις που έχουν ελαιώνες. Μια πόλη ή μια χώρα που διαθέτει αμπελώνες και ελαιώνες θεωρείται καλότυχη, αφού το κρασί και το λάδι φέρνουν πλούτο. Αυτό συνέβαινε με την πόλη και τη χώρα των Ακραγαντίνων οι οποίοι, σύμφωνα με το Διόδωρο, πουλώντας τα προϊόντα τους στην Καρχηδόνα κατάφεραν να αποκτήσουν αμύθητες περιουσίες. (Ο Καρχηδόνιος στρατηγός Αννίβας πριν από τη μάχη έβαζε τους στρατιώτες του να αλείφονται με ελαιόλαδο, γιατί ήξερε ότι έτσι ξεκουράζεται το κορμί). «Κατ' ἐκείνους δὲ τοὺς καιροὺς τήν τε πόλιν καὶ τὴν χώραν τῶν Ἀκραγαντίνων συνέβαινεν εὐδαιμονίας ὑπάρχειν πλήρη· περὶ ἧς οὐκ ἀνάρμοστόν μοι φαίνεται διελθεῖν. Καὶ γὰρ ἀμπελῶνες… τοῖς μεγέθεσι και τῷ κάλλει διαφέροντες, καὶ τὸ πλεῖστον τῆς χώρας ἐλαίαις κατάφυτον, ἐξ ἧς παμπληθῆ κομιζόμενοι καρπὸν ἐπώλουν εἰς Καρχηδόνα». (Διοδ. 13.81.4)

Πηγή..