Το φετινό θέμα της έκθεσης είχε σχέση με τη "Δημοκρατία και τους νέους ".
Εμείς καταφέραμε να εξασφαλίσουμε ένα αλλόκοτο γραπτό που με την πρώτη
Εμείς καταφέραμε να εξασφαλίσουμε ένα αλλόκοτο γραπτό που με την πρώτη
κλεφτή ματιά που του έριξαν οι αρμόδιοι το πέταξαν με αγανάκτηση στον κάλαθο
των αχρήστων. Να'ναι καλά η καθαρίστρια, άλλη μία εργαζόμενη με σύμβαση ντροπής,
που το μάζεψε και μας το'στειλε!
Ιδού λοιπόν το μεμπτότατο και προκλητικότατο (για το πνεύμα των εξετάσεων και της υπευθυνότητας με την οποία πρέπει να τις αντιμετωπίζουν οι αυριανού ελπιδοφόροι υπήκοοι) κείμενο ενός εφήβου που υπέγραψε με τη φράση "καλύτερα αναρχικός και χίπης παρά δουλευταράς και γλείφτης". Kαι είχε ενσωματώσει και αρκετές συνοδευτικές εικόνες :
Δημοκρατία είναι τα λόγια του αξιαγάπητου κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, φίλου του αριστερού πρωθυπουργού μας, όπως τα εξομολογήθηκε στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, με την ειλικρίνεια που χαρακτηρίζει έναν γνήσιο Eυρωπαίο δημοκράτη: "Αποφασίζουμε κάτι, μετά το αφήνουμε να διαρρεύσει και περιμένουμε ένα διάστημα αν θα γίνει κάτι. Αν δεν υπάρξει κατακραυγή και κινητοποιήσεις, γιατί οι περισσότεροι ούτε που καταλαβαίνουν τι αποφασίστηκε, εμείς συνεχίζουμε βήμα βήμα. Μέχρι που δεν υπάρχει πια επιστροφή "
H ενωμένη ευρωπαϊκή μας οικογένεια μας δείχνει το δρόμο: Η Ενωμένη Ευρώπη μοιάζει να έχει κρίση ταυτότητας. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε ταυτότητα, λόγω της κρίσης των δημοκρατικών θεσμών που επέφερε η ένωσή της.
Η Ενωμένη Ευρώπη απεχθάνεται τα δημοψηφίσματα των ευρωπαϊκών λαών, γιατί αποτελούν δείγμα έκφρασης αυτοδιάθεσης.
Αυτοδιάθεση! Η αποκηρυγμένη και συνάμα επικηρυγμένη έννοια μέσα στην ευρωαγκαλιά της αυταρχικής γερμανίδας νταντάς. Η οποία τα οικονόμησε χοντρά με το νόμισμα του ευρώ και την κατάρρευση των κουμπαράδων της νότιας ευρωπαϊκής γειτονιάς και την μεταφορά των περιεχομένων τους στους δικούς της τραπεζικούς λογαριασμούς. Και όλα αυτά και άλλα τόσα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, ή μεταρρυθμίσεις όπως μας τα βαφτίζουν, που μόνο ισονομία μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών δεν θυμίζουν σύμφωνα με τη διακήρυξη του Μάαστριχτ. Πάντοτε υπό την εποπτεία της διεθνούς μαφίας των τοκογλύφων και τη συνδρομή και συνέργεια των τοπικών επιστατών της σε κάθε, όπως επιθυμούν, ευρωπαϊκό κράτος. Σαν τον Μακρόν ας πούμε που ακούει για κίτρινα γιλέκα και τρελαίνεται και έχει γεμίσει τη Γαλλία με φυλακισμένους, σακατεμένους και κάμποσους νεκρούς.
Η δημοκρατία ανδρώνεται και ευδοκιμεί μέσα από δολοφονική λιτότητα, από πληθυσμούς που δεν έχουν πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της Υγείας, από οικογένειες που λιμοκτονούν και παιδιά που λιποθυμούν σε αυλές σχολείων λόγω της καλοπέρασης, από οικογένειες που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε περιβάλλον αθλιότητας ή καταλήγουν ή οδεύουν ολοταχώς να καταλήξουν άστεγες στο δρόμο, όπως γίνεται εδώ και χρόνια στην Ισπανία με τους μπάτσους να πετάνε ακόμη και ανάπηρους και μικρά παιδιά έξω από τα σπίτια τους, λόγω κατασχέσεων προκειμένου να σωθούν τράπεζες. Και να παραδεχτούν, όπως πρόσφατα για την Ελλάδα με τις θυσίες του λαού όπως μας έλεγαν όλες ως τώρα οι πρωθυπουργάρες της κρίσης, εκ των υστέρων λάθος χειρισμούς στη διαχείριση χρεών τα διάφορα ΔΝΤ. Κλείνοντας το μάτι σε νέα κομψότερα μνημόνια.
Η δημοκρατία αντλεί αυτοεπιβεβαίωση και ηδονή μέσα από εργασιακές δουλεμπορικές γαλέρες και στρατιές από ευέλικτους εργαζόμενους που δεν ξέρουν αν αύριο θα έχουν μια δουλίτσα έναντι ψίχουλων ως μισθό, από υπερφορολόγηση και από την ιδιωτικοποίηση ακόμα και του νερού που πίνουμε, γιατί όπως λέει και ο υπερεπιτυχημένος επιχειρηματίας-πρότυπο και πρόεδρος της Nestle το νερό είναι εμπορεύσιμο προϊόν και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται...
Το σχολείο υπάρχει για να αποκρύπτει ή να διαστρεβλώνει την πραγματική Γνώση που αποτελεί εφαλτήριο της ελευθερίας και βατήρα εκτόξευσης του ανθρώπου στο τόσο αναγκαίο εξελικτικό του άλμα, από τη σιχαμάρα της τελμάτωσης των κοινωνικοπολιτικών και πνευματικών λιμνάζοντων υδάτων. Τα εκπαιδευτικά ιδρύματα της αντιερωτικής και ατάλαντης, άνυδρης και χτικιάρας δημοκρατίας υπάρχουν για να εισάγουν και να παγιώνουν ανώμαλες πεποιθήσεις που καταστρέφουν ακόμα και το ίδιο το βιολογικό υπόβαθρο του ανθρώπινου είδους και για να εδραιώνουν και να νομιμοποιούν όλες όλες αυτές τις κυρίαρχες αντιλήψεις και την αθλιότητα και μιζέρια που προσφέρουν, μαζί με καθρεφτάκια και χαντρούλες των αποικιοκρατών προς τους γκάου ιθαγενείς, όπως αντιμετωπίζουν εξόφθαλμα τους λαούς. Για να εγκαθιδρύουν τη σύγχυση και τη στρεβλότητα στα μυαλά και τις συνειδήσεις των χειραγωγήσιμων τέκνων των χειραγωγήσιμων ζαλισμένων κοπαδιών. Aυτών όλων δηλαδή που δεν έχουν καμία απολύτως πρόσβαση στην άσκηση της διακυβέρνησης, η οποία διεκπεραιώνεται από ανίκανους, ανεπάγγελτους, αχυράνθρωπους, πολιτικούς ή σωστότερα μάνατζερ των πολυεθνικών ολοκληρωτικών στη φιλοσοφία τους οδοστρωτήρων και λακέδες της χρηματοπιστωτικής ψυχοπαθητικής μαφίας.
Η δημοκρατία μοιάζει με γριά πόρνη και άρρωστη που σέρνει την ασχήμια της στα σοκάκια των τσιμεντουπόλεων χωρίς να ελκύει κανέναν εκτός ίσως από τυφλούς και μισότυφλους που πείθονται από τα παραμύθια και ξηλωμένες ατάκες, που τόσο καλά της έχουν μάθει οι προαγωγοί της να απαγγέλει. Έτσι όπως μασκαρεύεται και φτιασιδώνεται γινόμενη ακόμα πιο απωθητική, στις εποχές της τεχνολογικής παράκρουσης, του Homo Gadgetakious, των καμερών ακόμα και σε χέστρες και των επερχόμενων εμφυτεύσιμων τσιπακίων και βιομετρικών ταυτοτήτων μαζικού φακελώματος και του επικίνδυνου για τη δημόσια υγεία ακόμα και για την ίδια την ατομική και συλλογική ελευθερία 5G, μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο τεχνοεπιστήμης που μέλημά της δεν είναι η ευζωία και θεραπεία από κάθε εκφυκιστική ασθένεια και κοινωνική αταξία της ανθρωπότητας. Αλλά η ακόμα μεγαλύτερη υποδούλωσή της, ψυχοσωματική και διανοητική εξασθένισή της και ακόμη πιο ασφυχτικός έλεγχός της και συνάμα αέναη αποκόμιση τεράστιων κερδών από ψυχοπαθητικούς εταιρικούς κολοσσούς...
Όσο για το ρόλο των νέων μέσα σε αυτό το γαμημένο κολαστήριο; Ανάθεμα την παντός καιρού και πανταχού παρούσα και τα πάντα ποιούσα χούντα σας...Δεν...δεν μπορώ να μην παραδίνομαι σε κάτι τέτοιου είδους παρορμήσεις και καταδικάσιμους για τις Σειρήνες της κοινωνίας σας πόθους, ακόμη και για να αντλήσω μία διαφορετική αίσθηση αιχμηρού και ανατρεπτικού χιούμορ μέσα στη σοβαροφάνεια, τη σεσημασμένη υποκρισία και ηλιθιότητα που διαρρέει οριζόντια και κάθετα το οικοδόμημά σας. Έτσι ένιωσα καλώς ή κακώς, όπως τυχαία έπεσα πάνω σε ένα τραγουδάκι στο youtube, σε ένα μικρό διάλειμμα στο ψυχοβγαλτικό διαβασμα των ανιαρότατων συγγραμμάτων των πανελληνίων εξετάσεων, που νιώθω ότι με κακοποιούν για το καλό μου, έτσι ώστε να γίνω υποδειγματική λεμονόκουπα...ε...εννοούσα αυριανός εργαζόμενος. Από αυτούς της νέας κοπής και του πολιτικά ορθού, αυτούς τους εργαζόμενους (ο Γιαχβέ ή ο Αλλάχ να τους κάνει) δίχως γραφικές αντιλήψεις περί διεκδικήσεων και κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, μέσα στη χοάνη των αγορών που μεταχειρίζονται ανθρώπους σαν ψηφία σε ατζέντες επενδυτικών αρπαχτικών και σε οθόνες λογιστικής παράκρουσης.
Σας το αφιερώνω λοιπόν αυτό το τραγουδάκι σαν επίλογο και αν θέλετε εσείς ψάξτε να το βρείτε (γιατί γαμώτο να έχω υψοφοβία;). Α ναι! και βάλτε το μέλλον μου, έτσι όπως εσείς το θέλετε να χτίστεί και να τσιμενταριστεί, στον πάτο σας:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=27&v=DwcwDmvGaX0
http://antidras.blogspot.com/2019/06/blog-post.html
Ιδού λοιπόν το μεμπτότατο και προκλητικότατο (για το πνεύμα των εξετάσεων και της υπευθυνότητας με την οποία πρέπει να τις αντιμετωπίζουν οι αυριανού ελπιδοφόροι υπήκοοι) κείμενο ενός εφήβου που υπέγραψε με τη φράση "καλύτερα αναρχικός και χίπης παρά δουλευταράς και γλείφτης". Kαι είχε ενσωματώσει και αρκετές συνοδευτικές εικόνες :
Δημοκρατία είναι τα λόγια του αξιαγάπητου κ. Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, φίλου του αριστερού πρωθυπουργού μας, όπως τα εξομολογήθηκε στο γερμανικό περιοδικό Spiegel, με την ειλικρίνεια που χαρακτηρίζει έναν γνήσιο Eυρωπαίο δημοκράτη: "Αποφασίζουμε κάτι, μετά το αφήνουμε να διαρρεύσει και περιμένουμε ένα διάστημα αν θα γίνει κάτι. Αν δεν υπάρξει κατακραυγή και κινητοποιήσεις, γιατί οι περισσότεροι ούτε που καταλαβαίνουν τι αποφασίστηκε, εμείς συνεχίζουμε βήμα βήμα. Μέχρι που δεν υπάρχει πια επιστροφή "
H ενωμένη ευρωπαϊκή μας οικογένεια μας δείχνει το δρόμο: Η Ενωμένη Ευρώπη μοιάζει να έχει κρίση ταυτότητας. Ίσως γιατί ποτέ δεν είχε ταυτότητα, λόγω της κρίσης των δημοκρατικών θεσμών που επέφερε η ένωσή της.
Η Ενωμένη Ευρώπη απεχθάνεται τα δημοψηφίσματα των ευρωπαϊκών λαών, γιατί αποτελούν δείγμα έκφρασης αυτοδιάθεσης.
Αυτοδιάθεση! Η αποκηρυγμένη και συνάμα επικηρυγμένη έννοια μέσα στην ευρωαγκαλιά της αυταρχικής γερμανίδας νταντάς. Η οποία τα οικονόμησε χοντρά με το νόμισμα του ευρώ και την κατάρρευση των κουμπαράδων της νότιας ευρωπαϊκής γειτονιάς και την μεταφορά των περιεχομένων τους στους δικούς της τραπεζικούς λογαριασμούς. Και όλα αυτά και άλλα τόσα αντιλαϊκά και αντεργατικά μέτρα, ή μεταρρυθμίσεις όπως μας τα βαφτίζουν, που μόνο ισονομία μεταξύ των ευρωπαϊκών λαών δεν θυμίζουν σύμφωνα με τη διακήρυξη του Μάαστριχτ. Πάντοτε υπό την εποπτεία της διεθνούς μαφίας των τοκογλύφων και τη συνδρομή και συνέργεια των τοπικών επιστατών της σε κάθε, όπως επιθυμούν, ευρωπαϊκό κράτος. Σαν τον Μακρόν ας πούμε που ακούει για κίτρινα γιλέκα και τρελαίνεται και έχει γεμίσει τη Γαλλία με φυλακισμένους, σακατεμένους και κάμποσους νεκρούς.
Η δημοκρατία ανδρώνεται και ευδοκιμεί μέσα από δολοφονική λιτότητα, από πληθυσμούς που δεν έχουν πρόσβαση στο δημόσιο αγαθό της Υγείας, από οικογένειες που λιμοκτονούν και παιδιά που λιποθυμούν σε αυλές σχολείων λόγω της καλοπέρασης, από οικογένειες που προσπαθούν να επιβιώσουν μέσα σε περιβάλλον αθλιότητας ή καταλήγουν ή οδεύουν ολοταχώς να καταλήξουν άστεγες στο δρόμο, όπως γίνεται εδώ και χρόνια στην Ισπανία με τους μπάτσους να πετάνε ακόμη και ανάπηρους και μικρά παιδιά έξω από τα σπίτια τους, λόγω κατασχέσεων προκειμένου να σωθούν τράπεζες. Και να παραδεχτούν, όπως πρόσφατα για την Ελλάδα με τις θυσίες του λαού όπως μας έλεγαν όλες ως τώρα οι πρωθυπουργάρες της κρίσης, εκ των υστέρων λάθος χειρισμούς στη διαχείριση χρεών τα διάφορα ΔΝΤ. Κλείνοντας το μάτι σε νέα κομψότερα μνημόνια.
Η δημοκρατία αντλεί αυτοεπιβεβαίωση και ηδονή μέσα από εργασιακές δουλεμπορικές γαλέρες και στρατιές από ευέλικτους εργαζόμενους που δεν ξέρουν αν αύριο θα έχουν μια δουλίτσα έναντι ψίχουλων ως μισθό, από υπερφορολόγηση και από την ιδιωτικοποίηση ακόμα και του νερού που πίνουμε, γιατί όπως λέει και ο υπερεπιτυχημένος επιχειρηματίας-πρότυπο και πρόεδρος της Nestle το νερό είναι εμπορεύσιμο προϊόν και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται...
Όσο για το ρόλο των νέων μέσα σε αυτό το γαμημένο κολαστήριο; Ανάθεμα την παντός καιρού και πανταχού παρούσα και τα πάντα ποιούσα χούντα σας...Δεν...δεν μπορώ να μην παραδίνομαι σε κάτι τέτοιου είδους παρορμήσεις και καταδικάσιμους για τις Σειρήνες της κοινωνίας σας πόθους, ακόμη και για να αντλήσω μία διαφορετική αίσθηση αιχμηρού και ανατρεπτικού χιούμορ μέσα στη σοβαροφάνεια, τη σεσημασμένη υποκρισία και ηλιθιότητα που διαρρέει οριζόντια και κάθετα το οικοδόμημά σας. Έτσι ένιωσα καλώς ή κακώς, όπως τυχαία έπεσα πάνω σε ένα τραγουδάκι στο youtube, σε ένα μικρό διάλειμμα στο ψυχοβγαλτικό διαβασμα των ανιαρότατων συγγραμμάτων των πανελληνίων εξετάσεων, που νιώθω ότι με κακοποιούν για το καλό μου, έτσι ώστε να γίνω υποδειγματική λεμονόκουπα...ε...εννοούσα αυριανός εργαζόμενος. Από αυτούς της νέας κοπής και του πολιτικά ορθού, αυτούς τους εργαζόμενους (ο Γιαχβέ ή ο Αλλάχ να τους κάνει) δίχως γραφικές αντιλήψεις περί διεκδικήσεων και κατοχυρωμένων δικαιωμάτων, μέσα στη χοάνη των αγορών που μεταχειρίζονται ανθρώπους σαν ψηφία σε ατζέντες επενδυτικών αρπαχτικών και σε οθόνες λογιστικής παράκρουσης.
Σας το αφιερώνω λοιπόν αυτό το τραγουδάκι σαν επίλογο και αν θέλετε εσείς ψάξτε να το βρείτε (γιατί γαμώτο να έχω υψοφοβία;). Α ναι! και βάλτε το μέλλον μου, έτσι όπως εσείς το θέλετε να χτίστεί και να τσιμενταριστεί, στον πάτο σας:
https://www.youtube.com/watch?time_continue=27&v=DwcwDmvGaX0
http://antidras.blogspot.com/2019/06/blog-post.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html