ΑΝΑΛΥΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΠΡΟΚΛΟ (Μέρος Πρώτο).

(περί της κατά Πλάτωνα Θεολογίας βιβλίον Α΄) Εργασία Αργικέραυνου.

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ
 
Οι ψυχές περιστρέφονται μέσα στον κόσμο του «γίγνεσθαι» ο οποίος είναι ο υλικός ή αισθητός κόσμος, σε αντιδιαστολή με τον κόσμο του «είναι» του αιθερικού – αληθινού. Στην πρώτη περίπτωση έχουμε την κίνηση των φθαρτών εμψύχων σωμάτων στο λεγόμενο υποσελήνιο χώρο, ενώ στον υπερσελήνιο έχουμε
κίνηση άφθαρτων εμψύχων σωμάτων.

 Επομένως υπερσελήνιος και υποσελήνιος χώροι είναι βαθμίδες ανώτερου και κατώτερου επιπέδου των όντων. Στην ανώτερη βαθμίδα κυριαρχεί η σταθερότητα του αιώνος, ενώ στην κατώτερη, η μεταβλητότητα του χρόνου. Για να κατανοήσουμε το θείο, πρέπει να τελειοποιηθούμε απο το φως που πηγάζει απο την θεϊκή ουσία και να διατηρήσουμε την ερμηνεία των θείων ονομάτων ως έχουν, αληθώς απαλλαγμένων απο δοξασίες και αυθαίρετες εξηγήσεις, οι οποίες δεν έχουν σχέση με το αυθεντικό τους νόημα.

 Αν κατανοήσουμε αυτές τις αλήθειες, οι ανώτερες θεϊκές δυνάμεις, καθίστανται οδηγοί μας στην πορεία της ψυχής που τους πλησιάζει και ενώνεται μαζί τους. Σ΄ αυτήν την πορεία, σύντροφος απαραίτητος της ψυχής είναι ο έρωτας για την ολοκλήρωση της ένωσης με το θείο. Ο φορέας της ψυχής, ύλη, μεταφέρει ως όχημα την ενέργεια (ψυχή) στην πηγή προέλευσής της, όπου η ενσωμάτωση θα της δώσει την υπέρτατη ευτυχία. Πρέπει να καταλάβουμε, ότι η ύλη προϋποθέτει και το αντίστοιχο άϋλο, ώστε να λειτουργούν τα ζεύγη των αντιθέτων του Ηράκλειτου. 

Εκείνοι λοιπόν που αυτοαποκαλούνται υλιστές, ενώ αποδέχονται την λειτουργία του νόμου των αντιθέτων στον υλικό κόσμο, βρίσκονται ανακόλουθοι με την μη παραδοχή του άυλου υπεραισθητού κόσμου. Η λεγόμενη «ζωή της ύλης» δεν είναι τίποτα άλλο παρά έκφραση της νοητικής ουσίας και πύκνωσης της αιθερικής ψυχής. Η ύλη θέλει χώρο για να έχει δράση και υπόσταση, γι αυτό και διαστέλλεται για να συμπεριλάβει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο κομμάτι πύκνωσης του αιθερικού. 

Το αιθερικό δεν χρειάζεται ούτε χώρο, ούτε χρόνο όπως γνωρίζουμε αυτά στο υλικό πεδίο. Οι ελκτικές δυνάμεις (που συγκρατούν την υλοποίηση του αιθέρος) και με την βοήθεια της βαρύτητας – ηλεκτρομαγνητικές, κατασταλάζουν το άϋλο και το δένουν με την ύλη, προκειμένου το αιθερικό να πάρει εμπειρίες και γνώσεις της ύλης. Χωρίς αυτή τη σύζευξη, δεν θα μπορούσε το αιθερικό να «νοιώσει» το αισθητό. Αυτός είναι και ο λόγος που κατέρχονται οι ψυχές σε ενσάρκωση. Το δέσιμο με την ύλη είναι τόσο ισχυρό και με δεδομένη την λήθη της προτεραίας ανώτερης κατάστασης της ουσίας του αιθερικού, ώστε έχει την πεποίθηση ότι αυτή είναι η αλήθεια, ενώ αποτελεί την μεγαλύτερη ψευδαίσθηση. 

Με όλα όσα ειπώθηκαν, εξάγεται το συμπέρασμα ότι : αφού το υλικό πεδίο είναι αποτέλεσμα πύκνωσης του αιθερικού, αποτελεί και την κατώτερη βαθμίδα ! με απλά λόγια το άϋλο ...υλοποιεί, το αισθητό δεν... αιθερικοποιεί. Η ανώτερη ουσία της ψυχής, εξαρτάται απο το νοητικό που εμπεριέχει και είναι κίνηση - ενέργεια της αυτόνομης υπόστασης και συμπεριφοράς που έχει. Έχουμε λοιπόν : κατηγοριοποίηση , σε νοητικό, ψυχικό, και ενιαίο αρχικό. 

Όλα αυτά συνδέονται και αποτελούν συγχρόνως ξεχωριστές Ενάδες, οι οποίες επιστρέφουν στην αρχική μία Ενάδα την κορυφή, η οποία δεν επιδέχεται συμμετοχή. Οι συνειρμοί κατανοήσεως έχουν όριο, διότι δεν μπορεί μια κατώτερη ουσία να εννοήσει πλήρως την ανώτερη και ουδόλως την ανώτατη. Η ύπαρξη των θείων οντοτήτων «επιβαίνει» των θνητών όντων και τούτο προσδιορίστηκε απο την Ένωση των Πάντων. Επομένως η γνώση του θείου, είναι κατά το δυνατόν προσέγγιση και όχι αναγνώριση. Τα όμοια αναγνωρίζουν τα όμοιά τους και τα ανόμοια απλώς ανιχνεύουν τα ανώτερά τους !

Η εξελικτική διαδικασία των θνητών όντων, τείνει σε κατεύθυνση ανέλιξης ανώτερων πεδίων, με απαραίτητη προϋπόθεση την αυτονομία της ελεύθερης βούλησης. Αυτό συμβαίνει διότι όλες οι πληροφορίες ενυπάρχουν στο νοητικό μας (μέσα μας) και είναι πλέον θέμα διαχείρισης και αξιοποίησης απο εμάς. Για παράδειγμα μέσα στον πυρήνα του ατόμου, υπάρχει κίνηση, ενώ σαν εικόνα έχουμε μια φαινομενική ακινησία, η οποία θέλει ένα αίτιο για να εκδηλωθεί. Οι νόμοι που διέπουν όλα αυτά τα ανεκδήλωτα, υπάρχουν, λειτουργούν και περιμένουν υπομονετικά μέχρι να κατανοηθούν και να φανερωθούν !

Συνεχίζεται...........

ΝΕΦΕΛΗΓΕΡΕΤΗΣ ΑΡΓΙΚΕΡΑΥΝΟΣ