Η ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΒΡΑΙΟΡΘΟΔΟΞΗ ΒΑΠΤΙΣΗ ΤΩΝ ΡΩΜΙΩΝ!!ΔΕΙΤΕ ΤΙ ΨΑΛΛΟΥΝ ΟΙ ΑΝΘΕΛΛΗΝΕΣ ΡΑΣΟ-ΦΟΡΟΙ ΣΤΙΣ ΕΚΚΛΗΣΙΕΣ!!

  
Αλληλούια=ΔΟΞΑ ΣΤΟΝ ΓΙΑΧΒΕ.
Ο ΕΒΡΑΙΟΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΣ νηπιοβαπτισμός είναι από τις πλέον βίαιες τελετές. Το να υπερισχύσεις και να στιγματίσεις τη ζωή ενός βρέφους είναι χαρακτηριστικό καθυστερημένων λαών, όπου η πατριαρχική βία κυβερνά, γυναίκες, παιδιά και πρόβατα.

Αφορκισμός Α

 «Επιτιμά σοι Κύριος, Διάβολε, ο παραγενόμενος εις τον κόσμον και κατασκηνώσας εν ανθρώποις».  Σε επιτιμά ο Κύριος, Διάβολε, εσένα που ήρθες στον κόσμο και κατασκήνωσες στους ανθρώπους.

 Ο χριστιανός ιερέας θεωρεί λοιπόν ότι μέσα σε αυτό  το αναμάρτητο βρέφος κατοικεί όχι ο θεός αλλά ο διάβολος. Αυτό συμβαίνει διότι οι αρχαίοι αυτοί χριστιανοί που δημιούργησαν την βάπτιση, ήταν βεβαίως πλανεμένοι στο νου και θεωρούσαν ότι κάθε έλληνας ή άλλος εθνικός διακατεχόταν από το πνεύμα των αρχαίων θεών, δηλαδή των δαιμόνων.

 Φυσικά οι χριστιανοί δεν σχολιάζουν το γεγονός ότι εκτός από τον Διόνυσο και την Άρτεμη, υπάρχει ο Απόλλωνας και η Αθηνά, θεοί που συμβολίζουν τις ανώτερες πνευματικές δυνάμεις. Ο Απόλλωνας, στον οποίο γινόταν αναίμακτες θυσίες, συμβόλιζε τον ήλιο του μεσημεριού και η Αθηνά γεννήθηκε από το κεφάλι του Δία, συμβολίζοντας τις διανοητικές ικανότητες του ανθρώπου. Ο Απόλλωνας είχε σκοτώσει το δράκο που αρχικά βρισκόταν στους Δελφούς κι έκανε δικό του τον ναό, ώστε έβαλε κάτω από την κυριαρχία του το κορυφαίο των Ελλήνων μαντείο, όπου γινόταν και οι αμφικτιονίες.

 Οι χριστιανοί όμως δεν κάνουν επίκληση σε κανένα θεό της λογικής ή της φιλοσοφίας αλλά στον εθνικό θεό των Ιουδαίων και του ζητούν να βγάλει μέσα από τον Έλληνα άνθρωπο την ελληνική του ψυχή την οποία θεωρούν υποταγμένη στον σατανά.  Αδιαφορούν για το γεγονός ότι και ο θεός των Ιουδαίων ο Κύριος Σαβαώθ (Σαβάζιος) ή Αδονάι, (Αδωνης) έχει ξεκάθαρα Διονυσιακά στοιχεία. Οι πιστοί του μάλιστα τον προσκυνούν το βράδυ, βλέποντας προς την δύση. Οι γνωστικοί χριστιανοί θεωρούν τον θεό των Ιουδαίων ως τον κακό θεό, τον σατανά. Γι' αυτό όμως θα μιλήσουμε σε άλλη δημοσίευση.

 Ο αφορκισμός που διαβάζουν στην βάπτιση είναι ίδιος με τις αρχαίες κατάρες των μάγων, με τις οποίες οι Έλληνες προσπαθούσαν να διώξουν τα κακά πνεύματα των ασθενειών, όπως του πονοκεφάλου παράδειγμα.

Αφορκισμός Α

  «Φοβήσου και βγες και φύγε από αυτό το πλάσμα και μην ξαναγυρίσεις, ουτε να κρυφτείς μέσα του, ούτε να το συναντήσεις αυτό και να ενεργήσεις σε αυτό τη νύκτα, ούτε τη μέρα, ούτε το πρωί, ούτε το μεσημέρι αλλά πήγαινε στον τάρταρο σου, μέχρι την ημέρα της κρίσεως. Φοβήσου τον θεό που κάθεται πάνω στα χερουβίμ και επιβλέπει τις αβύσσους, τον θεό που τρέμουν οι άγγελοι, οι αρχάγγελοι, οι θρόνοι, κυριότητες, αρχαί, εξουσίαι, δυνάμεις, τα πολυόμματα Χερουβίμ, και τα εξαπτέρυγα Σεραφίμ, τον θεό που τρέμει ο ουρανός και η γή, η θάλασσα και τα πάντα που ζουν μέσα στη θάλασσα. Βγες και φυγε από εκείνο τον σφραγισθέντα στρατιώτη του Χριστού.»

Αφορκισός Γ

Κύριε Σαβαώθ, ο Θεός του Ισραήλ, ο ιώμενος πάσαν νόσον και πάσαν μαλακίαν, επίβλεψον επί τον δούλον σου, εκζήτησον, εξερεύνησον και απέλασον απ ΄αυτού παντα τα ενεργήματα του Διαβόλου. .. και καθάρισον το έργο των χειρών σου.

 Αφού λοιπόν βγάλουν τα ρούχα και τα παπούτσια του βρέφους, το στρέφει ο Ιερέας δυτικά και σηκώνοντας τα χέρια λέει τρεις φορές.

Αποτάσση τω Σατανά; Και πάσι τοις έργοις αυτού; Και πάση τη λατρεία; Και πάσι τοις αγγέλοις αυτού; Και πάση τη πομπή αυτού;

Εγκαταλείπεις τον Σατανά; Και όλα του τα έργα; Και ολη την λατρεία του; Και όλους τους αγγέλους του; Και όλη την πομπη του;

 Και απαντάει ο βαπτιζόμενος, στην περίπτωση του βρέφους βέβαια ο νονός του, (ανάδοχος) και λέει.

Αποτάσομαι. Τον εγκαταλείπω.

Απετάξω τω σατανά; Εγκατέλειψες το σατανά;

Απεταξάμην. Τον εγκατέλειψα.

Και όταν ειπωθούν αυτά, λέγει τρεις φορές ο Ιερέας.

Και εμφύσησον, και έμπτυσον αυτώ. Και φύσα του και φτύσε του.

Αφού φτύσουν τρεις φορές τον εγκαταλλειμένο Σατανά,  στρέφουν το βρέφος προς τα ανατολικά κι έχοντας κάτω τα χέρια λέει.

Συντάσση τω Χριστώ; Ερχεσαι με τον Χριστό;

Και απαντάει ο ανάδοχος.

Συντάσσομαι. Ερχομαι με τον Χριστό.

Συνατάξω τω Χριστώ. Ήρθες με τον Χριστό;

Συνεταξάμην. Ήρθα με τον Χριστό.

Και πιστεύεις αυτό; Και τότε λέει το σύμβολο της Πίστεως, το Πιστεύω εις ένα Θεόν ....

 Με αυτόν τον τρόπο γίνονται λοιπόν χριστιανοί από Έλληνες, με μία μαγική τελετή που έχει σκοπό να διώξει τα κακά ελληνικά δαιμόνια.

 Το νερό είναι εξαγνιστικό στοιχείο. Η βάπτιση έχει σκοπό να καθαρίσει την καρδιά από τα ανθρώπινα πάθη. Μάλιστα κατά παράλογο τρόπο το στοιχείο του νερού είναι αντίθετο της φωτιάς και συμβαδίζει με τη γη και όχι με τον ουρανό όπως κάνει ο αέρας. Η καθαριότητα αυτή της βαπτίσεως γίνεται με την αγάπη της μητέρας, της Αρτεμης, της Σελήνης, της κάτω ενέργειας δηλαδή. Αυτή όμως ακριβώς την ενέργεια αποκαλούν οι χριστιανοί σατανική.  Ποτέ η βάπτιση δεν ήταν μια τελετή εξορκισμού. Οι χριστιανοί έχουν αγνοήσει την σοφία του ουρανού και της γης και ακολουθούν μάταια και ψευδή δόγματα.

 Ετσι τελειώνουν οι αφορκισμοί και γίνεται έπειτα η ακολουθία του βαπτίσματος εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, και το χρίσμα με το έλαιο που κατασκευάζεται την μεγάλη Τετάρτη στο Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, όταν γίνεται η ανάμνηση της γυναίκας πόρνης που μύρωσε τον Ιησού. Το βρέφος το παραλαμβάνει ο ιερέας και το βάζει να προσκυνήσει τα είδωλα των χριστιανών, την εικόνα της Παναγίας και του Χριστού, του Ιωάννη του Προδρόμου και τυχόν άλλου αγίου της εκκλησίας κι έτσι τελειώνει αυτό το μαρτύριο. (Και όχι φυσικά μυστήριο όπως το αποκαλούν οι βάρβαροι, διότι καμία μυστηριακή γνώση δεν προσφέρεται. Γίνεται μια κανονική μαγική τελετή. )

  Όταν ολοι οι θεοί των αρχαίων θρησκειών θεωρούνται δαίμονες, όταν η Αφροδίτη ως Εωσφόρος θεωρείται ο αρχιδιάβολος, ο Πάνας ο διάβολος και ο Διόνυσος ο σατανάς, τότε δεν μπορούμε να κατανοήσουμε ούτε την μαγεία, ούτε την αρχαία θρησκεία. Οι αρχαίοι είχαν ναούς του Πλούτωνα, του θεού Άδη και μάλιστα ο Σαραπις των Αλεξανδρινών ήταν καθαρά ο Άδης, όπως  φαίνεται από τα σκυλιά και την δίαινα. Οι χριστιανοί όμως ταυτίζουν και τον Αδη με τον διάβολο.

 Ολόκληρη η χριστιανική θεολογία έχει στηριχθεί σε αυτή την παρανόηση. Ο θεός λυπήθηκε τους ανθρώπους και αποφάσισε να τους λυτρώσει από τον διάβολο. Προφανώς ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και συγχώρεσε το αμάρτημα της Εύα και του Αδάμ. Έστειλε τον μοναδικό του γιό, (μονογενή) για να θυσιαστεί και να αποσπάσει τους ανθρώπους από την εξουσία του διαβόλου. Ο μοναδικό γιος του μοναδικού αληθινού Θεού αποκαλύπτει την μοναδική αληθινή θρησκεία και σώζει τους ανθρώπους από το σατανά και τους κακούς δαίμονες. Οι άλλες θρησκείες δεν είναι θρησκείες που τις αποκάλυψε η παρουσία του ίδιου του θεού και μάλιστα είναι κάτω από την εξουσία του σατανά. Στο  τέλος, την Δευτέρα παρουσία, ο Χριστός θα νικήσει το Σατανά, γιατί ακόμα δεν έχει τελειώσει το ματς. Παίζομαι συνεχώς παρατάσεις.  Σε αυτή τη μάχη, οι στρατιώτες του Χριστού, πολεμούν τον σατανά με τα ίδια του όπλα, με την ίδια την μαγεία δηλαδή. Η μαγεία όμως των χριστιανών είναι λευκή και είναι επικλήσεις στον Ιησού που σκοπό έχουν να διώξουν τα κακά δαιμόνια, διότι μπορεί στο βάφτισμα να έφυγε ο Σατανάς αλλά αυτά τα δαιμόνια έχουν την μανία να επιστρέφουν.