Μεγαλόχαρη Τήνου, ιστορία για «Αγ(ρ)ίους»

[«Ένα μύθο θα σας πω, που τον μάθαμε παιδιά»]

Τήνος: Πως εξασφάλισε την πολεμική της ουδετερότητα.
Το νησί χαρακτηρίστηκε από τις Μεγάλες Δυνάμεις της Ιερής Συμμαχίας, στο συνέδριο της Βερόνα (Νοέμβριος-Δεκέμβριος 1822), «Τerra Favor Libertatis» (χώρος υπό την εύνοια τους). Αυτή

την προνομιακή πρόταση, εισηγήθηκε ο Ελβετός  χρηματιστής Ζαν Γκαμπριέλ Εϋνάρντ, στους Γάλλους αντιπροσώπους στη Σύνοδο, Μονμορανσί και Σατωβριάνδο. («Επιστολές κι έγγραφα για τα γεγονότα της Ελλάδας» 1831, Ζαν Γκαμπριέλ Εϋνάρντ. Βιβλιοθήκη Γενεύης).
Η Ρωσία, προωθούσε την κατοχύρωση της πολιτικής της, ως «Μητέρα Πάντων των Ορθοδόξων» (συνέχεια της Βυζαντινής αυτοκρατορίας). Με διπλωματικούς
ελιγμούς προσπάθησε να σπάσει το μονοπώλιο των Γάλλων κι Αυστριακών, που
ήθελαν να είναι αποκλειστικοί προστάτες των καθολικών, στα νησιά του
Αρχιπελάγους. Πρότεινε λοιπόν η Ρωσία (στη Σύνοδο της Βερόνα), την κοινή
διοίκηση από τις δυο θρησκευτικές κοινότητες (για τα νησιά με μεικτό
χριστιανικό πληθυσμό, Τήνο, Σύρο, Νάξο, Σαντορίνη), ενώ η Ρωσία κι οι
άλλες Δυτικές Δυνάμεις, θα επόπτευαν την ομαλή λειτουργία των θρησκευτικών
και διοικητικών πράξεων, που θα έπαιρνε η εκλεγμένη τοπική αρχή.
Η πρόταση αυτή παρουσιάστηκε από τον Ρώσο υπουργό εξωτερικών Νέσελροντ,
στις 28 Οκτωβρίου 1822, στις σύμμαχες δυνάμεις της Ρωσίας και θεωρήθηκε
από τον αυστριακό υπουργό εξωτερικών Μέττερνιχ, μια καλή βάση για την
προστασία των χριστιανικών πληθυσμών των Κυκλάδων. Μόνο η Αγγλία, δεν είδε
με καλό μάτι την παρουσία της Ρωσίας, ως εγγυήτριας δύναμης στην ελληνική
υπόθεση.
Συνέχεια →