Κυριακή 6 Απριλίου 2014

Η αλητεία-βαρβαρότητα ως «κώδικες τιμής» σε Μπαλτάκους και σωφρονιστικούς υπαλλήλους

 

και ο βαθύτατα συγκινημένος Άδωνης Γεωργιάδης με τον υιό που ήθελε «να προστατέψει τον πατέρα του»
gios-baltakou-cockneys
Η Θύρα 13 στη Βουλή, να χορτάσουμε Τιμή
Δεν θα μπορούσε ποτέ, να αναρωτηθεί ένας ακροδεξιός φασίστας για την πράξη του καταδότη, φασίστα επίσης, πατέρα του, και να την καταδικάσει αντί να τα βάλει σαν μαινόμενος ταύρος με τους άλλους, επαγγελματίες ναζιστές καταδότες, άλλωστε όλοι τους, αντιπροσωπεύουν, είναι
άξιοι απόγονοι, της μακράς ελληνορθόδοξης παράδοσης της ρουφιανιάς και του δοσιλογισμού –και όλα αυτά, με την άνεση τους, μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο. 

Η συνάντηση του χρυσαυγίτη βουλευτή με τον Γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου δεν έγινε σε κάποιο καταγώγιο, έστω σε μυστικό σπίτι ή ερημικό μέρος, μακριά από βλέμματα. Το δωμάτιο με τις 5-6 Παναγίες (περιέργως καμία δεν βοήθησε τον κ. Σαμαρά) ήταν ένα από τα γραφεία της Βουλής. Πιστεύει κανείς ότι εάν ο κ. Μπαλτάκος είχε τον παραμικρό φόβο για το ενδεχόμενο να μάθει για τη συνάντηση ο Πρωθυπουργός θα διάλεγε τον πιο επίσημο πολιτικό χώρο της Αθήνας; [Α. Πετρουλάκης-protagon 3.4.2014]

Αλήθεια, αν θεωρούνταν μυστική ή «εμπιστευτική» η συνάντηση των Μπαλτάκου-Κασιδιάρη, δεν υπήρχαν άλλοι χώροι για να πραγματοποιηθεί; Όχι. Η συζήτηση αυτή έγινε με άνεση μέσα σε πολυσύχναστο χώρο της βουλής, διότι και ο Μπαλτάκος, αλλά και ο Σαμαράς έχουν –όπως αποκαλυπτικά λέει ο πρώτος-  «δαυλούς αναμμένους στον βωμό της πατρίδας μας […] φρόντισα να στηρίξω τους δύο πυλώνες στους οποίους στηρίζεται η Ελλάδα: την Ορθοδοξία και τους ένστολους».
Ένας από αυτούς τους «ένστολους» είναι και ο κανακάρης του Μπαλτάκου που μάλλον ο ίδιος, απ’ ότι φαίνεται τον διόρισε, («ποιος διόρισε τον γιο του Μπαλτάκου» θα έπρεπε να είναι η άμεση ερώτηση από πλευρά αντιπολίτευσης!),  αγνοώντας τον όποιο «κώδικα τιμής», και όταν έχεις τέτοιον μπάρμπα στην Κορώνη, εμφανίζεσαι ντυμένος «κάζιουαλ», περιφέρεσαι τη βουλή λες και είναι σπίτι σου, και δέρνεις όποιον γουστάρεις. 
Ποιοι θεσμοί, ποιοι νόμοι. Ο Κώδικας Τιμής πάνω απ’ όλα, διότι «θέλω το κούτελό μου εγώ καθαρό». Αξιοπρέπεια. Πάντα.
Και παραείναι νωπό, το ακροδεξιό ιστορικό του κ. Σαμαρά, για να αγνοηθεί. Ποιος δεν θυμάται το Μακεδονικό και την έξαλλη παράνοια των τότε ημερών. [Ο πρωθυπουργός «για μένα είναι ο Αντώνης. Εδώ και 35 χρόνια αυτή η σχέση έχει σφυρηλατηθεί αδιατάραχτα, γιατί και οι δύο δεν είμαστε τίποτα άλλο παρά δαυλοί αναμμένοι στο βωμό της πατρίδας μας» (Μπαλτάκος για Σαμαρά στον Real FM, 3/4/2014)] Να μην συνεχίσω.

Για την βαρβαρότητα, την αλητεία των κράτος εν κράτει σωφρονιστικών υπαλλήλων, θα αφήσω τον δημοσιογράφο Σταύρο Τζήμα (Καθημερινή 4.4.2014) να τα πει καλύτερα, εγώ δεν προκάνω: «Σοκάρει, ωστόσο, το γεγονός ότι εντεταλμένοι από την ελληνική Πολιτεία να εφαρμόζουν απαρέγκλιτα τους νόμους της σωφρονιστικοί υπάλληλοι βασάνισαν μέχρι θανάτου έναν κρατούμενο, για να «πάρουν πίσω» το αίμα ενός συναδέλφου τους. Ποιος τους εκχώρησε τέτοιο δικαίωμα; Θα διέπρατταν, αλήθεια, αυτό το φρικιαστικό από κάθε άποψη έγκλημα, εάν ο Καρέλι αντί για τον υπαρχιφύλακα είχε σφάξει έναν συγκρατούμενό του; Προκαλεί θλίψη και αγανάκτηση η εικόνα συνδικαλιστών τύπου Αραβαντινού, να σπεύδουν προτού ξεκινήσει καν η έρευνα της Δικαιοσύνης να απαλλάξουν συναδέλφους τους από πιθανές ευθύνες. 
 Οι Αρχές οφείλουν να διαλευκάνουν ταχύτατα και σε όλες τις πτυχές της την ανατριχιαστική αυτή υπόθεση και οι δράστες να τιμωρηθούν με βάση τα όσα προβλέπει ο νόμος».
Ναι η εικόνα του συνδικαλιστή Αραβαντινού όντως προκαλεί θλίψη, αλλά δεν είναι πρωτάκουστη η συμπεριφορά του, βρίσκεται σε πλήρη αρμονία με τους υπόλοιπους συνδικαλιστές της χώρας:  
«Δεν έκαναν ποτέ απεργία για τα φακελάκια, γιατί παίρνεις ραντεβού σε 4 μήνες στα νοσοκομεία, γιατί μια εγχείρηση κοστίζει 10 φορές παραπάνω από τη Γερμανία, γιατί πληρώνουμε για φάρμακα λες και είμαστε χώρα 80 εκατομμυρίων. Δεν έκαναν ποτέ μια απεργία γιατί τα σχολεία έγιναν πάρεργο και η εκπαίδευση έκανε απαραίτητα τα φροντιστήρια. Δεν έκαναν ποτέ μια διαδήλωση γιατί η γραφειοκρατία κοστίζει το 8% του ΑΕΠ, 15 δις, το διπλάσιο και τριπλάσιο από τις άλλες χώρες» [Φώτης Γεωργελές AthensVoice 19.03.2014]
Συγγνώμη που υιοθετώ την τελευταία παράγραφο, βλέπετε, έγινα αίφνης υπερ της… νεοφιλελεύθερης πολιτικής και λογικής.


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html