Εδώ είναι Ευρώπη Γιάνη, όχι Χόλυγουντ

Ζούμε τον απόλυτο παραλογισμό.
Ζούμε την απόλυτη εξαχρείωση του πολιτικού λόγου, την απόλυτη άρνηση της λογικής ανάλυσης, την απόλυτη περιφρόνηση της πραγματικότητας. Ήταν απόλυτα αναμενόμενο.
Αυτή τη στιγμή η χώρα έχει μία κυβέρνηση η οποία ζητά κυρίως χρόνο από τους Ευρωπαίους επειδή αισθάνεται ασφυκτικά εγκλωβισμένη στο δικό της πρόσφατο φαύλο αντιπολιτευτικό παρελθόν, έχοντας υποσχεθεί στους πάντες τα πάντα.
Από τους πράκτορες της Μέρκελ και τους Τσολάκογλου για το εσωτερικό και το 4^ο Ράιχ και τους τοκογλύφους για την Ευρώπη, η κυβέρνηση φτάνει σήμερα να λέει ότι η μεν προηγούμενη κυβέρνηση «δεν τα κατάφερε», ενώ ο Σόιμπλε είναι ένας από τους πνευματικούς πατέρες τη Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης!
Ο peculiar man που έχουμε τη μεγάλη ατυχία να έχουμε Υπουργό Οικονομικών ακίζεται καθημερινά μπροστά στις
κάμερες, με τρόπο που έχει προκαλέσει διεθνή θυμηδία, προκαλώντας ειρωνικά σχόλια για το χρυσό του δαχτυλίδι… αξίας 10ευρώ!
Είναι δυστυχώς πια φανερό ότι μετά το τέλος κάθε κουραστικής ημέρας του χαλαρώνει, αποφασίζοντας για την επικοινωνιακή σαγήνη των λέξεων και των οικονομικών εργαλείων που θα ρίξει στις κάμερες την επομένη.
Ζώντας στην απόλυτη ψευδαίσθηση της τηλεοπτικής δημοκρατίας, συμπεριφέρεται λες και τα  ευρωπαϊκά όργανα, οι θεσμοί αλλά και το ίδιο το  ευρωπαϊκό σύστημα αξιών είναι λέξεις χωρίς βάρος, που απλώς χρησιμεύουν κάθε φορά που αισθάνεται στον αέρα την απόρριψη, να τις ανασύρει μπροστά στις κάμερες σε μια απελπιστικά άγονη προσπάθεια να δηλώσει ότι «.. εντάξει ρε παιδιά ευρωπαίος είμαι κι εγώ, να τα βρούμε ήρθα».
Δεν φαίνεται να συνειδητοποιεί ότι δεν είναι εκεί για «να τα βρούμε».
Είναι εκεί επειδή τον στείλαμε (όσοι ψηφίσαμε και όσοι δεν ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ) για να σεβαστεί την υπογραφή μας, τη συνέχεια του κράτους μας και την ευρωπαϊκή μας προοπτική.
Είναι εκεί για να κάνει τη δουλειά του κι όχι το κομμάτι του, νομίζοντας ότι βρίσκεται σε καμιά γκλαμουράτη χολυγουντιανή πρεμιέρα.
Ο Γιάνης!
Αυτή η επαναλαμβανόμενη και κακόγουστα στημένη βεβαιότητά του ότι τελικά «θα τα βρούμε αφού όλοι Ευρωπαίοι είμαστε» δεν σημαίνει απολύτως τίποτα για κανέναν ευρωπαίο πολίτη, για κανένα ευρωπαϊκό όργανο, για καμία ευρωπαϊκή κυβέρνηση. Τη χρησιμοποιεί στην κωμικοτραγική του προσπάθεια να συνδυάσει και να δικαιολογήσει τα λεγόμενα του ίδιου περί αποφασιστικότητας της κυβέρνησης για βαθιές μεταρρυθμίσεις, την ώρα που οι εντελώς Κατρούγκαλοι Υπουργοί έχουν αρχίσει το δημοσιονομικό εκτροχιασμό με διορισμούς, αυξήσεις, καταργήσεις προηγούμενων μεταρρυθμίσεων και άλλες επιβαρύνσεις του προϋπολογισμού.
Επιβαρύνσεις για τι οποίες δεν πρέπει να ανησυχούμε ότι θα καλυφθούν από νέους φόρους επειδή… « τελικά θα τα βρούμε».
Δεν είναι φυσικά επιλογή του ίδιου και μόνον.
Επιλογή της κυβέρνησης είναι.
Πρόκειται για απατεώνες.
Αποκρύβουν με κορώνες αριστερής (αλλά και ακροδεξιάς) υπερηφάνειας  από τους Έλληνες πολίτες, κυρίως από αυτούς που συνεχίζουν να ευνοούν όπως οι προκάτοχοί τους, το αδιέξοδο στο τέλος του δρόμου της σύγκρουσης.
Όταν το κρατικό ταμείο αδειάσει δεν θα έχει καμία σημασία πόσο θα είναι στα χαρτιά ο κατώτατος μισθός, τα εφ’ άπαξ, τα επιδόματα, οι ενισχύσεις, οι συντάξεις.
Οι καθαρίστριες, οι σχολικοί φύλακες, οι συνταξιούχοι και οι χαμηλόμισθοι που σε μια επίδειξη αχρείου οικονομικού λαϊκισμού φαίνεται ότι σήμερα ανακουφίζονται από τους εντελώς Κατρούγκαλους Υπουργούς, απλά δεν θα πληρωθούν αύριο.
Αλλά το τραγικότερο τελικό αδιέξοδο θα είναι του ίδιου του πρωθυπουργού.
Γιατί πιο κρατιστής πεθαίνεις!
Γίνεσαι Ντε Λα Ρούα και εγκαταλείπεις τη Βουλή με ελικόπτερο, την ώρα που στρατός κι αστυνομία φυλάνε τα σούπερ μάρκετ και τα λεφτά στις τράπεζες έχουνε γίνει χαρτιά.
Ο Ελληνικός λαός δεν συνειδητοποιεί δυστυχώς που βρίσκεται η χώρα.
Καμία κυβέρνηση αλλά και καμία αντιπολίτευση δεν τόλμησε να μας πει την αλήθεια.
Ότι το μνημόνιο δεν είναι απλά η υπογραφή μας στους όρους ενός δανείου, αλλά η συναπόφασή μας με τους Ευρωπαϊκούς λαούς για ένα συνολικό ευρωπαϊκό πρόγραμμα αντιμετώπισης της ύφεσης, του κρατικού χρέους, της ανταγωνιστικότητας και της συνέχισης του κοινωνικού κράτους, υποχρεωτικό λόγω των τεράστιων αλλαγών στις οικονομικές και πολιτικές δυνάμεις στον πλανήτη.
Ένα πρόγραμμα που σίγουρα έχει δυσκολίες, κενά και λάθη που θα προσπαθούμε από κοινού συνεχώς να διορθώνουμε.
Δοκιμή, λάθος, διόρθωση.
Ένα πρόγραμμα που περιλαμβάνει πολλές τροποποιήσεις, μεταλλαγές και προσαρμογές, που όμως η βασική του απαράλλαχτη ιδέα είναι ο συνδυασμός μεταρρυθμίσεων δημοσιονομικής προσαρμογής, επενδύσεων και κοινωνικών παροχών.
Την αισχρή αντιπολίτευση, την υποστήριξη κάθε παράλογου αιτήματος, την επιδοκιμασία της ανομίας και την καλλιέργεια αφελών προσδοκιών που άσκησε ο ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια έχει έρθει η ώρα να τα πληρώσει ως κυβέρνηση.
Ας διάλεγε με μεγαλύτερη σύνεση τις παρέες του. Δυστυχώς θα την πληρώσουμε άσχημα πρώτα απ’ όλους εμείς.
 Θεοδ. Ζαρέτος-http://metarithmisi.gr/