Η αδελφή του Αυξεντίου, Χρυσταλλού, μιλάει στον “ΕΚ”: “ο Γρηγόρης αγωνίσθηκε για την ΕΝΩΣΗ και μόνο!”

συνέντευξη στον  Νίκο Θεοδώρου

Σε αυτό το φύλλο της εφημερίδας μας έχουμε την τιμή να φιλοξενούμε την συνέντευξη της κυρίας Χρυσταλλούς Αυξεντίου, της αδελφής του ήρωα Γρηγόρη ο οποίος εμποτισμένος από τα ιερά νάματα της Ελλάδος έδωσε την ζωή του πολεμώντας τους Άγγλους κατακτητές στη ιδιαίτερή του πατρίδα την Κύπρο ως υπαρχηγός του Γεωργίου Γρίβα Διγενή.
Κυρία Χρυσταλλού πως ήταν τα παιδικά χρόνια του Γρηγόρη Αυξεντίου; Πως μεγάλωσε, τι σας μαθαίνανε και τι σας διδάξανε οι γονείς σας; Τι θυμόσαστε; Σας γυρίζω πάρα πολλά χρόνια πίσω…
Τα παιδικά χρόνια του Γρηγόρη είναι αξέχαστα. Για μένα τα παιδικά μου χρόνια είναι τα καλύτερα χρόνια που έζησα δίπλα στον αδερφό μου Γρηγόρη. Ήμασταν μόνο εγώ και ο Γρηγόρης, δεν είχαμε άλλα αδέρφια. Οι γονείς μας ήτανε γεωργοί και φτωχοί άνθρωποι της δουλειάς, της ζωής, του κόπου και του μόχθου και σηκωνόντουσαν κάθε μέρα από το πρωί για να πάνε στα χωράφια και επιστρέφανε αργά τη νύχτα. Όλα αυτά τα κάνανε για να ζήσουνε εμάς τους δύο. Εμείς πηγαίναμε στο σχολείο, διαβάζαμε και παίζαμε. Ήμουν δύο χρόνια μικρότερη από τον αδερφό μου τον Γρηγόρη και ποτέ του δεν μου φώναξε, ποτέ του δεν ύψωσε τη φωνή του και να με μαλώσει, ούτε το χέρι σήκωσε και ότι βοήθεια ήθελα με βοηθούσε αμέσως. Δεν είχαμε κανένα πρόβλημα και αγαπούσε πολύ ο ένας τον άλλον.
Ποία ήταν η κατάστασις προ της ενάρξεως του εθνικοαπελευθερωτικού αγώνος της ΕΟΚΑ κατά των Άγγλων; Πως τα ζείτε εσείς; Οι Άγγλοι τι συμπεριφορά είχανε προς τους Κύπριους πριν το 1955;
Τα πράγματα ήτανε πολύ δύσκολα και πάρα πολύ αυστηρά από τη μεριά των Άγγλων προς εμάς, τους Έλληνες της Κύπρου. Δείχνανε υπερβολική αγριότητα και μάλιστα χωρίς να υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος λόγος. Το 1940 ήτανε και ο πόλεμος στην Ελλάδα και κάναμε και εράνους τότε. Ο Γρηγόρης ήτανε τότε 12 χρονών…
Ο αδερφός σας ο Γρηγόρης Αυξεντίου τι έκανε τότε, τι θυμόσαστε;
Όταν ήτανε να κάνουμε εράνους, ξεκινούσανε τα αμάξια, τα κάρα δηλαδή, και οι επιτροπές των συλλόγων γυρνούσανε σε όλα τα σπίτια και μαζεύανε χρήματα, ρούχα, κριθάρια, πατάτες και ότι μπορούσε να δώσει ο καθένας γιατί ήμασταν και φτωχοί άνθρωποι, ο πεθερός μου ήτανε ο κοινοτάρχης και ξεκινούσαμε από το σπίτι του πατέρα μου στη Λύση και τα στέλναμε στους Έλληνες στρατιώτες που πολεμούσανε τον εχθρό στα βουνά της Βορείου Ηπείρου. Ο Γρηγόρης με την παρέα του ήτανε πρωτοπόρος. Τα φέρνανε όλα στο σπίτι μας ότι μαζεύανε και τα βάζαμε πάνω στο τραπέζι για να τα ξεχωρίσουμε για να πάνε όπως πρέπει στον ιερό αγώνα της Ελλάδος κατά των κατακτητών. Όλος ο κόσμος τότε έτρεχε με μια μανία και έναν ενθουσιασμό για να μαζέψει πράγματα για την Ελλάδα μας. Λες και ήμασταν μεθυσμένοι όλοι για την Ελλάδα. Είχε κόσμο που βγάζανε και τα δαχτυλίδια των αρραβώνων τους και τα δίνανε στον ιερό αγώνα της πατρίδος. Καθόλου δεν φοβηθήκαμε όταν ακούσαμε ότι πολεμάει η Ελλάδα μας. Σε αυτό ίσως να συνέβαλε στο ότι εμείς οι Έλληνες της Κύπρου αγαπούσαμε τον Πρωθυπουργό Ιωάννη Μεταξά, δίναμε τα πάντα για την Ελλάδα μας και τον Ιωάννη Μεταξά. Όταν έχεις ηγέτη ικανό και άξιο στο τιμόνι της πατρίδος ο φόβος δεν υπάρχει.
Πριν αρχίσει ο αγώνας της ΕΟΚΑ, οι Άγγλοι πως συμπεριφερόντουσαν;
Ε ήτανε οι κατακτητές, πως θέλετε να συμπεριφερόντουσαν; Ήτανε πολύ δύσκολα, ήταν σκληροί, ήμασταν υπόδουλοι και ότι θέλανε οι Άγγλοι κάναμε. Απέναντι από το σπίτι μας υπήρχε ένας σύλλογος και είχε μέσα μια βιβλιοθήκη με όλους τους ήρωες του 1821 και εκεί πήγαινε ο Γρηγόρης και διάβαζε και ύστερα που μεγάλωσε και πήγε στο σχολείο τρίτη και τετάρτη τάξη έπαιρνε τα βιβλία με τους ήρωες του 1821 και τα μελετούσε. Και να σκεφτείς παιδί μου ότι ούτε πετρέλαιο είχαμε για να ανάψουμε λάμπα για να βλέπουμε και ο αδερφός μου διάβαζε με το κερί μέχρι αργά, εγώ νύσταζα και πήγαινα να κοιμηθώ, και την άλλη μέρα ο Γρηγόρης πάλι το ίδιο.
Διάβαζε για την Ελλάδα και τους ήρωες της κυρία Χρυσταλλού;
Ναι και αυτό τότε ήτανε η ψυχαγωγία μας. Μελετούσε για τον Αθανάσιο Διάκο, το Μάρκο Μπότσαρη, τον Ανδρούτσο και όλους τους ήρωες. Είχε πάθος με την Ελλάδα ο Γρηγόρης.
Αυτοί ήταν τότε οι ήρωες για εσάς και τον Γρηγόρη;
Ναι παιδί μου. Με αυτούς μεγαλώσαμε, αυτούς θαυμάζαμε και αυτούς είχαν μέσα στη καρδιά τους οι αγωνιστές της ΕΟΚΑ όταν ξεκίνησαν τον αγώνα κατά των Άγγλων.
Πριν τον πόλεμο του 1940 ο Γρηγόρης πως περνάει, τι κάνει, που πάει σχολείο; Πως κυλάει η ζωή του;
Μετά το σχολείο στο δημοτικό, επήγε στο γυμνάσιο,  στο Βαρώσι. Στο σχολείο ελάμβανε μέρος σε όλες τις εκδηλώσεις και μάλιστα σε μια θεατρική παράσταση έπαιξε το ρόλο του Μητροπολίτη Κυπριανού. Ύστερα ήθελε να γίνει Αξιωματικός.
Τι σας έλεγε πριν γίνει Αξιωματικός και ποία ήτο η αντίδραση των γονιών σας;
Η μάνα μου δεν ήθελε να πάει να γίνει Αξιωματικός, αλλά μόλις επήγε εκεί κάτω και τις έγραψε ένα γράμμα, άκου Νίκο παιδί μου με προσοχή τι της έγραψε: «μάνα μη μαραζώνεις που έφυγα από την αγκαλιά σου, τώρα βρίσκομαι στην αγκαλιά της πιο στοργικής μάνας όλου του κόσμου, που είναι η πλουσιότερη ψυχικά και πνευματικά χώρα όλου του κόσμου, που είναι η δοξασμένη μας Ελλάδα»! Και του απαντάει η μάνα μας πίσω ύστερα: «γιατί με αρνήθηκες για να αγκαλιάσεις άλλη, από μακριά εγνώρισες τα νόστιμα της κάλλη;». Και απαντάει πάλι ο Γρηγόρης πίσω: «δεν είναι από μακριά που γνώρισα τα κάλλη της μητέρα, μες την καρδιά μου είχατα(τα είχα) και νύχτα και ημέρα»! Ο αδερφός μου Γρηγόρης επίστευε ότι η Ελλάς και οι Έλληνες, είναι ανώτερη φυλή από όλους τους άλλους λαούς και ότι οι Έλληνες δώσανε τα φώτα του πολιτισμού στην ανθρωπότητα.
Ας μιλήσουμε τώρα για την ΕΟΚΑ κυρία Χρυσταλλού. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου πότε οργανώθηκε στην ΕΟΚΑ; Πότε γνώρισε τον αρχηγό Γεώργιο Γρίβα Διγενή; Εσείς και οι γονείς σας πότε μάθατε ότι ο αδερφός σας είναι ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ;
Αυτό ήταν το μυστικό του και δεν μας το είπε. Κάθε σπίτι έπρεπε να έχει και έναν έξω για να ανακατώνει και να αγωνίζεται, γιατί όταν έφυγε και πήγε στη Δεκέλεια, δεν ήρθε και χάλασε και το αυτοκίνητο του, του είπα γιατί δεν το είπες του Ανδρέα να το έχει υπ όψίν του να ξέρει, μου είπε ότι κάθε σπίτι πρέπει να αφήνουμε έναν έξω για τους υπόλοιπους τάχα, και ο Γρηγόρης ήταν αποφασισμένος να πάει να πολεμήσει τους Άγγλους. Πήγαινε στα σπίτια και οργάνωνε τον απλό λαό να ξεσηκωθεί. Οι Άγγλοι έπρεπε να φύγουνε μας έλεγε. Δεν έχουνε θέση στην Ελληνική Κύπρο, να πάνε αλλού, εδώ δεν έχουνε καμία δουλειά, η Κύπρος είναι Ελληνική και όχι αγγλική. Βγήκε στα βουνά και έκανε κρησφύγετα μαζί με άλλους αντάρτες και χτυπούσε τους άγγλους. Εμείς στην αρχή δεν τον πιστέψαμε και νομίζαμε ότι μας έλεγε παραμύθια. Ε μετά τα μάθαμε όλα…
Φοβότανε καθόλου, είχε την αίσθηση του φόβου; Ήξερε τι θα πει φόβος;     
Όπως αντιμετώπιζε τη ζωή με χαμόγελο, έτσι αντιμετώπιζε και το θάνατο. Δεν θυμάμαι τον αδερφό μου Γρηγόρη να είχε φοβηθεί ποτέ στη ζωή του. Γι αυτό είχε και αυτό το ηρωικό τέλος. Το τέλος του τον οδήγησε στη δόξα, στη λύτρωση και στην αθανασία.
Ποια ήταν η ιδεολογία του; Που πίστευε; Ήταν Δεξιός, Αριστερός; Ήταν κομμουνιστής; Τι ήτανε ο Γρηγόρης Αυξεντίου; Για να χρησιμοποιήσω αυτούς τους όρους.
Όχι, όχι, προς θεού, δεν ήτανε αριστερός ο Γρηγόρης, ούτε κομμουνιστής. Ήξερε τι θα πει κομμουνισμός από τα Δεκεμβριανά του 1944 και από το κακό που προκάλεσαν το 1946-49.  Ήτανε πάρα πολύ δεξιός. Αγαπούσε με πάθος την Ελλάδα και τον ενδιέφερε μονάχα η ένωση και τίποτε άλλο. Μισούσε τους Άγγλους γιατί ήτανε δυνάστες της πατρίδος μας και δεν μας δίνανε την ένωση οι Άγγλοι. Γι αυτό και τους πολέμησε, γι αυτό και πέθανε ένδοξα και Ελληνικά.
Το ΑΚΕΛ και απλοί αριστεροί πολίτες συμμετείχανε στον αγώνα της ΕΟΚΑ;
Το ΑΚΕΛ όχι, καθόλου δεν συμμετείχε και ούτε βοήθησε έστω και στο ελάχιστο την ΕΟΚΑ. Υπήρχαν όμως αριστεροί οι οποίοι με κίνδυνο την ίδια τους τη ζωή βοήθησαν πολλούς αντάρτες της ΕΟΚΑ και είχαμε και πολλούς αριστερούς οι οποίοι ήταν και καταζητούμενοι από τους άγγλους επειδή βοηθούσαν την ΕΟΚΑ.
Οι αγώνες που έκανε με την ΕΟΚΑ για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα και η θυσία δικαιώθηκαν;
Δυστυχώς πήγε χαμένη η θυσία του. Αγωνίστηκε για να διώξει τους Άγγλους και να ενώσει την Κύπρο με την Ελλάδα. Η Ένωση δεν έγινε, έστω και αυτή η κολοβωμένη ανεξαρτησία που ήρθε και τώρα κινδυνεύουμε να μας πάρουν οι Τούρκοι και την υπόλοιπη Κύπρο. Πήγανε οι κόποι τους και η θυσία χαμένοι.
Ερχόντουσαν από την Ελλάδα να τιμήσουνε κάθε χρόνο τη θυσία του Γρηγόρη Αυξεντίου;
Όχι κανένας. Μα ήτανε ο Καραμανλής τότε. Ο Καραμανλής είπε το 1974 η Κύπρος κείται μακράν και όταν το ακούσαμε αυτό μας κόπηκαν τα πόδια. Περιμέναμε βοήθεια από την Ελλάδα και η βοήθεια δεν ήρθε ποτέ. Αργότερα ήρθε η ΕΛΔΥΚ και στόλισε το σπίτι μας με σημαίες, στο δωμάτιο που κοιμότανε βάλανε δύο ξίφη σταυρωτά, τα στολίσανε και ερχότανε ο κόσμος και προσκυνούσε. Θυμάμαι μια φορά που ήτανε στολισμένα τα μπαλκόνια και παρακαλούσα το Θεό να μη πέσουνε γιατί ήτανε παλιά τα σπίτια και χτυπήσει ο κόσμος.
Οι τελευταίες ώρες του Γρηγόρη
Τι θυμόσαστε από τις τελευταίες του μαρτυρικές στιγμές και πως ζείτε το τέλος του εσείς και οι γονείς σας;
Δεν υπήρχε περίπτωση ο αδερφός μου να πέσει σε χέρια Άγγλου. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Όσους μπορούσε θα έπαιρνε μαζί του και μετά θα έπεφτε κι αυτός. Τους διέταξε να φύγουνε όλους ο Γρηγόρης, και ο Μπαταριάς(αντάρτης της ΕΟΚΑ) του είπε να μείνει μαζί του ως το τέλος, τον έδιωξε και αυτόν και με δύο φάλαγγες οι Άγγλοι, μια από εκεί και μια από εδώ χτυπιόντουσαν μεταξύ τους. Άγγλος σκότωνε Άγγλο με το τέχνασμα του Γρηγόρη! Τότε είχε και πολύ υγρασία και είχε σαράντα πυρετό ο αδερφός μου. Στη μάχη αυτή( στα Σπήλια) για να τους ξεφύγει έκανε το γνωστό βαρελάκι και έφτασε ως τα Κανάβια. Στη τελευταία του μάχη πρέπει να είχε μαζί του 10 με 12 αντάρτες και τους έδιωξε όλους για να σκοτωθεί μόνος του.
Τον προδώσανε τον Αυξεντίου; Τι γνωρίζετε; Τι ακριβώς έγινε; Έχουνε γραφτεί και ειπωθεί πάρα πολλά. Ποια η αλήθεια;
Στο μοναστήρι του Μαχαιρά είχε ντυθεί καλόγηρος. Τον ψάχνανε και εκεί οι Άγγλοι αλλά δεν κατάφεραν να τον εντοπίσουν. Τον ψάχνανε παντού. Τον προδώσανε οι δύο που ήταν μαζί του, ο απόστρατος και ο πιπίνος. Και τον βοσκό λένε ότι αυτοί τον προδώσανε επειδή τάχα δεν βρίσκανε το κρησφύγετο, έτσι λένε αλλά δεν ξέρουμε, και επειδή ο βοσκός είχε μανία με τα αυτοκίνητα, τον πήρανε και τον γυρίσανε και τους έδειξε το κρησφύγετο. Έτσι λένε παιδί μου, τι να πω εγώ τώρα.
Μετά από αυτό που έγινε με τους Άγγλους, πήγατε και είδατε νεκρό τον αδερφό σας; Τι έγινε, τι θυμόσαστε;
Μα δεν μας αφήσανε να πάμε να τον δούμε!
Α ώστε δεν σας αφήσανε;
Όχι βέβαια. Οι Άγγλοι είναι οι χειρότεροι, δεν έχουνε ηθική μέσα τους. Η λέξη αυτή τους είναι άγνωστη. Τον κάψανε οι άθλιοι και τον κοροιδεύανε κιόλας. Μετά πήγε ο πατέρας μου να τον δει και…
Εδώ θέλω να σταθώ. Τι κάνει εκεί ο πατέρας σας όταν βλέπει το παιδί του καμένο; Πως αντιδράει;
Ο πατέρας μου όπως μας είπε ο δικηγόρος ο Τριανταφυλλίδης που ήταν μαζί του, όταν είδε καμένο τον Γρηγόρη βγήκε και γελούσε και είπε ευτυχώς δεν είναι εκείνος αλλά ώσπου να έρθει και να μπει μέσα στο αυτοκίνητο ξέσπασε σε λυγμούς. Του λέει ο Τριανταφυλλίδης, γιατί κύριε Πιερή, ήσασταν γελαστός και είπαμε δεν είναι εκείνος. Και λέει ο πατέρας μου, δεν ήθελα να με δούνε οι σκύλοι οι Άγγλοι να κλαίω μπροστά τους! Εγώ έζησα δραματικές στιγμές. Παρασκευή γέννησα και Κυριακή τον κάψανε οι Άγγλοι. Ξέρανε όλοι ότι ήτανε ο υπαρχηγός της ΕΟΚΑ ο Γρηγόρης Αυξεντίου και εκείνη την Κυριακή είχαμε τις σήκωσες, κανένας δεν έκανε τις σήκωσες σε όλη την Κύπρο. Είχανε τα τραπέζια στρωμένα και έτοιμα και τα αφήσανε. Πενθούσε και έκλαιγε ολόκληρη η Κύπρος. Ο πατέρας μου ξεκίνησε με τον άνδρα μου να πάνε στον καφενέ και μέχρι να βγούνε και να πάνε στο αλώνι, είχε κάτι χαρτιά πεταμένα(φέιγ βολάν) κάτω στο αλώνι και έπιασε ένα να δει ο πατέρας μου τι είναι. Τι λέτε να ήτανε; Είχανε ρίξει οι εγγλέζοι φυλλάδια με το ελικόπτερο, ήταν ένα μπαρ και είχε δυο τραπεζάκια, ένα δεξιά και ένα αριστερά με τις καρέκλες, θαμώνες ούτε έναν, αλλά είχε δυο νεκροκεφαλές μία από τη μια και μία από την άλλη και έγραφε από κάτω μπαρ Αυξεντίου! Οι εγγλέζοι όλα αυτά. Λέω εγώ ότι είναι ωραίο αυτό, θα το φυλάξω όταν έρθει ο Γρηγόρης να του το δώσω και το έβαλα στη τσέπη μου. Μέχρι να πάει πιο κάτω ο πατέρας μου βρήκε στο δρόμο τον παπά ηρωή και του είπε τα μαντάτα. Τα είχανε κανονισμένα οι Άγγλοι. Στην αρχή τον είχανε επικηρύξει για 250 λίρες και ύστερα τις κάνανε πέντε χιλιάδες λίρες! Τρομακτικό ποσό για εκείνη την εποχή. Με τα λεφτά αυτά αγόραζες τότε τη μισή κύπρο!
Πως αντιδράει μετά ο πατέρας σας;
Όλο ο κόσμος ήτανε μεθυσμένος από τη θυσία του Γρηγόρη. Μετά ξεκινήσανε τα εθνικό θρησκευτικά μνημόσυνα, ποιήματα συνέχεια. Ο κόσμος ερχότανε συνεχώς στο σπίτι μας. Στα σαράντα του ήτανε να το κάνουνε στο Βαρώσι το μνημόσυνο και πήγανε οι εγγλέζοι σκόπιμα και κάνανε φασαρίες.

Οι Άγγλοι, είναι οι πιο ανήθικοι του πλανήτη
Έχουνε περάσει πάρα πολλά χρόνια από τη θυσία του αδερφού σας. Έγινε κάποια κίνηση από πλευράς των Άγγλων για να σας πούνε μία συγγνώμη αλλά και να σας εκφράσουν το θαυμασμό ταυτόχρονα για το πώς τους πολέμησε;
Ποιοι, οι Άγγλοι; Όχι ποτέ! Είναι οι χειρότεροι και ανηθικότεροι του πλανήτη. Κατακτητές είναι και δυναστεύουν και τυραννούν τους λαούς οι οποίοι θέλουνε να ζήσουνε ειρηνικά. Οι Γερμανοί ακόμα και σήμερα ζητάνε συγγνώμη για όσα και ότι κάνανε στην Ελλάδα το 1940. Οι Άγγλοι τίποτα. Συγκρίνετε και κρίνετε εσείς οι νεότεροι.
Με ποιους αγωνιστές είχε καλές σχέσεις ο Γρηγόρης; Στο Παλαιχώρι όπου κρυβότανε στο σπίτι της Μαρίτσας Καραολή τι ακριβώς είχε κάνει τότε στους Άγγλους;
Στο σπίτι της Μαρίτσας Καραολή έμενε ο Γρηγόρης. Έβγαινε μπροστά στην αυλή και πετούσε πέτρες στον αγγλικό αστυνομικό σταθμό και μετά οι άγγλοι ψάχνανε όπως τους παλαβούς να δούνε τι γίνετε. Το σπίτι της Μαρίτσας με τον αστυνομικό σταθμό δεν είχανε μεγάλη απόσταση, το πολύ δέκα βήματα. Να πας και στη Μαρίτσα Καραολή να σου δώσει μαρτυρία και να σου μιλήσει για την ΕΟΚΑ γιατί υπήρξε πολύ δραστήρια αγωνίστρια, όχι μόνο αυτή, αλλά και ο άντρας της.
Έχω πάει κυρία Χρυσταλλού και έχουμε μιλήσει ώρες ατέλειωτες. Να σας ρωτήσω κάτι άλλο τώρα. Σήμερα οι νέοι τον έχουνε ως πρότυπο, αναγνωρίζουν τη θυσία του Αυξεντίου;
Πρέπει όλοι οι δάσκαλοι να λένε στα μικρά παιδιά ότι ο αγώνας της ΕΟΚΑ δόξασε όχι μόνο την Κύπρο, αλλά τον Ελληνισμό ολόκληρο και να τους μαθαίνουνε την αληθινή ιστορία. Οι μικροί σήμερα δυστυχώς δεν ξέρουνε τίποτα. Έχει όμως και αρκετούς που έχουνε πατριωτικά αισθήματα, αναγνωρίζουν τη μεγάλη προσφορά του Γρηγόρη Αυξεντίου και τον αγαπούνε πραγματικά. Έχουνε αλλάξει βέβαια οι καιροί και δεν είναι όπως τότε, αλλάξανε οι εποχές. Εμείς τότε, ούτε ράδιο είχαμε, ούτε τηλεόραση, ούτε τίποτε, ενώ τώρα που έχουν τα πάντα δεν έχουν χρόνο να διαβάσουνε τα μαθήματα τους. Πώς να μάθουνε ιστορία; Ο θεός να μας λυπηθεί και να μας φωτίζει.
Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να δώσετε εσείς σήμερα στους νέους της Κύπρου και της Ελλάδος;
Το μήνυμα που θέλω να δώσω είναι, να αγωνίζονται όλοι για τα ιδανικά τους, όχι με πολέμους. Ότι ζητούν να το διεκδικούνε με ειρηνικό τρόπο και πάνω από όλα να κοιτάνε το συμφέρον της πατρίδος μας.
Που βλέπετε να οδηγείτε σήμερα η Κύπρος; Ο αδερφός σας αγωνίσθηκε για την Ένωση με την Ελλάδα ή για την ΔΔΟ(Διζωνική Δικοινοτική Ομοσπονδία); Έχουμε μέλλον; Ποια η δική σας γνώμη;
Μας οδηγούνε στη τουρκοποίηση παιδί μου. Μα δεν τα βλέπουνε αυτά οι πολιτικοί μας στην Κύπρο και στην Ελλάδα; Γι αυτό πήγε χαμένο άδικα τόσο αίμα; Για να τουρκέψει ολόκληρη η Κύπρος; Ο θεός να μας λυπηθεί. Μόνο αυτός μας έμεινε πλέον και μόνο αυτός μας βοηθά. Από τους πολιτικούς μας δεν περιμένω τίποτε καλό να κάνουνε για την πατρίδα μας, είναι μόνο λόγια. Ξέρουνε να έρχονται μόνο κάθε χρόνο στο μνημόσυνο του Γρηγόρη, λένε ωραία λόγια τα οποία δεν πιστεύουνε για να παίρνουνε ψήφους και μετά εξαφανίζονται. Ο Γρηγόρης Αυξεντίου γεννήθηκε Έλληνες και πέθανε ΕΝΔΟΞΑ Έλληνας. Αγωνίσθηκε για την ΕΝΩΣΗ και μόνο για την ΕΝΩΣΗ της Κύπρου με την Ελλάδα και όχι για την ανεξαρτησία και τη διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία. Τι σόι πράγμα είναι αυτό το κατασκεύασμα που μας παρουσιάζουνε τώρα; Ο Θεός να μας λυπηθεί. Αν συνεχίσουμε έτσι θα είμαστε οι τελευταίοι Έλληνες σε τούτο τον τόπο.
Κύρια Χρυσταλλού σας ευχαριστώ πάρα πολύ που με δεχθήκατε στο σπίτι σας και μεγάλη μου τιμή που σας εγνώρισα. Σας ευχαριστώ πολύ για όλα όσα είπαμε, εάν σας κούρασα σας ζητώ συγγνώμη. Ο Θεός να φυλάει εσάς και την οικογένεια σας. Να είσαστε πάντα καλά.
Εγώ σε ευχαριστώ Νίκο παιδί μου, καθόλου δεν με κούρασες. Πρέπει να τα λέω αυτά και πρέπει οι νέοι σήμερα να μαθαίνουνε την αληθινή ιστορία και όχι αυτά που τους λένε οι πολιτικοί και οι δάσκαλοι στα σχολεία, όπου εξυπηρετούνε μονάχα πολιτικές σκοπιμότητες. Δεν είναι αυτή η αλήθεια και το ξέρουνε, γι αυτό και μέχρι σήμερα δεν ανοίγουνε το φάκελο της Κύπρου. Αυτοί που δεν ανοίγουνε το φάκελο, αυτοί είναι και οι μεγάλοι ένοχοι όχι μόνο για την τραγωδία του 1974, αλλά για ότι μας συνέβη από το 1960 και μετά. Φοβούνται να ανοίξουνε το φάκελο γιατί θα φανερωθεί το σκάνδαλο και η προδοσία τους. Ο Θεός να κάνει κάτι να μας σώσει, μόνον αυτός μας έμεινε πλέον. Για την Ελλάδα μας ότι νιώθαμε τότε, αυτό νιώθουμε και τώρα. Μια απέραντη αγάπη και τίποτε άλλο.