ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΜΟΔΑΣ Τ'ΑΦΙΕΡΩΜΑΤΑ.....
ΕΓΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΔΙΠΛΟ. ΣΤΟΝ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ Γ.ΣΟΥΡΗ ,ΤΟΝ ΓΝΗΣΙΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΟ ΛΑΙΚΟ ΠΟΙΗΤΗ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΑΡΙΣΤΗ ΤΟΥ ΣΑΤΙΡΑ ΔΙΑΚΩΜΩΔΗΣΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΦΤΕΡΗ ΑΛΛΑ
ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΚΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ...........
ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥΣ, ΣΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ, Ιεράς Μονής Κύκκου, ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΙΖΝΕΣ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ...
"Παπάδες με τα κατσαρα και με τα ευχολογια,
με τα μανίκια τα φαρδια και με τα κομπολόγια,
που αδικα μαραίνεται η τοση ομορφιά σας,
που πότε δεν βλέπετε ποδογυρο κοντα σας,
και αν ιδείτε αξαφνα καμιά φορα κανενα,
μουγγρίζετε σιγα-σιγα με ματια γουρλωμένα.
Παπάδες ,που ανδρίζεσθε στα τοσα μοναστηρια,
που φαινεσθε παχύτατοι ωσάν τα χοιρομήρια,
παπάδες,που διαβάζετε αγίων συναξάρια,
όπου βαρβάτα σαν και σας μας στελλετε μουλαρια,
που ό,τι και αν κάμετε μακραν του κυκεώνος,
μοναχοι σεις το ξερετε και ο Θεός μας μονος.
Παπαδες αγιώτατοι,που ζείτε με πεσκεσι,
που ο Θεος στους ουρανους σας ετοιμάζει θεση,
που είσθε οι διδασκαλοι στο τρώγειν και το πίνειν,
που πάντοτε διδασκετε στον κοσμον την ειρήνην,
που δεν ψηφίζετε και σεις εις εκλογων ημέρας,
αλλ' εν εκστασει βλεπετε μακραν μας τους αστερας."
2
"Πως σιχαίνομαι ,πως πλητω στης ζωής το πανηγύρι.....
κλεινομαι σε μοναστηρι,
Τι μυστηριο που κρυβει της καλογριάς το ρασο.
Κριμα,κριμα,μες στας πολεις εως τωρα να περασω.
Τι να καθομαι στον κοσμο να μου τρωει τα συκώτια,
τοσες σαχλες να κοιτω,
και τονωσεις να ζητώ
με τα ψευτοκαταπότια;
Και δεν κλεινομ' εδω περα
μες στον καθαρο αερα,
που σφριγά μια πλασις χαυνη,
κι οπου Σατυροι και Φαύνοι
με τα
φαρδομάνικα
πινουν γάργαρα νερα,
και χωνευουν μια χαρα
χοιρους και λουκάνικα;
Μεσα στη Μονη γυριζω...
τι γαληνης ατμοσφαίρα!....
τον Ακάκιον γνωριζω,
ευτραφεστατον πατερα.
Υψηλος και μαυρος-μαυρος
βγαινει μεσ' απ' το κελι,
εχει ,και λαιμο σαν ταυρος
εχει και πυκνο μαλλί.
Ομως κανει και λουτρα
μες σ'αρώματα και κρόκους.
και μακαριος μετρα
του κομπολογιού τους κοκκους.
Παντα χαβιαροσαλατες
θελει για το δειπνο του
και καλογριες αφρατες
βλεπει και στον υπνο του.
Τιποτα να μη θυμάται,
το 'χει σκεψη κι εννοια του....
τρωει πινει και κοιμαται,
κι ευλογει τα γενια του.
Πως επαχυνε κι ετραφη
ο πατηρ Ακάκιος....
μοναχα που δεν συγγραφει
να γενει Βοκάκιος.
Ω! τον τρις ευλογημενο,
τον πατερ' Ακακιο....
να τον άφηναν λυμενο
μεσα σ'εν' Αρσακειο."
Γ.ΣΟΥΡΗΣ
Πηγή...
ΕΓΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΕΝΑ ΔΙΠΛΟ. ΣΤΟΝ ΑΞΕΠΕΡΑΣΤΟ Γ.ΣΟΥΡΗ ,ΤΟΝ ΓΝΗΣΙΟ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΟ ΛΑΙΚΟ ΠΟΙΗΤΗ ΠΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΣΠΑΡΤΑΡΙΣΤΗ ΤΟΥ ΣΑΤΙΡΑ ΔΙΑΚΩΜΩΔΗΣΕ ΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΙΡΟΥ ΜΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΚΟΦΤΕΡΗ ΑΛΛΑ
ΔΙΑΦΩΤΙΣΤΙΚΗ ΜΑΤΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΔΗΚΤΙΚΗ ΓΛΩΣΣΑ...........
ΚΑΙ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΣΤΟΥΣ ΠΑΠΑΔΕΣ ΚΑΙ ΚΑΛΟΓΕΡΟΥΣ, ΣΑΝ ΑΥΤΟΥΣ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΒΑΤΟΠΕΔΙΟΥ, Ιεράς Μονής Κύκκου, ΜΕ ΤΙΣ ΜΠΙΖΝΕΣ ΤΩΝ ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΩΝ ΕΥΡΩ...
"Παπάδες με τα κατσαρα και με τα ευχολογια,
με τα μανίκια τα φαρδια και με τα κομπολόγια,
που αδικα μαραίνεται η τοση ομορφιά σας,
που πότε δεν βλέπετε ποδογυρο κοντα σας,
και αν ιδείτε αξαφνα καμιά φορα κανενα,
μουγγρίζετε σιγα-σιγα με ματια γουρλωμένα.
Παπάδες ,που ανδρίζεσθε στα τοσα μοναστηρια,
που φαινεσθε παχύτατοι ωσάν τα χοιρομήρια,
παπάδες,που διαβάζετε αγίων συναξάρια,
όπου βαρβάτα σαν και σας μας στελλετε μουλαρια,
που ό,τι και αν κάμετε μακραν του κυκεώνος,
μοναχοι σεις το ξερετε και ο Θεός μας μονος.
Παπαδες αγιώτατοι,που ζείτε με πεσκεσι,
που ο Θεος στους ουρανους σας ετοιμάζει θεση,
που είσθε οι διδασκαλοι στο τρώγειν και το πίνειν,
που πάντοτε διδασκετε στον κοσμον την ειρήνην,
που δεν ψηφίζετε και σεις εις εκλογων ημέρας,
αλλ' εν εκστασει βλεπετε μακραν μας τους αστερας."
2
"Πως σιχαίνομαι ,πως πλητω στης ζωής το πανηγύρι.....
κλεινομαι σε μοναστηρι,
Τι μυστηριο που κρυβει της καλογριάς το ρασο.
Κριμα,κριμα,μες στας πολεις εως τωρα να περασω.
Τι να καθομαι στον κοσμο να μου τρωει τα συκώτια,
τοσες σαχλες να κοιτω,
και τονωσεις να ζητώ
με τα ψευτοκαταπότια;
Και δεν κλεινομ' εδω περα
μες στον καθαρο αερα,
που σφριγά μια πλασις χαυνη,
κι οπου Σατυροι και Φαύνοι
με τα
φαρδομάνικα
πινουν γάργαρα νερα,
και χωνευουν μια χαρα
χοιρους και λουκάνικα;
Μεσα στη Μονη γυριζω...
τι γαληνης ατμοσφαίρα!....
τον Ακάκιον γνωριζω,
ευτραφεστατον πατερα.
Υψηλος και μαυρος-μαυρος
βγαινει μεσ' απ' το κελι,
εχει ,και λαιμο σαν ταυρος
εχει και πυκνο μαλλί.
Ομως κανει και λουτρα
μες σ'αρώματα και κρόκους.
και μακαριος μετρα
του κομπολογιού τους κοκκους.
Παντα χαβιαροσαλατες
θελει για το δειπνο του
και καλογριες αφρατες
βλεπει και στον υπνο του.
Τιποτα να μη θυμάται,
το 'χει σκεψη κι εννοια του....
τρωει πινει και κοιμαται,
κι ευλογει τα γενια του.
Πως επαχυνε κι ετραφη
ο πατηρ Ακάκιος....
μοναχα που δεν συγγραφει
να γενει Βοκάκιος.
Ω! τον τρις ευλογημενο,
τον πατερ' Ακακιο....
να τον άφηναν λυμενο
μεσα σ'εν' Αρσακειο."
Γ.ΣΟΥΡΗΣ
Πηγή...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html