ΤΑΡΑΝΤΕΛΑ

                                                                                                                       

Ο  χορός Ταραντέλα  έχει τις ρίζες του στην αρχαία Ελλάδα .
Ήταν ένας τελετουργικός χορός προς τιμήν του θεού της μουσικής  Απόλλωνα
του Θεού του κρασιού Διονύσου και του Ηλιου.
Οι αρχαίοι Έλληνες που εγκαταστάθηκαν στην Σικελία, Νάπολη, και
νότια Ιταλία,
και συνέχισαν αυτόν τον όμορφο χορό μέχρι σήμερα, οπου και  ζουν στην περιοχή του Τάραντα στην Ιταλία σήμερα.
Το δάγκωμα ενός τοπικά κοινού τύπου αράχνης με την επωνυμία «ταραντούλα»,
ήταν γενικά γνωστό ότι είναι ιδιαίτερα τοξικιά και  οδηγούσε  σε μια υστερική κατάσταση γνωστή ως ταραντισμός.
Ηταν γνωστό στον 16ο και 17ο  αιώνα πως τα θύματα έπρεπε  να συμμετάσχουν σε εναν ξέφρενο χορό
για να αποφευχθή ο  θάνατος από τον “ταραντισμό” χρησιμοποιώντας μια πολύ ρυθμική και γρήγορη μουσική.
Το συγκεκριμένο είδος του χορού και της μουσικής που παιζόταν, έγινε γνωστή ως η Ταραντέλα.
Τα παλαιότερα των εγγράφων που παραπέμπουν στη σχέση μεταξύ μουσικής εξορκισμού.
Ο χορός της  ταραντούλας  χρονολογείται γύρω στο 1100,                                     'Εχει γνωστοποιηθεί ότι οι αρχαίες βακχικές τελετές που είχαν κατασταλεί από την Ρωμαϊκή Σύγκλητο το 186 π.α.χ.χ πήγε υπόγεια, επανεμφανίζεται με το πρόσχημα της θεραπείας έκτακτης ανάγκης για τα θύματα δάγκωμάτων
απο ερπετά , αράχνες ,κτλπ. Η παράδοση συνεχίζεται στην περιοχή.   
Που είναι γνωστός ως «νεοταραντισμός"
Πολλοί νέοι καλλιτέχνες, ομάδες και διάσημοι μουσικοί συνεχίζουν να κρατούν την παράδοση ζωντανή.
Η μουσική έχει πολύ διαφορετικό ρυθμό , είναι ταχύτερη, αλλά έχει παρόμοιες υπνωτικές δράσείς,
ειδικά όταν οι άνθρωποι εκτίθενται στο ρυθμό για μεγάλο χρονικό διάστημα.
Η μουσική που χρησιμοποιείται στη θεραπεία των ασθενών σε ορισμένες μορφές κατάθλιψης και υστερίας,
τα αποτελέσματά του χορού είναι ιαματικά στο ενδοκρινικό σύστημα ,πρόσφατα έγινε αντικείμενο επιστημονικης έρευνας .