Η θεά Νίκη στο μουσείο του Λούβρου 1944
Η Νίκη ήταν θεά της ελληνικής μυθολογίας που προσωποποιούσε τη δόξα του αρχαίου Ελληνικού πολιτισμού. Ήταν κόρη της Στύγας και του Πάλλαντα, και είχε αδέρφια της, το Κράτος, το Ζήλο και τη Βία. Σύμφωνα με τη μυθιστορία-παράδοση, όταν επικράτησε η λατρεία του Δία ως αρχηγού των θεών, η Νίκη και τα αδέρφια της έγιναν ακόλουθοί του. Σύμφωνα με άλλο μύθο, η
Στύγα πρόσφερε τα παιδιά της ως συμμάχους του Δία κατά την Τιτανομαχία. Συχνά απεικονίζεται ως ηνίοχος των Ολύμπιων θεών.
Στύγα πρόσφερε τα παιδιά της ως συμμάχους του Δία κατά την Τιτανομαχία. Συχνά απεικονίζεται ως ηνίοχος των Ολύμπιων θεών.
Η Θεά νίκη απεικονίζεται πάντα με φτερά, διότι η νίκη δεν είναι ποτέ δεδομένη, πετά από μία παράταξη στην άλλη. Σύμφωνα με τον Παυσανία όμως, στον πύργο των Προπυλαίων στην Ακρόπολη, υπήρχε άγαλμα της θεάς Νίκης (άπτερος Νίκη), η οποία απεικονιζόταν δίχως φτερά, σε μία συμβολική απόπειρα να "μείνει" για πάντα στην Αθήνα.
Στην πραγματικότητα όμως, το λατρευτικό άγαλμα της απτέρου νίκης, δεν είχε φτερά διότι απεικόνιζε τη θεά Αθηνά που έδινε τη νίκη και όχι την προσωποποιημένη έννοια της Νίκης η οποία παριστάνεται πάντοτε φτερωτή. Το λατρευτικό άγαλμα της θεάς δεν σώθηκε. Ήταν ένα ξόανο (ξύλινο άγαλμα) που κρατούσε σύμφωνα με τον περιηγητή Ηλιόδωρο (2ος αιώνας π.Χ.) στο δεξί χέρι ένα ρόδι (σύμβολο της ειρήνης) και στο αριστερό ένα κράνος (σύμβολο του πολέμου).
Η Θεα Νίκη φυσικά δεν ήταν δυνατό να εγλωβιστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο, και η Αθήνα ακολούθησε την τύχη όλων των "ανθρώπινων παραγμάτων". Την ίδια τύχη είχε και η θεά Αθηνά. Ελάχιστες παραστάσεις της υπάρχουν στην σύγχρονη Αθήνα...
Αφιερώμα των Αθηναίων προς τη θεά υπήρχε επίσης και στους Δελφούς. Στο χρυσελεφάντινο άγαλμα του Δία, στην Ολυμπία, αναπαρίστατο και η Νίκη.
Το πιό γνωστό άγαλμα της θεάς Νίκης που έφτασε σε εμάς από την αρχαιότητα, είναι αυτό της Νίκης της Σαμοθράκης , το οποίο είναι ένα ελληνιστικό γλυπτό του 2ου π.Χ. αιώνα σκαλισμένο σε παριανό μάρμαρο, που παριστάνει τη θεά Νίκη. Το γλυπτό βρέθηκε στη Σαμοθράκη το 1863, σπασμένο σε πολλά κομμάτια, και μεταφέρθηκε στο Μουσείο του Λούβρου. Το κεφάλι και το αριστερό χέρι της Νίκης δε βρέθηκαν ποτέ.
Στα Ρωμαϊκά χρόνια ονομαζόταν Βικτόρια…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html