Παγγερμανισμός – Παντουρκισμός! Η μάστιγα της ανθρωπότητας!

Δήλωση του Τζωρτζ Χόρτον, Αμερικανού Γενικού Προξένου στην Σμύρνη το 1922, στην εφημερίδα “Ουάσιγκτον Σταρς”

“…Δεν πρέπει ,επίσης, να λησμονούμε ότι αι τουρκικαί σφαγαί κατά τας οποίας άνω του ενός
εκατομμύριου(Ελληνες) απωλέσθησαν , είναι σχετικώς πρόσφαται και οι Τούρκοι , μετά
των οποίων διαπραγματευόμεθα, είναι, ως επί το πλείστον,οι ίδιοι εκείνοι οι άνθρωποι των οποίων τα χέρια είναι βουτηγμένα εις όλο αυτό το αίμα.
Πρέπει να επιδείξουν κάποιο ίχνος μεταμελείας και καταλήγων εκφράζω την αγανάκτησιν μου ως Αμερικανού δια τον χαρακτηρισμό του Μουσταφά Κεμάλ ως “Γ. Ουασιγκτον” της Τουρκίας.
Ειναι ενας αρχιδολοφόνος και η δημοκρατία του μια καταισχύνη εδραιωμένη εις το αίμα και συντηρούμενη με τους απαγχονισμούς χιλιάδων συμπατριωτών”


…Οι Τούρκοι ήταν σύµµαχοι των Γερµανών κατά τη διάρκεια του Πρώτου Παγκοσµίου Πολέµου και ίσως οι πιο πολύτιµοι. Στην πραγµατικότητα όλος ο χρυσός εξαφανίσθηκε απ’ την Τουρκία και είναι πρόδηλο πού θα ήταν δυνατό να πάει. Η Τουρκική Αυτοκρατορία λεηλατήθηκε έναντι σιταριού και άλλων τροφίµων.

Πολλές αµαξοστοιχίες φορτωµένες µε τρόφιµα µε την επιγραφή «Berlin» εκινούντο µε µεγάλη συχνότητα προς την Κωνσταντινούπολη απ’ τη Σµύρνη κι από άλλα µακρυνά σηµεία… (σ.σ Όσον αφορά την σιδηροδρομική γραμμή Αμβούργο – Βαγδάτη, υπάρχουν εκτενή αποσπάσματα στο έργο του Morgenthau, που εξηγεί τι ακριβώς ήθελαν να πετύχουν οι Γερμανοί. Την εκμετάλλευση όλων των υδρογονανθράκων…)
Η ∆ΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΜΟΥΣΤΑΦΑ ΚΕΜΑΛ
Η δηµιουργία του Μουσταφά Κεµάλ από µερικές Χριστιανικές χώρες υπήρξε µια απ’ τις πιο ασύνετες, πιο ολέθριες και πιο επικίνδυνες ενέργειες που διέπραξε ποτέ η δυτική διπλωµατία, δολοπλοκία και αντιζηλία. Υπάρχει ανάµεσα στους Μωαµεθανούς µια παράδοση ότι ο Τούρκος είναι η «Σπάθη του Αλλάχ», ο «υπερασπιστής του Ισλάµ» και η«µάστιξ εναντίον των απίστων». 

 Επειδή όµως ο Τούρκος είναι διανοητικά ο κατώτερος απ’ τους Μωαµεθανούς, µε κανένα ή το πολύ µε πολύ λίγα απ’ τα χαρίσµατα και επιτεύγµατα του πολιτισµού και χωρίς πολιτισµένη ιστορία, οι άλλοι µαθητές του Προφήτη δεν τον θεωρούνσαν διανοητικά ή ηθικά ίσο τους.Μόνο σε ένα ιδιαίτερο σηµείο προχώρησε ο Τούρκος πάντοτε ανάλογαµε την εποχή κι αυτό είναι ο τρόπος µε τον οποίο πολεµά. Ίσως είναι τοµόνο παράδειγµα ενός µεγάλου και επιστηµονικά πολεµικού λαού, ο οποίος δεν είναι µεγάλος σε τίποτε άλλο. Ο Τούρκος καταστρέφει, αλλά δεν οικοδοµεί. Ακόµα και οι άλλοι Μωαµεθανοί που είχαν υποταχθεί στην βάναυση και εξοντωτική εξουσία του πάντοτε αγωνίζονταν ν’απαλλαγούν απ’ αυτή και συνεργάσθηκαν µαζί του µόνο στην κοινή δράση εναντίον των Χριστιανών.
Henry_Morgenthau_cropΑποσπάσματα από Henry Morgenthau (σ.σ το βιβλίo του έχει πρώτη έκδοση το 1918! Δεν άντεξε να βλέπει αυτά που έκαναν οι Τούρκοι και ζήτησε να φύγει από την Τουρκία… σε κάποια σημεία, σταματά την αφήγηση και λέει ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ, ΝΑ ΠΕΡΙΓΡΑΨΩ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΩ ΔΕΙ!)
Τούρκος βουλευτής τον Ιανουάριο του 1914, μου ανέφερε τις λεπτομέρειες της συζήτησης με τον Ταλαάτ.
-Γιατί παραχωρείτε στη Γερμανία τη διοίκηση της χώρας; Δεν καταλαβαίνετε ότι με την στρατιωτική αποστολή η Γερμανία σκοπεύει να κάνει την Τουρκία αποικία της, όπως έκαναν οι Αγγλοι την Αίγυπτο;
Το καταλαβαίνω πολύ καλά, απάντησε ο Ταλαάτ, αλλά γνωρίζουμε ότι δεν μπορούμε να ανορθώσουμε τη χώρα με τους δικούς μας πόρους και τα δικά μας μέσα. Σκοπός είναι να επωφεληθούμε από τη βοήθεια των Γερμανών…
…Ο Λίμαν φον Σάντερς, που είχε έρθει το Δεκέμβριο του 1913, ασκούσε μεγάλη επιρροή στον τουρκικό στρατό… Τον Ιανουάριο του 1914, επτά μήνες πριν την κήρυξη του πολέμου, η θέση της Γερμανίας στον τουρκικό στρατό ήταν η εξής : Ένας Γερμανός στρατηγός αρχηγός του τουρκικού Επιτελείου και άλλος ένας ήταν γενικός επιθεωρητής. Είκοσι Γερμανοί ανώτεροι αξιωματικοί είχαν διοικητικές θέσεις μεγάλης σημασίας και ο γερμανόφιλος Εμβέρ ήταν υπουργός Στρατιωτικών.
Πριν τον πόλεμο…ξεπουλάμε κάτι ξένα ομόλογα…το έχουν ξανακάνει;;;
Ο Βαγγενχάιμ λοιπόν μου είπε ότι ο Κάιζερ ρώτησε επίσημα τον καθένα ξεχωριστά: “Είστε έτοιμος για πόλεμο;” Όλοι απάντησαν “ναι”, εκτός από τους επενδυτές. Οι τελευταίοι είχαν πει ότι χρειάζονταν δύο εβδομάδες για να πουλήσουν τις ξένες ομολογίες που κατείχαν και να δυνάψουν δάνεια…
Η σύσκεψη έγινε στις 5 Ιουλίου και το τελεσίγραφο της αυστριακής κυβέρνησης επιδόθηκε στη Σερβίας στις 22 Ιουλίου! Πρόκειται ακριβώς για το διάλειμμα των δύο εβδομάδων που είχαν ζητήσει οι οικονομικοί παράγοντες της Γερμανίας για να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Τα δεδομένα όλων των χρηματιστηρίων δείχνουν ότι οι Γερμανοί τραπεζίτες χρησιμοποίησαν επωφελώς αυτό το χρονικό διάστημα…
…Από την εποχή που οι Γερμανοί κατέστρωσαν τα σχέδιά τους για επέκταση στη Μικρά Ασία, θεωρούν τους Έλληνες αυτής της χώρας εμπόδιο στις βλέψεις τους. Αυτό το εμπόδιο ορθώνεται ως φυσικός φραγμός στο δρόμο των Γερμανών προς τον Περσικό κόλπο, όπως η Σερβία στην Ευρώπη. Όσοι έχουν διαβάσει , έστω κι επιφανειακά, την παγγερμανική φιλολογία, γνωρίζουν τη μέθοδο που προτείνεται για την αντιμετώπιση των πληθυσμών που παρεμποδίζουν την ελεύθερη κίνηση της Γερμανίας. Εννοώ τον εκτοπισμό των κατοίκων. Η βίαιη εξορία ολόκληρων λαών, που μεταφέρονται σα ζώα από τη μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη είναι μέρος του κατακτητικού προγράμματος της Γερμανίας.

 Η μέθοδος, που είχε εφαρμοστεί στην Πολωνία, το Βέλγιο και τη Σερβία, εφαρμόστηκε με τον πιο αποτρόπαιο τρόπο, όπως θα αφηγηθώ στην Αρμενία. Ενεργώντας με προτροπή της Γερμανίας, η Τουρκία είχε αρχίσει να εφαρμόζει το μέτρο της εκτόπισης στους Έλληνες υπηκόους της στη Μικρά Ασία. Τρία χρόνια αργότερα , ο Γερμανός ναύαρχος Ούζεντομ, που ναυλοχούσε στα Δαρδανέλλια στη διάρκεια του βομβαρδισμού τους – από τον αγγλικό στόλο- , μου είπε ότι οι Γερμανοί ήταν εκείνοι που “είχαν προτείνει πιεστικά να απομακρυνθούν οι Έλληνες από τα παράλια”. Κατά τον φον Ούζεντομ, τα κίνητρα των Γερμανών ήταν καθαρά στρατιωτικά. Δεν είμαι βέβαιος αν ο Ταλαάτ και οι συνέταιροί του είχαν αντιληφθεί ότι έπαιζαν το παιχνίδι της Γερμανίας, αλλά δεν υπάρχει αμφιβολία, ότι οι Γεμρανοί τους παρότρυναν συνεχώς σε αυτό το εγχείρημα.

 Τα γεγονότα που ακολούθησαν είναι χαρακτηριστικά του συστήματος που εφαρμόστηκε στις σφαγές των Αρμενίων. Οι Τούρκοι κυβερνητικοί υπάλληλοι ορμούσαν βάρβαρα στα θύματά τους, τα συγκέντρωναν σε ομάδες και τα οδηγούσαν στα πλοία, χωρίζοντας τα από τις οικογένειές τους και μη επιτρέποντάς τους να τακτοποιήσουν τις ιδωτικές υποθέσεις τους. Το σχέδιο ήταν να στείλουν τους Έλληνες Οθωμανούς στα νησιά του Αιγαίου…
…Το ότι οι Γερμανοί διήθυναν την επιστράτευση (σ.σ μιλά για πριν τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο, είναι ολοφάνερο. Οι αποδείξεις είναι πολλές. Αρκούμαι να αναφέρω ότι έκαναν επιτάξεις στο δικό τους όνομα και για τις δικές τους ανάγκες. Έχω στα χέρια μου φωτοαντίγραφο μια απόδειξης επιταγής, που έχει την υπογραφή του Χούμαν, του Γερμανού ναυτικού ακολούθου. Πρόκειται για την επίταξη ενός φορτίου τσίπουρου. Το έγγραφο έχει ημερομηνία 29 Σεπτεμβρίου 1914 και αναφέρει “Το φορτίο του ατμοπλοίου “Ντεριντζέ” , για το οποίο μου γράφετε στην επιστολή σας της 26ης τρέχοντος , έχει επιταχθεί από εμένα και την γερμανική κυβέρνηση”.
Είναι φανερό ότι η Γερμανία ήταν ο κυρίαρχος στην Κωνσταντινύπολη ακόμα και πριν την είσοδο της Τουρκίας στον πόλεμο.
Έλεγχος του Τύπου τότε, φανταστείτε σήμερα…
…”Σύμφωνα με πληροφορίες ανταποκριτών από τα Δαρδανέλλια, φαίνεται ότι οι περισσότερες από τις οβίδες που εκτόξευσαν οι Γάλλοι και οι Αγγλοι στη διάρκεια του τελευταίου βομβαρδισμού ήταν αμερικανικής προελεύσεως.”
Την εποχή εκείνη η γερμανική πρεσβεία είχε τον έλεγχο της “Ικνταμ” και την κατηύθυνε σύμφωνα με τα συμφέροντα της γερμανικής προπαγάνδας. Μια δήλωση όπως η η παραπάνω, που θα ενσταλαζόταν στα μυαλά ευεπηρέαστων και φανατικών Τούρκων, θα μπορούσε να έχει τραγικά αποτελέσματα. Έτσι, αποφάσισα να αποταθώ στον άνθρωπο που θεωρούσα κύριο υπεύθυνο γι’ αυτή την επίθεση. Τον Γερμανό πρεσβευτή.
Στην αρχή ο Βάγγενχάιμ με διαβεβαίωσε για την αθωότητά του. Ηταν πράος σαν παιδάκι, καθώς διαμαρτυρόταν, λέγοντας ότι δεν είχε ιδέα για το όλο ζήτημα.

 Του επέστησα την προσοχή στο γεγονός ότι τα γραφόμενα της “Ικντάμ” ήταν σχεδόν ταυτόσημα με τα όσα μου είχε πει ο ίδιος πριν από λίγες μέρες και ότι η εφημερίδα σε ορισμένα σημεία επαναλάμβανε από λέξη τα λεγόμενά του.
“Ή γράψατε το άρθρο ο ίδιος” του είπα “ή καλέσατε τον αρθρογράφο και του δώσατε την κεντρική ιδέα”.
Ο Βαγγενχάιμ κατάλαβε ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος να αρνείται.
“¨Λοιπόν” είπε ρίχνοντας το κεφάλι του προς τα πίσω, “τι σκοπεύετε να κάνετε για αυτό;”
Η στάση του με ερέθισε και αποφάσισα να περάσω στην αντεπίθεση.
“Θα σας πω τι πρόκειται να κάνω και νομίζω ότι θα τα καταφέρω να πραγματοποιήσω τις απειλές μου. Ή θα σταματήσετε να υποκινείται αντιαμερικανικά αισθήματα στην Τουρκία ή θα ξεκινήσω κι εγώ μια εκστρατεία υποκίνησης αντιγερμανικών αισθημάτων σ΄αυτή τη χώρα”.
“Ξέρετε βαρόνε το έδαφος σ΄αυτή τη χώρα είναι πολύ γλυστερό κάτω από τα πόδια σας. Γνωρίζετε ότι στην πραγματικότητα οι Αμερικανοί είναι πιο δημοφλείς εδώ, από εσάς. Ας υποθέσουμε πως βγαίνω έξω και λέω στους Τούρκους ότι απλώς τους χρησιμοποιείτε για τους δικούς σας σκοπούς ότι δεν τους βλέπετε σαν συμμάχους, αλλά σαν πιόνια (σ.σ για αυτό ονομάσαμε την τουρκία χτες ως πιόνι!!!) στο παιχνίδι που παίζετε.

 Υποκινώντας αντιμερικανικά αισθήματα αγγίζετε την πιο ευαίσθητη χορδή μου. Εκθέτετε τα αμερικανικά εκπαιδευτικά ιδρύματα στις επιθέσεις των Τούρκων. Κανείς δεν ξέρει τι είναι ικανοί να κάνουν οι τελευταίοι αν πειστούν ότι οι συγγενείς τους σκοτώνονται από αμερικανικές σφαίρες. Αν δεν σταματήσετε αμέσως, θα γεμίσω σε τρεις εβδομάδες όλη την Τουρκία με μίσος κατά των Γερμανών. Θα είναι μία μάχη ανάμεσά μας και είμαι έτοιμος να την δώσω”.
Η στάση του Βαγγενχάιμ άλλαξε αμέσως. Γύρισε, έβαλε το χέρι του στον ώμο μου και πήρε ένα συμβιβαστικό, σχεδόν τρυφερό ύφος.
“Ελάτε ας συμφιλιωθούμε “ είπε. “Βλέπω πως έχετε δίκιο. Βλέπω ότι παρόμοιες επιθέσεις θα μπορούσαν να θίξουν τους φίλους σας τους ιεραποστόλους. Σας υπόσχομαι ότι θα σταματήσουν.”
Από εκείνη τη μέρα, ο τουρκικός τύπος, δεν έκανε ούτε την παραμικρή εχθρική νύξη για τις ΗΠΑ. Ο απότομος τρόπος που σταμάτησαν οι επιθέσεις μου απέδειξε οι Γερμανοί είχαν επιβάλλει και στην Τουρκία ένα από τα πιο αγαπημένα τους τεχνάσματα! ΤΟΝ ΑΠΟΛΥΤΟ ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ!
Πριν τον πόλεμο…ξεπουλάμε κάτι ξένα ομόλογα…το έχουν ξανακάνει;;;
Ο Βαγγενχάιμ λοιπόν μου είπε ότι ο Κάιζερ ρώτησε επίσημα τον καθένα ξεχωριστά: “Είστε έτοιμος για πόλεμο;” Όλοι απάντησαν “ναι”, εκτός από τους επενδυτές. 

Οι τελευταίοι είχαν πει ότι χρειάζονταν δύο εβδομάδες για να πουλήσουν τις ξένες ομολογίες που κατείχαν και να δυνάψουν δάνεια…
Η σύσκεψη έγινε στις 5 Ιουλίου και το τελεσίγραφο της αυστριακής κυβέρνησης επιδόθηκε στη Σερβίας στις 22 Ιουλίου! Πρόκειται ακριβώς για το διάλειμμα των δύο εβδομάδων που είχαν ζητήσει οι οικονομικοί παράγοντες της Γερμανίας για να ολοκληρώσουν τα σχέδιά τους. Τα δεδομένα όλων των χρηματιστηρίων δείχνουν ότι οι Γερμανοί τραπεζίτες χρησιμοποιήσαν επωφελώς αυτό το χρονικό διάστημα…
OLYMPIA.GR