Πέμπτη 11 Ιανουαρίου 2018

Ο δρόμος για χρυσές αυγές, παραμένει στρωμένος με ροδοπέταλα…



rodopetala

[Ρούλα Γεωργακοπούλου]

Δεν έχω αποφασίσει -αν και χάρηκα- αν θα πρέπει να πάρω μέρος στη (δικαιολογημένη) θορυβώδη γενικευμένη επιδοκιμασία-ανακούφιση όπως αυτή εκφράζεται γραπτώς και ρητώς για την αρχή του (αν έρθει) τέλους της Χρυσής Αυγής, γιατί πρόκειται καθαρά για δημιούργημα της

-προ της οικονομικής κρίσης- ελληνικής κοινωνικής, πολιτικής και πολιτισμικής πραγματικότητας. Πρόκειται για φαινόμενο αποκλειστικά δικό μας. 
Χαρακτηριστικά «κόμματος» σαν αυτό της Χρυσής Αυγής στη Ευρώπη, δεν υπάρχει –και δεν θυμάμαι να υπήρξε ποτέ· παρόλο που πιστεύω ακράδαντα ότι με βάση τη συμπεριφορά της, η Ε.Ε. από την αρχή της οικονομικής κρίσης, δεν είναι άμοιρη ευθυνών.

 Η άκαμπτη, σκληρή πολιτική της λιτότητας και η εφαρμογή αυτής από τους έως τώρα πρόθυμους βαστάζους-κυβερνήτες ήταν η τροφή, το οξυγόνο, το ύδωρ και το λίπασμα ενός σπόρου που ούτως ή άλλως ήταν έτοιμο να πετάξει τ΄αγκάθια του και· αυτό ακριβώς συνέβη· μέσα σε μια κοινωνία και ένα κράτος εκτεταμένης σπατάλης, διαφθοράς, αναξιοκρατίας και γενικευμένης ατιμωρησίας. 

Και όχι δεν φταίει η υποταγή στα Μνημόνια για την άνδρωση του εγκληματικού ναζιστικού μορφώματος γιατί και η αριστερά (ιδιαίτερα ο ΣΥΡΙΖΑ) διακηρύττει αντιμνημονιακό λόγο, γιατί λοιπόν δεν γιγαντώθηκε αντίστοιχα και μένει καθηλωμένη στα ίδια,,,, περισσότερα εδώ

 πηγή:http://roides.wordpress.com/2013/10/11/11oct13/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html