H μεγαλύτερη καταστροφή που υπέστη ο Ελληνισμός και την οποία ελάχιστοι γνωρίζουν…
Το 395 μ.α.χ.χ. ο αυτοκράτωρας Θεοδόσιος Α’ πεθαίνει, οριζοντας στη διαθήκη του τη διαίρεση της ρωμαικής αυτοκρατορίας σε δύο τμήματα. Tη διοίκηση των δύο τμημάτων αναλαμβάνουν οι δύο γιοι
του, ο Αρκάδιος το ανατολικό και ο Ονώριος το δυτικό. Αρχικά η αυτοκρατορία συνεχίζει να
θεωρείται ενιαία, σύντομα όμως οι μεγάλες πολιτιστικές διαφορές μεταξύ των δύο τμημάτων,καθώς και η μορφή της ηγεσίας που δημιουργήθηκε, οδηγούν στη διάσπασή της.
Τα δύο αδέλφια αρχίζουν σιγά σιγά να συγκρούονται σε διπλωματικό επίπεδο στον αγώνα για επικράτηση. Η Ελλάδα τότε βρίσκεται κάπου στη μέση. Ό Αρκάδιος τη διεκδικεί διότι γεωγραφικά το Ιλλυρικόν(διοικητική περιφέρεια όπου εντάσσεται η Ελλάδα) ανήκει στο ανατολικό τμήμα της αυτοκρατορίας. Πολιτιστικά όμως ανήκει στο δυτικό, αφού ο ρωμαικός πολιτισμός βασίστηκε πάνω στον Ελληνικό. Πρέπει να σημειωθεί ότι στη συγκεκριμένη περίοδο ο χριστιανισμός κυριαρχεί στο ανατολικό τμήμα, στο δυτικό όμως η πλειοψηφία αποτελείται από Εθνικούς(δωδεκαθειστές). Με λίγα λόγια, η Ελλάδα ανήκει πολιτιστικά στη σφαίρα επιρροής της Ρώμης όπου κυριαρχούν οι ελληνικές παραδόσεις και ο ελληνικός τρόπος σκέψης. Η Ανατολή ακολουθεί ένα εντελώς διαφορετικό μονοπάτι και το μόνο πράγμα που τη συνδέει με τον ελληνικό πολιτισμό είναι η γλώσσα. Όλα λοιπόν δείχνουν ότι η Ελλάδα θα προσαρτηθεί στο δυτικό τμήμα της αυτοκρατορίας. Δυστυχώς για μας ο Αρκάδιος, καθοδηγούμενος από τον ευνουχισμένο επίτροπό του Ρουφίνο, θα εφαρμόσει ένα απλό αλλά και πανούργο σχέδιο για να αλλάξει τις ισορροπίες.
Το σχέδιο του Αρκάδιου περιλαμβάνει τους γότθους. Πρόκειται για ένα γερμανικό φύλο που με τις επιδρομές του πονοκεφάλιαζε το ρωμαικό κράτος για πολλά χρόνια. Αδυνατώντας να τους αντιμετωπίσει αποτελεσματικά, ο Μέγας θεοδόσιος τους επιτρέπει να εγκατασταθούν στη περιοχή του Βοσπόρου, κάνοντας ένα είδος συμμαχίας με το βαρβαρικό φύλο. Την εποχή της διακυβέρνησης του Αρκάδιου αρχηγός των γότθων είναι ο Αλάριχος. Πιάνει λοιπόν τον Αλάριχο ο Αρκάδιος και τον στέλνει να λεηλατήσει την Ελλάδα με στόχο να μη μείνει τίποτα που να τη συνδέει με το παρελθόν της και τη πολιτιστική κουλτούρα της δύσης. Άλλο που δεν ήθελε ο φιλόδοξος Αλάριχος.
Με περισσότερους από 200.000 στρατιώτες βαριά οπλισμένους ο Γότθος στρατηγός εκστράτευσε εναντίον των Ελληνικών πόλεων. Ο πολυάριθμος αυτός στρατός ήταν βαριά οπλισμένος και περιελάμβανε και άμαξες για την μεταφορά των κλοπιμαίων. Στην στρατιά αυτή συμμετείχαν και πλήθη φανατισμένων χριστιανών και οπλισμένοι καλόγεροι για την καταστροφή των Ελληνικών ιερών και το σφαγιασμό των ……….«μιαρών και δαιμονισμένων Ελλήνων».
Το 395 μ.α.χ.χ. αρχίζει την κάθοδό του καταστρέφοντας στο διάβα του τα πάντα. Φτάνει ανενόχλητος ως τις Θήβα, όπου εκεί την πατάει καθώς οι Θηβαίοι τον αποκρούουν αποτελεσματικά. Ο άνθρωπος όμως δεν είναι κατακτητής, είναι επιδρομέας, όπου συναντάει αντίσταση την παρακάμπτει και συνεχίζει προς άλλους στόχους. Κάπως έτσι αφήνει τη Θήβα και πάει στην Αττική.
Τότε μπαίνει η ταφόπλακα στον Ελληνισμό. Διότι ο Αλάριχος δεν καταστρέφει τυχαία, ξέρει που βρίσκονται οι ναοί των Ελλήνων και τους καταστρέφει ολοκληρωτικά. Τότε καταστρέφεται ο ναός της Δήμητρας και παύουν τα Ελευσίνια μυστήρια. Ο πνευματικός κόσμος της Αθήνας φυγαδεύεται στην Ιταλία. Οι φιλοσοφικές και καλλιτεχνικές σχολές καταστρέφονται και δεν πρόκειται ποτέ να ξαναλειτουργήσουν μέχρι τις μέρες μας. Στη συνέχεια συνεχίζει τη προέλασή του στη Πελοπόννησο όπου κάνει τα ίδια, με εξαίρεση την Κόρινθο όπου συναντάει δυνατή αντίσταση.
Ο εθνικός ιστορικός Ζώσιμος αναφέρει: «μέχρι τότε οι πόλεις και τα μνημεία της Ελλάδας που είχαν παραμείνει σχεδόν άθικτα έπαθαν τόσο μεγάλες καταστροφές που επέφερε το τέλος του αρχαίου κόσμου στις χώρες της αρχαίας Ελλάδας». Τα βαθύτερα αιτία, του διωγμού και ο σφαγιασμός των Ελλήνων έγιναν επειδή ο Ελληνικός πολιτισμός που ήταν υψηλού πνευματικού επιπέδου έπρεπε να καταστραφεί για να μπορέσει να επιβληθεί άνετα … η νέα θρησκεία της αγάπης… και οι αρχαίοι Έλληνες από ελεύθεροι πολίτες να γίνουν άβουλο και φοβισμένο ποίμνιο.
Ο Αλάριχος αποκτά τόση δύναμη, ώστε γίνεται διοικητής του Ιλλυρικού και είναι αυτός που θα κατακτήσει στη συνέχεια τη Ρώμη και θα δώσει το καίριο πλήγμα που θα σημάνει τη κατάρρευση της δυτικής ρωμαικής αυτοκρατορίας.
Αυτή είναι και η οριστική καταστροφή του Αρχαίου Ελληνικού κόσμου.
Η Ελλάδα μετά από αυτή την καταστροφή ανήκει στην Ανατολή και θα ακολουθήσει την τύχη του Βυζαντίου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html