«Και πόνταρε ο κόσμος στην ξένοιαστη μέχρι τις 25 Ιανουαρίου ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Βαρουφάκη, που τώρα ψάχνει συνεχώς να λύσει τα αινίγματα, πάει κι έρχεται αλλά μέχρι στιγμής, από εβδομάδα σε εβδομάδα, γυρίζει και το
σακούλι του είναι όλο και πιο άδειο…
Αρκεί νομίζω ένα μόνο ένα μικρό απόσπασμα για σήμερα, από το άρθρο του Άκη Γαλδαδά στο protagon…
«[…] καθημερινά είμαστε αδύναμοι θεατές και με έναν κόμπο μόνιμα στον λαιμό, εξαιτίας των αληθινών δραμάτων που σκηνοθετούνται σε σχέση με το «ελληνικό πρόβλημα» στις σκηνές διαφόρων ευρωπαϊκών πρωτευουσών. Θυμίζει η όλη κατάσταση και λίγο εκείνο το παιχνίδι, που μετέδιδε νομίζω ο Αντένα με τον Φερεντίνο έως το 2008, στο Fort Boyard, το κάστρο σε μια βραχονησίδα του Ατλαντικού, που αν δεν έβρισκες τις σωστές απαντήσεις ο σοφός πέταγε σαδιστικά και πολύ θεατρικά το περιπόθητο κλειδί στη θάλασσα. Και τώρα, εδώ, πάλι έχουμε κάποιους τύπους που απειλούν να πετάξουν το κλειδί που τόσο χρειαζόμαστε στη θάλασσα.
Και πόνταρε ο κόσμος στην ξένοιαστη μέχρι τις 25 Ιανουαρίου ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και στον κ. Βαρουφάκη, που τώρα ψάχνει συνεχώς να λύσει τα αινίγματα, πάει κι έρχεται αλλά μέχρι στιγμής, από εβδομάδα σε εβδομάδα, γυρίζει και το σακούλι του είναι όλο και πιο άδειο. Έμειναν από ιδέες οι άνθρωποι. Και από θάρρος, θα έλεγα. Αδειάζουν τα ταμεία, βάζουν σε κίνδυνο τις συντάξεις, γίνεται λόγος ότι θα θιγούν οι οικονομίες του κόσμου, είχαν ετοιμάσει τα ΑΤΜ να δίνουν μόνο μέχρι κάποιο συγκεκριμένο ποσό. Δεν τολμούν όμως να πουν στην Εκκλησία της Ελλάδος «έως εδώ». Ότι θα πρέπει πλέον να αναλάβει τους δικούς της. Να έχει όσους θέλει σε κάθε ναό αλλά να τους πληρώνει εκείνη. Βέβαια, ο πρώτος που συνάντησε τον πρωθυπουργό μόλις ανέλαβε, λες και είμαστε στο Ιράν, ήταν ο Αρχιεπίσκοπος. Και κάποιος που είχε ψηφίσει ΣΥΡΙΖΑ και με τα δυο του χέρια, μου είπε πως αυτή η ιδέα είναι απολιτική και χρειάζεται τώρα ο ΣΥΡΙΖΑ όλο τον λαό. Αν βέβαια ήξερε λίγο και από ποδόσφαιρο, θα του έλεγα πως εδώ το αποτέλεσμα του αγώνα προκύπτει μέσα στο γήπεδο. Είναι θέμα τεχνικής και δεν έχει να κάνει με το πόσους οπαδούς έχει στις εξέδρες η ομάδα, αλλά με το τι μπάλα παίζει μέσα από τις άσπρες γραμμές. Και μπορεί να τη βαφτίζουν «απολιτική» αλλά είναι ρεαλιστική και δίκαιη για όλους όσους μπορούν να προσφέρουν (γιατρούς, νοσηλευτές, μηχανικούς, τεχνικούς, ανθρώπους της Πληροφορικής, νέους καλλιεργητές) αλλά δεν μπορούν να προσληφθούν ή να χρηματοδοτηθούν; Ούτε οι κληρικοί θα μείνουν στον δρόμο. Και είναι πολιτικό, άραγε, τα όσα υπερρεαλιστικά μας ετοιμάζει η (ας πούμε) αριστερή και εντελώς απροετοίμαστη για να κυβερνήσει κυβέρνηση; Εκτός και αν ο κ. Τσίπρας και οι γύρω του έχουν πεισθεί από τους ρασοφόρους συνοδοιπόρους τους ότι αν ψήσουν Φανουρόπιτες θα βρεθούν τα λεφτά. Χαιρετίσματα λοιπόν στην Εκκλησία…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html