"Για τον «Παπουλάκο», σημαντική απειλή κατά της ορθόδοξης πίστης ήταν η μόρφωση, τα λεγόμενα «άθεα γράμματα», γι’ αυτό και ζητούσε επιμόνως να κλείσουν τα νεοδημιουργηθέντα τότε δημοτικά σχολεία, αλλά βεβαίως και το Πανεπιστήμιο των Αθηνών, το κατ’ αυτόν…
«πορνείο».
Στο άρρωστο μυαλό του, τα μόνα «άγια» «γράμματα» (τα «θεωτικά», όπως τ’ αποκαλούσε) ήσαν τα τρία βιβλία που είχε ο ίδιος διαβάσει, δηλαδή τα «Ευαγγέλια», το «Οκτωήχι» και το «Ψαλτήρι», ενώ τα βιβλία του Διαφωτισμού και της Κλασικής Γραμματείας ήσαν όχι απλώς «άθεα», αλλά επιπροσθέτως και «διαβολικά».
Εν γένει ήταν εχθρός του πολιτισμένου βίου. Κατ’ αυτόν, τα δικαστήρια δεν ήσαν παρά «γυφτόσπιτα», τα ατμόπλοια «καρότσες του διαβόλου», κ.ο.κ. «Τ’ άθεα γράμματα παραμέρισαν τους αγίους και τους αγωνιστές και βάλανε στο κεφάλι του Έθνους ξένους και άπιστους γραμματισμένους, που πάνε να νοθέψουνε τη ζωή μας…
Τ’ άθεα γράμματα υφαίνουνε το σάβανο του Γένους. Αυτά λοιπόν τα γράμματα θα μάθουνε τα παιδιά μας; Κι αν ακόμα συναχτούν όλοι οι άθεοι γραμματισμένοι και στυφτούνε σαν το λεμόνι, δεν θα πετύχουν να γράψουν μια αράδα που ν’ αξίζει μια γραμμή από τα ευαγγέλια. Αλλά τι λέω μια αράδα;
Ούτε μία λέξη που να μοιάζει με μία του Θεοτοκικού αυτού βιβλίου. Γιατί κάθε τι εκεί μέσα είναι λόγος Κυρίου, είναι σοφία ορθή, και τα όσα λέει το χτίσμα δεν γίνεται να φτάσουν το λόγο του Πλάστη. Αντίς να μαθαίνουνε στα παιδία μας απ’ τ’ άγια συναξάρια το πως ζήσανε οι άγιοι της χριστιανοσύνης και το πως μαρτυρήσανε για την αγάπη του Χριστού, τους μαθαίνουνε την ιστορία του κολασμένου κόσμου. Γιατί δυο λογιών είναι και οι ιστορίες.
Είναι η αγιασμένη και η κολασμένη ιστορία. Αδιάκοπα φανερώνουμε την κολασμένη εικόνα του κόσμου και σιγά-σιγά καταφέραμε να πιστέψουμε πώς η εικόνα αυτή είναι η γνήσια εικόνα του ανθρώπου και πως όξω απ’ αυτήν άλλη ζωή δεν εστάθη. Όλα τούτα είναι άτιμα ψέματα, είναι τα ζιζάνια που σπέρνουνε στον αγρό του Κυρίου τ’ άθεα γράμματα.
Μας μιλάνε για τους αρχαίους. Κι εγώ ο ταπεινός και αγράμματος κήρυκας του λόγου του Χριστού μας σας λέγω πως κανένας αρχαίος δεν ξεπερνά σε παλικάρια, σε μεγαλείο και σε δόξα τον Άγιο Κοσμά, τους μάρτυρες και τους μεγάλους ασκητάδες. Γιατί αν εκείνοι πεθάνανε για μια πατρίδα, ο Άγιος Κοσμάς μαρτύρησε για μιαν Ελλάδα του Χριστού, και όχι για μιαν Ελλάδα δουλωμένη στον αντίχριστο»..."
(Προδημοσίευση από το βιβλίο "ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΞΗΜΕΡΩΣΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΣΤΗΝ ΝΕΟΕΛΛΑΔΑ. ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ «ΠΑΠΟΥΛΑΚΟ»"
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Υποβάλλοντας το σχόλιο σου επιβεβαιώνεις ότι έχεις διαβάσει και αποδεχθεί τους όρους χρήσης και σχολιασμού του μπλογκ. Η ευθύνη των σχολίων (αστική και ποινική) βαρύνει τους σχολιαστές.
http://eleusisdiagoridon.blogspot.gr/2013/08/blog-post_49.html