«Ρασοφόροι συμφορά του Έθνους»

[Μια απάντηση στην απάτη της δήθεν σχεδιαζόμενης «θρησκευτικής ουδετεροποίησης» του Κράτους]

(Β’ δημοσίευση)

του Αναγνώστη Λασκαράτου

Οταν δεν υπάρχει θάρρος και ήθος για πραγματική πολιτική, εφευρίσκονται κούφια λόγια. Την τακτική του μαιτρ του είδους Ανδρέα Παπατζή, συνεχίζει ο φτηνιάρης μιμητής του...  Τσίπρας. Εφευρέθηκε τώρα στη θέση της πραγματικής πολιτικής του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας,  ο όρος «θρησκευτική ουδετερότητα του Κράτους». Πέρα από την αοριστία του όρου, που χωράει τα πάντα και τίποτα, αφού και σήμερα υποτίθεται πως π.χ. σε μια αντιδικία κάποιου με την Εκκλησία, η ευσεβής Δικαιοσύνη θα είναι αδέκαστη και ουδέτερη, ουδετερότητα με επίσημη κρατική Εκκλησία, αυτονόητα δεν υπάρχει. Η ένωση του Κράτους με την αμαρτωλή Λερναία Ύδρα που λέγεται  Ορθόδοξη Εκκλησία, την ανορθολογικότερη και πλέον αποκρυφιστική αίρεση του Χριστιανισμού, τουλάχιστον μεταξύ των μεγάλων δογμάτων, είναι μια επικίνδυνη νοσηρότητα και μόνιμη απειλή για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη Δημοκρατία.

Συνέχεια →