ΙΟΥΒΕΝΑΛΙΟΣ Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΜΑΡΤΥΡΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ
Το 1449, υπήρξε μια κρίσιμη χρονιά για τα υπολείμματα του πάλαι ποτέ ενδόξου Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους. Ο αυτοκράτορας Ιωάννης Παλαιολόγος ο Η΄, ο αφορισμένος πρωτεργάτης της Συνόδου της Φερράρας, απεβίωσε. Θα περνούσε αρκετός χρόνος μέχρις ότου ο λαός της Κωνσταντινούπολης θα αναφωνούσε το «Ο βασιλιάς απέθανε* Ζήτω ο βασιλεύς» και αυτό γιατί οι μνηστήρες του θρόνου ήταν αρκετοί. Ο Δημήτριος Παλαιολόγος εγκατέλειψε την Συλυβρία και έφτασε στην Κωνσταντινούπολη εκφράζοντας την επιθυμία να διαδεχθεί στον θρόνο τον αδελφό του Ιωάννη. Τα ερίσματα του Δημητρίου, ο οποίος ήταν σφόδρα φιλότουρκος ήταν ισχυρά. Πέραν του ότι οι Τούρκοι ήταν αντίθετος σε μια εκκλησιαστική ένωση, η οποία θα έλυνε το εκκλησιαστικό πρόβλημα Ανατολής και Δύσης, και ίσως είχε και πολιτικές επιπτώσεις, τον προωθούσε και η ανθελληνική και ανθενωτική ορθόδοξη εκκλησία. Ο Θωμάς, χωρίς να παραιτήται των δικαιωμάτων του επί του θρόνου, θα προτιμούσε το Δεσποτάτο του Μυστρά εξ ολοκλήρου και αδιαιρέτως. Ο Κωνσταντίνος, συνδεσπότης με τον Θωμά, θα επιθυμούσε να ξεφύγει από τον «εναγκαλισμό» του πάντα